Επιστολή Αγίου Μάρκου Ευγενικού προς τον Επίσκοπο Ευρίπου Θεοφάνη

«Αλλ' ο λόγος του Θεού και η δύναμις της αληθείας δεν περιορίζεται, μάλλον τρέχει και καρποφορεί»
Στόν οσιώτατο μεταξύ των ιερομονάχων και πνευματικών, και σε μένα, εν Χριστώ, πολύ ποθεινό και σεβασμιώτατο δεσπότη και αδελφό κύριο Θεοφάνη στον Εύριπο.
Οσιώτατε μεταξύ των ιερομονάχων και πνευματικών και σε μένα πολυπόθητε και σεβαστέ μου δέσποτα και αδελφέ, παρακαλώ τον Θεό να δίνη υγεία και σωματικώς στην αγιωσύνη σου, με τις άγιες ευχές της οποίας, και με το έλεος του Θεού, και εγώ υγιαίνω μέτρια στο σώμα. Να ξέρης ότι μετά την επιστροφή μας στην Κωνσταντινούπολη, επειδή ανέβηκε στο πατριαρχείο κάποιος από τους λατινόφρονες που υπέγραψαν, και μας ενοχλούσε, έφυγα από ανάγκη στην εκκλησία μου.  Αλλά και εκεί δεν βρήκα καμία ανάπαυσι, και επειδή αρρώστησα βαρειά, και πάθαινα ζημία και πειραζόμουνα από τους ασεβείς, διότι δεν είχα εντολή επίσημη, έφυγα και από εκεί με σκοπό να φύγω για το Άγιον Όρος.
Αφού πέρασα λοιπόν την Καλλίπολη και ενώ βρισκόμουν στην Λήμνο, εκεί κρατήθηκα και περιορίσθηκα από τον βασιλέα. Αλλ' ο λόγος του Θεού και η δύναμις της αληθείας δεν περιορίζεται, μάλλον τρέχει και καρποφορεί. Έτσι οι περισσότεροι από τους αδελφούς παίρνοντας θάρρος από την δική μου εξορία, βάζουν κάτω από τον έλεγχο τους αλιτηρίους και παραβάτες της ορθής πίστεως και των πατρικών θεσμών, και τους διώχνουν αυτούς από παντού ως καθάρματα, και ούτε τους ανέχονται να συλλειτουργούν, ούτε να τους μνημονεύουν τελείως ως Χριστιανούς.

Του Οσίου Παπουλάκου:

Εγώ είμαι γέροντας κι αργά ή γρήγορα θα φύγω για να δώσω λόγο στον πλάστη μου και κριτή μου για τα κρίματά μου, ώστε τίποτα δε θα κερδίσουνε φιμώνοντας το δικό μου το στόμα. Αυτοί όμως, όπως και νάρθουν τα πράγματα, θα πάνε κατά διαβόλου και το πιο φριχτό είναι ότι σέρνουνε στις αμαρτωλές καρότσες τους ολάκαιρο το έθνος, εσάς τον τίμιο και δουλευτή λαό. Σας ξεγελούνε με ταξίματα που δεν τάχετε χρεία, γιατί είν΄ ανήμποροι να σας μιλήσουνε τη γλώσσα της αλήθειας. Δεν έχουνε τη δύναμη να σας φρονηματίσουνε, γιατί η ζωή η δικιά τους είναι βουτηγμένη στην κοπριά. Είν΄ ανήμποροι να γειάνουν τις πληγές σας, γιατί οι πληγές ενού λαού δε γιατρεύουνται αν όλοι οι πολίτες, που είναι το αρρωστημένο κορμί, δε θελήσουν και δε βοηθήσουν για την γιατρειά. Όλοι σας είστε βουτημένοι στην αμαρτία, όλοι σας έχετε κλέψει, όλοι σας έχετε ψευτίσει, όλοι σας έχετε πιθυμήσει τη γυναίκα του γείτονα ή του ξένου, όλοι σας έχετε μοιχέψει με το νου και με την πράξη, όλοι σας έχετε αδικήσει κι όλοι σας έχετε κλείσει σατανικά τα μάτια στις πληγές του αδελφού σας και τ΄ αυτιά σας στο βόγγο των αρρώστων και του κυνηγημένου.

ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΡΙΑ --- Orthodox Hymns,


O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 19 Ιανουαρίου 2018

Μάρκου του Ευγενικού, Μακαρίου του Αιγυπτίου.

Ὁ Ἅγιος Μάρκος γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη μεταξὺ τῶν ἐτῶν 1392 καὶ 1393 «ἔκ τινος πατρωνυμίας Εὐγενικὸς καλούμενος». Ὁ πατέρας του Γεώργιος ἦταν διάκονος καὶ σακελλίων τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας, μετέπειτα δὲ ἔγινε πρωτέκδικος, πρωτονοτάριος καὶ μέγας χαρτοφύλαξ, ἡ δὲ μητέρα του ὀνομαζόταν Μαρία καὶ ἦταν θυγατέρα τοῦ ἰατροῦ Λουκᾶ.

Σπούδασε σὲ μεγάλους διδασκάλους, στὸν Γεώργιο Πλήθωνα, τὸν Μητροπολίτη Σηλυβρίας Χορτασμένο, τὸν Μανουὴλ Χρυσόκκο, τὸν Ἰωσὴφ Βρυέννιο καὶ ἄλλους καὶ εἶχε ἔξοχη παιδεία.

Στὴ συνέχεια προσῆλθε στὸ μοναχικὸ βίο, κατὰ τὸ ἔτος 1418, σὲ κάποια μονὴ στὰ Πριγκηπόννησα καὶ τάχθηκε ὑπὸ τὴν πνευματικὴ ἐπιστασία τοῦ ἐνάρετου μοναχοῦ Συμεών, ὁ ὁποῖος τὸν ἔκειρε μοναχὸ καὶ τὸν μετονόμασε ἀπὸ Μανουήλ, Μᾶρκο.

Σαν Σήμερα 18 Ιανουαρίου Του 1861 Κοιμήθηκε Ο Μοναχός Χριστόφορος Παπουλάκος.


...Ο Χριστοφόρος βουβός σιγόκλαιγε και πότιζε με δάκρυα τα σανίδια του κελιού και το ράσο του.                                                                                                                                                                                                        
–Δεν φτάνει να πονούμε και να κλαίμε, Χριστοφόρε(=Παπουλάκος), φώναξεν ο Κοσμάς. Η καινούργια επιδρομή είναι χειρότερη από του Ιμπραήμ. Κείνος σκότωνε κορμιά κι αφάνιζε το βιός μας, αλλά αυτοί σκοτώνουν τις ψυχές μας. Ό,τι ιερό φυλάξαμε τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς ποδοπατιέται, ό,τι μας κράτησε όρθιους, σαν ασάλευτο αντιστήλι, γκρεμίζεται. Σε τέτοιο γιουρούσι του σατανά, κάθε υποταγή είναι άρνηση του Χριστού, άρνηση της Πίστης και παράδοση στο διάβολο. Προδίνουμε τον αγώνα του εικοσιένα, το αίμα που χύθηκε στο Μεσολόγγι, στ΄ Αρκάδι, στην Τριπολιτσά, στα Δερβενάκια στα Ψαρά… Ιούδες γινόμαστε Χριστοφόρε και το κακό δε σταματά ως εδώ…                                                                                              
--Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, έχει κι άλλο; Ψιθύρισε με πνιγμένο λυγμό ο Χριστοφόρος.                                                                                                                    
–Έχει πολλά και φριχτά, αποκρίθη ξαναμμένος  ο Κοσμάς. Είναι ότι οι γραμματισμένοι του Έθνους, σκλαβωμένοι στους μασόνους της Φραγκιάς, έχουν ολότελα στραβωθεί, κι αντίς να βλέπουν σ΄ όλα τούτα το μελλοντικό αφανισμό του έθνους, τα λογαριάζουν σωστικά. Οι άντρες που μας κυβερνούν χάσανε το φως τους και δεν ξέρουν να ξεχωρίσουν ποια η διαφορά ανάμεσα σκοτάδι και φως. Ψευτίσαμε τα ζύγια που άλλοτε ζύγιαζαν το καλό και το κακό, την αλήθεια και το ψέμα. Ο διάβολος με χίλιες μορφές μας παραστέκει. Δε λέω πως αν την κορόνα του έθνους φορούσε Ορθόδοξος κυβερνήτης, κι αν η εκκλησία συνέχιζε τον αιωνόβιο δρόμο της, πως θάλειπεν η αμαρτία. Αλλά λέω πως θάχαμε το μέσο να την ξεχωρίζουμε και να μην την μπερδεύουμε με το καλό. Τώρα όχι μόνο την μπερδεύουμε, αλλά το καλό πνίγηκε μέσα στη θάλασσα της αμαρτίας.                                                                                                                                                            

Ο Χριστόφορος τον κοίταξε στα  μάτια.                                                                                                                               
–Έχεις δίκιο, του είπε. Δεν ωφελούν σε τίποτα οι κλάψες. Χρειάζεται καινούργιος ξεσηκωμός, καινούργια Άγια Λαύρα.                                                                                                                                                         
–Και καινούργια Ψαρά, πρόσθεσεν ο Κοσμάς. Τούτος ο οχτρός είναι χειρότερος απ΄ τον Τούρκο. Εκείνος ποτέ δε μας τόκρυψε πως μας λογάριαζε σκλάβους, ενώ τούτος μας ξεγελά πως είμαστε τάχα λεύτεροι, ενώ έχει σκλαβώσει και τις ψυχές μας ακόμη. Δε φτάνει λοιπόν ο λόγος κι ο ξεσηκωμός, αλλά χρειάζεται και κάτι άλλο….                                                                                               

–Τι; Ρώτησεν ο Χριστοφόρος.                                                                                                                                                                                              
–Μάρτυρες, αδελφέ Χριστοφόρε, μάρτυρες. Αίμα, για να ποτιστεί και να φουντώσει η λευτεριά του Χριστού, η πραγματική λευτεριά. Ο σατανάς έχει τρανό βασίλειο στη γη. Έχει του χεριού του βασιλιάδες, αρμάδες, καλαμαράδες, γητειές και γητειές, που μόνο στο αίμα μας μπορούν να πνιγούν. Αν δεν χύσουν καινούργιοι μάρτυρες το αίμα τους κανένας ωκεανός δεν είναι τόσο βαθύς και τόσο πλατύς, για να πνίξει τόσην αμαρτία. Όσοι από μας ξεκινήσουμε, πρέπει να το ξέρουμε πως ο δρόμος μας, γυρισμό δεν έχει. Οδηγός μας, ας σταθεί ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.

ΤΟ ΤΣΑΚΙΣΜΑ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΙΑΣΜΕΝΟΥ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΔΩ ΕΛΛΑΔΑ ΕΔΩ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ


ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ (ΤΑΙΝΙΑ)


Τότε η Εκκλησία και οι πνευματικοί της ευλογούσαν τ’ άρματα των αντρειωμένων… Τώρα… "φυγή εν όψει κινδύνου"

Στο εξαιρετικό βιβλίο «Γράμματα και Άρματα στον Άθωνα» του Αγιορείτη Επισκόπου Ροδοστόλου Χρυσόστομου γίνεται αναφορά στον Μακεδονομάχο, λεβέντη καπετάνιο Γ. Γιαγλή. Θεοσεβής και ευλαβέστατος ο ατρόμητος καπετάνιος, εξέφρασε την ύστατη επιθυμία του να καρεί μοναχός στο Άγιο Όρος, πράγμα που έγινε. Περιγράφει ο συγγραφέας την τελευταία εξομολόγηση του γέροντα καπετάνιου, μοναχού Γαβριήλ πλέον, στον συνονόματο πνευματικό του παπά-Γαβριήλ.
«Περίδακρυς και συντετριμμένος από μετάνοια τον παρακαλούσε: [Ο διάλογος δεν είναι… λογοτεχνικός. Είναι αληθινός και αυθεντικότατος. Τον απεκάλυψε-χρόνια αργότερα- ο Πνευματικός. Μου μεταφέρθηκε από μέλος της συνοδείας του (π.Μελέτιος)].

Αυτή την Κυριακή, 21 Iανουαρίου, όλοι στο συλλαλητήριο για την Μακεδονία μας στη Θεσσαλονίκη!


π. Θ. Ζήσης, Δεν καταδίκασαν την ψευδοσύνοδο οι προκαθήμενοι στη Μόσχα


Ἐυχαριστῶ ἐκ βάθους καρδίας τὸν σεβαστὸ μας δάσκαλο π. Θεόδωρο Ζήση γιὰ τὸ παρεμβατικὸ, ἀπολογητικὸ καὶ διευκρινιστικὸ ἄρθρο ποὺ δημοσιεύω σήμερα. Διαφορετικὲς πληροφορίες και ἀντικρουόμενες εὶδήσεις περὶ τῶν ἀποφάσεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας σχετικὰ μὲ τὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης φθάνουν σὲ μᾶς συνεχῶς. Ὁ “Ὀρθόδοξος Τῦπος” μὲ ἀνακριβὲς δημοσίευμα θόλωσε τὰ νερὰ παρασύροντας πολλοὺς σὲ λάθος συμπεράσματα. Εἶναι ὁλοφάνερο πὼς ὑπᾶρχει ἀνάγκη ἀκριβέστερης πληροφόρησης. Ἐλπίζω μὲ τὸ παρὸν ἄρθρο, νὰ πέσει φῶς στὸ πολὺ λεπτὸ θέμα τῆς ρωσικῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ ἀποκτήσουμε ὀρθή γνώση τοῦ πράγματος ὥστε καὶ κάθε κατεργάρης να καθίσει στὸν πάγκο του...

--

Από τον πρωτοπρ. π.Νικόλαο Μανώλη

Χίλιες φορές ΟΧΙ στο Μακεδονία ή παράγωγα -- Του Στέλιου Παπαθεμελή*

Στη δημοσκόπηση της MARC («Πρώτο Θέμα» 14/1/18) το 68% απαντά «ΟΧΙ» στο όνομα Μακεδονία ή παράγωγο και μόνο το 23,6% λέει «ναι». Στο «όχι» Μακεδονία-Θράκη έχουν το υψηλότερο ποσοστό (73,3%), ενώ το Λεκανοπέδιο το χαμηλότερο (62,5%). Δείκτης ευαισθησιών …
            Η πλύση εγκεφάλου με την οποία καθημερινά το σύστημα βομβαρδίζει τον ελληνικό λαό δεν έπιασε, δεν  ρίζωσε. Πυκνώνουν, πολλαπλασιάζονται και δυναμώνουν συνεχώς οι φωνές που αξιώνουν «Όχι στο Μακεδονία, Όχι στη σύνθετη».
            Θα προχωρήσει ξυπόλητη στα αγκάθια η Κυβέρνηση; Συνειδητοποιεί ότι ο Ζάεφ θα πάει τους δικούς του σε δημοψήφισμα, σέρνοντας εκόντα-άκοντα και τον κ. Τσίπρα, όπου βεβαίως θα συντριβεί το «ναι» του;

Ο Αλέξανδρος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητὴς γράφει στὴν «Γ´ Ἑκατο...":

Κωνσταντίνε χαίρε εν Κυρίω! Με πρώτη ευκαιρία αν θέλεις βάλε πάλι να δουν όλοι την Α' Επιστολή Ιωάννου και να διαβάσουν για την αγάπη! Όλη η επιστολή είναι μία αποκάλυψη αλλά ειδικά το 4ο και 5ο σκέλος είναι το αποκορύφωμα.
Κατόπιν ας κάνουν οι αναγνώστες τον συσχετισμό με την σημερινή "αγάπη" των Οικουμενιστών, Διεθνιστών και Πανθρησκειαστών και ας δούνε όλοι τον πόλεμο του Αντιχρίστου που επί της ουσίας είναι "Ο Πόλεμος της Αγάπης". Ας δούνε την Αληθινή Αγάπη του Σταυρού και την ψεύτικη αγάπη του συμβόλου ♥......Την αγάπη δια στόματος Ιωάννη και την αγάπη του Φραγκίσκου και του Ιωάννη Παύλου του 2ου.......Την αγάπη του Αληθινού Χριστού και της Παναγίας και την "αγάπη" του παπικού Χρίστου, της παπικής Ψευδοπαρθένου και του Βαλεντίνου.....

ΥΓ Η αντίχριστη "αγάπη" και το σύμβολό της όπως αποτυπώθηκε τις ημέρες των Χριστουγέννων μέσω τηλεόρασης σε όλους τους Έλληνες για "διαφημιστικούς λόγους" εταιρείας κινητής τηλεφωνίας..... 


***

https://www.youtube.com/watch?v=NpgUXFfPi1U