ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ 2000 Ταινία


Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

β. Με τον Ιουστινιανό όμως προκλήθηκε ένα πρόβλημα. Κατηγορήθηκε ότι δήθεν στις δυσμές του βίου του υπήρχε οπαδός του αφθαρτοδοκητισμού, όπως αναφέρει ο σχολαστικός Ευάγριο. Ο αφθαρτοδοκητισμός ήταν μιά πολύ ακραία μονοφυσιτική αίρεση. Η κατηγορία αυτή αποδόθηκε στον Ιουστινιανό, επειδή ότι το 564 υπόγραψε κάποιο διάταγμα, το οποίο λέγεται ότι ευνοούσε την αίρεση αυτή. Το διάταγμα αυτό δεν διασώθηκε. Ίσως όμως, και να μην εκδόθηκε ποτέ. Πληροφορίες μόνο αναφέρουν ότι ο ευνοούμενός του Πατριάρχης ΚΠόλεως άγιος Ευτύχιος αρνήθηκε να δεχτεί το διάταγμα αυτό, με αποτέλεσμα ο Πατριάρχης να αποπεμφθεί από το θρόνο του!. 
Η αίρεση αυτή δίδασκε, ότι «το σώμα του Χριστού ήταν άφθαρτο από τη στιγμή της σύλληψής του, και όχι μετά την Ανάστασή Του και ότι έπασχε τα ανθρώπινα κατόπιν ειδικής θαυματουργικής ενέργειας» (βλ. Π. Χρήστου, Ελληνική Πατρολογία, τομ. 5ος, σελ.174).
 
Η κατηγορία αυτή προβλημάτισε πολλούς Ορθοδόξους, γιατί ορθώς πίστευσαν ότι δεν είναι δυνατόν να είναι άγιος ένας αιρετικός. ΄Ομως, τα πράγματα, φαίνεται να είναι εντελώς διαφορετικά, γιατί ο Ιουστινιανός ήταν και παρέμεινε πάντα Ορθόδοξος! Και αυτό για τους εξής λόγους:
 

Πρώτον. Ο Ιουστινιανός υπήρξε σφοδρός πολέμιος του μονοφυσιτισμού σε όλη του τη ζωή. Πώς ήταν δυνατό, στις δυσμές του βίου του να είχε προσχωρήσει στην αίρεση που πολέμησε, και μάλιστα στην πιό ακραία κατάστασή της, τον αφθαρτοδοκητισμό;
 

Δεύτερον. Εάν ο Ιουστινιανός είχε αρχίσει να εμφορείται από μονοφυσιτικές ιδέες, θα τις είχε κάποια στιγμή εκδηλώσει δημόσια και δεν θα περίμενε τον τελευταίο χρόνο της ζωής του να υπογράψει το διάταγμα του 564, το οποίο, όπως φαίνεται, μάλλον ποτέ δεν εκδόθηκε!
 

Τρίτον. Εφόσον το διάταγμα αυτό δεν σώθηκε, πως μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το ότι το περιεχόμενό του ήταν δήθεν επιλήψιμο;
 

Τέταρτο. Αναφέρεται ότι ο Πατριάρχης ΚΠόλεως άγιος Ευτύχιος αποπέμφθηκε από το θρόνο του, επειδή δήθεν δεν δέχτηκε το διάταγμα αυτό. Ο Ευάγριος όμως φέρει τον άγιο Ευτύχιο να χάνει το θρόνο του από άλλα αίτια, προτού καν συνταχθεί το Διάταγμα!
 

Πέμπτο. Ο διάσημος Έλληνας Πατρολόγος αείμνηστος Παναγιώτης Χρήστου γράφει: «Δύναται λοιπόν να δοθή η εξήγησις ότι ο αυτοκράτωρ ουδέποτε προσεχώρησε εις τον αφθαρτοδοκητισμόν, αλλά παρέμεινε διαπαντός προσηλωμένος εις τας αρχάς των Νεοχαλκηδονίων, τας οποίας ο ίδιος καθώρισεν οριστικώς επιθυμών όμως να συνεχίση τας προσπαθείας του εις συμβιβασμόν και συνεννόησιν, εχρησιμοποίησεν ίσως εκφράσεις, αι οποίαι εφαίνοντο ιδιάζουσαι εις τους Αφθαρτοδοκήτας».
 

Έκτο. Ο Ιουστινιανός στη συνείδηση των Ορθοδόξων πέθανε Ορθόδοξος. Για το λόγο αυτό ενταφιάστηκε στο ναό των Αγίων Αποστόλων, ενωρίς δε καθιερώθηκε η μνήμη του στις 15 Νοεμβρίου, μετέπειτα δε ο Πατριάρχης Ιωάννης Θ΄ Αγαπητός (1111- 1134) μετέφερε τη γιορτή του στις 2 Αυγούστου, ημερομηνία που έγινε ανακομιδή των λειψάνων του.
 

Έβδομο. Στην ΣΤ΄ Οικουμενική Σύνοδος (680) αναφέρεται ως «ο εν αγίοις βασιλεύς Ιουστινιανός» και ο «ευσεβούς λήξεως και σεβασμίας μνήμης», ο δε πάπας άγιος Αγάθων τον ονομάζει «ζηλωτήν υπέρ πάντας της αληθείας και αποστολικής πίστεως»!
 
Είναι φανερό, λοιπόν, ότι ο Ιουστινιανός ήταν Ορθόδοξος και είναι άγιος της Εκκλησίας!
 

Συνεχίζεται

Καταβασίες Ευαγγελισμού -- Orthodox Hymns


O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 21 Μαρτίου 2017

Ιακώβου οσίου του ομολογητού, Θωμά Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, Βηρίλλου επισκόπου Κατάνης, Μιχαήλ νεομάρτυρος (1544).


Ὁ Ὅσιος Ἰάκωβος ὁ Ὁμολογητὴς ἀκολούθησε τὸν ἀσκητικὸ βίο ἀπὸ πολὺ μικρὴ ἡλικία. Ἔγινε μοναχός, ἀφοῦ προηγουμένως εἶχε ἤδη προετοιμάσει τὸν ἑαυτό του μὲ νηστεία, ἀγρυπνία, προσευχὴ καὶ τὴν μελέτη τῶν Θείων Γραφῶν καὶ μετέπειτα ἀξιώθηκε νὰ ἀνέλθει στὸ Ἐπισκοπικὸ ἀξίωμα. Στὰ χρόνια τῶν ἀσεβῶν εἰκονομάχων, ἐπειδὴ ἐξαναγκάστηκε ἀπὸ ἐκείνους νὰ ἀρνηθεῖ τὴν προσκύνηση τῶν Ἁγίων καὶ σεπτῶν εἰκόνων καὶ ἐπειδὴ δὲν πρόδωσε τὴν πατρώα εὐσέβεια, ὑπέμεινε πολλοὺς πειρασμούς, ἐξορίες καὶ ἄλλες κακουχίες, ποὺ ἐπινόησαν ἐναντίων του οἱ ἀσεβεῖς. Στὴν συνέχεια παράδωσε τὴν μακάρια ψυχή του στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ, γιὰ τὸν Ὁποῖο ἀγωνίσθηκε μέχρι τὸν θάνατο μὲ προθυμία καὶ ἱερὸ ζῆλο. Γι’ αὐτὸ καὶ ὀνομάζεται Ὁμολογητής. Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, ἀναφέρει κάποιον Ὁμολογητὴ Ἰάκωβο, ὁ ὁποῖος πέθανε τὸ ἔτος 818 μ.Χ., ἀλλὰ δὲν ἀναφέρει ὅτι ἦταν Ἐπίσκοπος.

Παναγία η Εικοσιφοίνισσα

Το μοναστήρι της Παναγίας της Εικοσιφοίνισσας με τη θαυματουργή και αχειροποίητη εικόνα της δεσπόζει σκαρφαλωμένο στις καταπράσινες πλαγιές του Παγγαίου. Η ίδια η Θεοτόκος παρήγγειλε με άγγελο στον πρώτο κτίτορα άγιο Γερμανό ( 9ος αιώνας ), να αναγείρει τη Mονή. Κι από τότε δεν παύει με κάθε τρόπο να μεριμνά και να ενδιαφέρεται για αυτήν. 
Κάποια ημέρα παρουσιάστηκε σε ένα νέο 18 χρονών, που όργωνε κοντά στο μοναστήρι και του είπε:
 
- Να έρθεις , σε χρειάζομαι. Έχω ανάγκη στο μοναστήρι μου. Κι εκείνος σαν άλλος Ελισσαίος άφησε τα ζώα ζευγμένα και ξεκίνησε αμέσως για τη
Mονή, όπου έγινε μοναχός με το όνομα Δαμασκηνός ( Τσομπάξης ), και αργότερα ηγούμενος. Ο πατήρ Δαμασκηνός έβλεπε την Παναγία μέσα στην εκκλησία να επιστατεί. Κι όταν ανέβαινε τις σκάλες των κελλιών, την έβλεπε να κατεβαίνει, και αντιστρόφως. Το 1908 οι Τούρκοι ληστές πλησίασαν μια νύχτα το μοναστήρι. Η πύλη ήταν ασφαλισμένη με βαριά σίδερα. Άφησαν λοιπόν ένα σκοπό εκεί και οι υπόλοιποι κάρφωναν καρφιά για να ανεβούν στο τείχος. Ξαφνικά ακούνε τον σκοπό να φωνάζει: 

- Βοήθεια, σώστε με! Μια γυναίκα μαυροφόρα με έχει αρπάξει από τα μαλλιά. Βοήθεια! Οι Τούρκοι τρομοκρατημένοι πήδηξαν αμέσως από το τείχος και έφυγαν.

Μέγα Θαύμα στα Διυλιστήρια Ασπροπύργου

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=7&t=13018

Ὁ Ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος λέγει:

«Ἀδελφοί μου, εἴμαστε ἔμποροι πνευματικοί. Μοιάζουμε μέ τούς ἐμπόρους αὐτῆς τῆς ζωῆς, οἱ ὁποῖοι κάθε ἡμέρα βλέπουν ἄν ἔχουν κέρδος ἤ ζημία. Καί ἄν δοῦν ὅτι ἔχουν ζημία κοιτοῦν πῶς θά τήν διορθώσουν. Τό ἴδιο πρέπει καί ἐσύ, ἀγαπητέ μου, νά κάνης. Κάθε ἡμέρα, πρωΐ καί βράδυ, πρέπει νά κοιτᾶς πῶς βαδίζει ἡ ἐμπορική σου δραστηριότητα. Τό βράδυ νά κάνης κατανυκτική αὐτοσυγκέντρωση καί περισυλλογή, νά σκέπτεσαι καί νά συνομιλῆς εἰλικρινά μέ τόν ἑαυτόν σου καί νά λές. Μήπως σέ κάποια στιγμή θύμωσα τόν Θεό; Μήπως ἔπεσα σέ ἀργολογία; Μήπως εἶπα κανένα κακό σέ κάποιον; Μήπως, ὅταν τά χείλη μου ἔψαλλαν ὕμνους στόν Θεό, ὁ νοῦς ἔτρεχε σέ κοσμικές ματαιότητες; Μήπως μέ ἐνόχλησε σαρκική ἐπιθυμία καί τήν δέχτηκα μέ εὐχαρίστηση; Μήπως μέ ἀπορρόφησαν οἱ σωματικές φροντίδες καί ἐγκατέλειψα τήν μνήμη Θεοῦ;».

Κυκλοφόρησε το νέο Τεύχος #45 του Περιοδικού «Η Αγκαλιά για τα Παιδιά»



Περιεχόμενα 45ου Τεύχους:

ü  Οι δραστηριότητες της Αγκαλιάς
ü  Η προσφορά της Αγκαλιάς στα παιδιά της και  στις οικογένειές τους
ü  Ιστορίες Ζωής: Η Ιστορία της Χριστίνας
ü  Μάνα – Μητέρα – Μαμά: Τα δικαιώματα του αγέννητου παιδιού και η μητρική αγάπη (Μέρος Γ’)
Για τον Σύλλογο Προστασίας Αγέννητου ΠαιδιούΗ Αγκαλιά 
Αλέξανδρος Αλεξόπουλος  Διευθυντής
Λεωφόρος Αθηνών 84, 104 41 Αθήνα
Τηλ. 210 8828788, Φαξ 210 8235121

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ -- του Δαμασκηνού του Υποδιακόνου και Στουδίτου.

Ιστορικός τε άμα και διηγηματικός εις τον Θείον Ευαγγελισμόν της Υπερευλογημένης Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, συλλεχθείς εκ διαφόρων αντιγράφων, άμα δε και μεταφρασθείς εις την κοινήν γλώσσαν παρά του εν Μοναχοίς ελαχίστου Δαμασκηνού του Υποδιακόνου και Στουδίτου.


Συνήθειαν έχουσιν οι βασιλείς, όταν μέλλωσι να μεταβώσιν εις τόπον τινά, τον οποίον επιθυμούσι, πρώτον να στέλλωσι τους υπηρέτας των να ευτρεπίσωσι τον τόπον εκείνον. Είτε δε εις ανάκτορα μεταβαίνουσιν, είτε εις εξοχήν, το αυτό κάμνουσι. Διότι, ως βασιλείς όπου είναι, δεν αναπαύονται εις πάντα τόπον, όπως ο καθείς άνθρωπος. Αν δε ο βασιλεύς μέλλη να υπάγη εις πόλεμον, στέλλει προ αυτού όλον το στράτευμα και κατόπιν ακολουθεί και αυτός. Τοιουτοτρόπως λοιπόν εποίησε και ο μέγας Βασιλεύς των βασιλέων, επειδή έμελλε να έλθη εις πόλεμον κατά του ανθρωποκτόνου διαβόλου. Έστειλε, δηλαδή, πρώτον τους θείους και ιερούς Προφήτας, οι οποίοι προεκήρυξαν, προεσήμαναν και προανήγγειλαν την έλευσιν του Χριστού, προφητεύσαντες ότι μέλλει να έλθη ο Βασιλεύς, ο μέγας και ισχυρός.

Ο π ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΩΝ ΚΛΗΡΙΚΟΛΑΪΚΩΝ ΣΥΝΑΞΕΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΟΥΝ

https://paterikiparadosi.blogspot.ca/2017/03/blog-post_64.html

Ἐλευθερία καὶ βίος ἐνάρετος «πᾶνε» πάντοτε μαζί -- Γράφει ὁ Φώτιος Μιχαήλ, ἰατρὸς

Στὴν Ἀθηναϊκὴ ἀγορὰ τοῦ ''Χρυσοῦ αἰώνα'', σὰν ὑψώσει ὁ ἥλιος τὸ μπόϊ του καὶ κάνει τὸν ἱδρῶτα ποτάμι, τὰ συνάφια παρατᾶνε γιὰ λίγο τὶς δουλειές τους καὶ πιάνουνε τὴν κουβέντα.
- Περικλῆ, ἐσὺ ποὺ τόσα ξέρεις, πές μας τί εἶναι εὐτυχία;
- Ὁ παπποὺς ὁ Θουκυδίδης ἔλεγε: ''Τὸ εὔδαιμον τὸ ἐλεύθερον''. Εὐτυχία εἶναι ἡ ἐλευθερία.
- Καὶ ἐλευθερία τί εἶναι;
- ʼʼἘλευθερία ἐστὶ ἀγαθὴ συνείδησιςʼʼ. Ἔτσι δίδασκε ὁ σοφὸς Περίανδρος ἀπὸ τὴν Κόρινθο. Ἐλευθερία καὶ βίος ἐνάρετος πᾶνε πάντοτε μαζί. Θυμᾶστε τί ἔλεγε ὁ δάσκαλος ἐκεῖνος, ποὺ τὸν καταδικάσαμε νὰ πιεῖ τὸ κώνειο; ''Ὅποιος παρασύρεται ἀπὸ τὶς ἀπολαύσεις καὶ τὶς ἡδονὲς τοῦ σώματος, καταντάει δοῦλος. Κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ἐλεύθερος, ἐὰν δὲν εἶναι κύριος τοῦ ἑαυτοῦ του''.

Ἀρχιμ. Χρυσόστομος Ν. Πῆχος, Κατάγνωσις ετεροδιδασκαλιών διατυπωθεισῶν ὑπὸ τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου


ΚΑΤΑΓΝΩΣΙΣ ΕΤΕΡΟΔΙΔΑΣΚΑΛΙΩΝ
Διατυπωθεισῶν ὑπὸ τῆς αὐτοῦ Θειοτάτης Παναγιότητος
τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου,
ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ Ι. ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ὅπως λαβοῦσα γνῶσιν διαπιστώσῃ, ἀποκηρύξῃ καὶ καταδικάσῃ αὐτὰς ὡς ἀντικειμένας τῇ ὀρθῇ διδασκαλίᾳ τῆς κατὰ Ἀνατολὰς Ὀρθοδόξου Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας.
Κατατεθεῖσα ὑπὸ τοῦ ἀρχιμ. Χρυσοστόμου Ν. Πήχου, Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Κοινοβιακῆς Μονῆς «Ἡ Ζωοδόχος Πηγὴ» Λογγοβάρδας Πάρου.–