Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

Kosmas:
2. Πιστεύουμε απόλυτα πως η συζήτηση της «αγιοποίησης νέων αγίων» πρέπει να συνεχισθεί, όχι με σκοπό να πλήξουμε τα πρόσωπα που έχουν «αγιοποιήσει» οι διάφοροι κύκλοι. Τονίζουμε και πάλι ότι τα πρόσωπα αυτά, τουλάχιστον όσα έτυχε να γνωρίσουμε πολύ καλά, ίσως πολύ περισσότερο από όσους υποστηρίζουν την «αγιοποίησή» τους αυτή, είναι σεβαστά, αγαπητά και ενάρετα, τα οποία ευχόμαστε να προγεύονται τα αγαθά του Παραδείσου, όπως και όλοι οι προαπελθόντες άνθρωποι.. Το λέμε αυτό, δηλ. το ότι γνωρίσαμε μερικούς από αυτούς, γιατί όπως μάθαμε, τώρα τελευταία έγινε κάποιο συνέδριο στη Κρήτη για τον π. Πορφύριο. Στο συνέδριο αυτό είχαν εισηγήσεις άτομα, τα οποία ποτέ, ή σχεδόν ποτέ, δεν γνώρισαν τον π. Πορφύριο, και εν πάση περιπτώσει δεν είχαν καμιά σχέση μαζί του! Κι’ όμως τα άτομα αυτά διεκδίκησαν να έχουν γνώμη για ένα άνθρωπο τον οποίο ποτέ δεν γνώρισαν! ΄Ετσι, γράφεται η ιστορία;

Θέλουμε η συζήτησή μας να φτάσει στο σημείο, να εξετάσουμε σ’ όλες τις διαστάσεις τους τα ζητήματα των «θείων σημείων» τους, ως και την Ορθοδοξία τους. Αυτό όμως μπορεί να γίνει με την βοήθεια όλων των χρηστών της καλής ιστοσελίδας μας.

3. Και τώρα τα επί μέρους ερωτήματα που παρακαλώ να απαντηθούν από τον αδελφό Μ
isha, ή άλλο αδελφό. Είναι τα κατωτέρω δέκα ερωτήματα:

1 Ο Αθηναγόρας ήταν Ορθόδοξος ή αιρετικός;

2 Οι διάδοχοί του, Δημήτριος και Βαρθολομαίος, ήταν Ορθόδοξοι ή αιρετικοί;

3. Ο Αθηναγόρας «ήρε» το σχίσμα των Εκκλησιών το1965, δηλ. έκανε την Ένωση των Εκκλησιών;

4 ΄Οταν ένας Πατριάρχης είναι αιρετικός, είναι αιρετική και η Εκκλησία του;

5 Λένε οι Πατέρες ότι όσοι «κοινωνούν» με αιρετικούς επισκόπους, ή
επισκόπους,που «κοινωνούν» με αιρετικούς, είναι και αυτοί αιρετικοί;

6. Οι «αγιοποιηθέντες» γεροντάδες κηρύττουν να μην έχουν οι πιστοί «κοινωνία» με τους «κοινωνούντες» με αιρετικούς επισκόπους;

7 ΄Εχουν να επιδείξουν πραγματικά θαύματα οι «αγιοποιηθέντες» γεροντάδες του Νέου Ημερολογίου;

8. Η ύπαρξη τυχόν «θείων σημείων» σ’ ‘ένα πρόσωπο, είναι απόλυτη απόδειξη ότι ο Θεός θέλει η Εκκλησία Του να τιμά το πρόσωπο αυτό ως άγιο;

9. Υπάρχουν πρόσωπα, που λένε ότι διενεργούν «θαυματουργίες» χωρίς να είναι άγιοι;

10. Γίνονται θαύματα και «εκτός Εκκλησίας»;

Υστερόγραφο

1. Αδελφέ
Misha, ειρήνευε. Αναμένω την καλή συμμετοχή σου στη συζήτηση.
2. Χαίρω, για τη καλή συμμετοχή του αδελφού
Silver
, πράγμα που αποδεικνύει ότι ενδιαφέρεται πραγματικά για την αλήθεια. Ωραία η τελευταία παρέμβασή του.
3. Ωραίες οι παραινέσεις της αγαπητής μας Ζωής, πραγματικής «ρομφαίας»!

Σε υμνούμεν Σε ευλογούμεν Αξιον εστίν -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 10 Ιανουαρίου 2017

Γρηγορίου Νύσσης, Δομετιανού, Μαρκιανού.

Ο Ἅγιος Γρηγόριος ἦταν ἀδελφὸς τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. Γεννήθηκε περὶ τὸ 329 ἢ 330 μ.Χ. Ἦταν υἱὸς τοῦ Βασιλείου καὶ τῆς Ἐμμελείας. Ὁ πατέρας του καταγόταν ἀπὸ τὸν Πόντο καὶ ἡ μητέρα του ἀπὸ τὴν Καππαδοκία.
Ὁ Γρηγόριος, μολονότι εἶχε χειροτονηθεῖ ἀναγνώστης, δὲν σκεπτόταν νὰ γίνει κληρικός, οὔτε θεολόγος. Ὁ ἀδελφός του Βασίλειος, τὸν ὁποῖο θεωροῦσε πνευματικὸ πατέρα καὶ δάσκαλό του, τὸν εἵλκυσε στὴν ἱεροσύνη. Μετὰ τὴν ἐκπαίδευσή του στὴ Νεοκαισάρεια φοίτησε στὴν Καισάρεια μὲ σκοπὸ νὰ γίνει συνήγορος καὶ διδάσκαλος τῆς ρητορικῆς, ὅπως ὁ πατέρας του καὶ οἱ πρόγονοί του.
Σὲ ἡλικία 40 ἐτῶν, τὸ 371 ἢ 372 μ.Χ., παρακαλεῖται ἀπὸ τὸν ἀδελφό του Μέγα Βασίλειο, Ἀρχιεπίσκοπο τότε Καισαρείας,νὰ δεχθεῖ τὴν Ἐπισκοπὴ Νύσσης.

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος - Ομιλία εις την Κυρία Θεοτόκο μας


http://agiooros.org/viewtopic.php?f=53&t=12890

Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης : Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.

Το θέμα της κοινωνίας με τους αιρετικούς, ως και της εν συνεχεία κοινωνίας με τους κοινωνούντες, οι οποίοι με την πράξη τους αυτή αποβαίνουν ακοινώνητοι, είναι το μείζον και επείγον θέμα στην σημερινή εκκλησιαστική ζωή. Το εκκλησιαστικό σώμα νοσεί επικίνδυνα· υπεύθυνοι για την νόσο είμαστε όλοι, όχι μόνον οι κοινωνούντες με τους ετεροδόξους, αλλά και όσοι κοινωνούμε με τους κοινωνούντες· η εκτροπή και η παράβαση μοιάζει με τα συγκοινωνούντα δοχεία, με την μόλυνση του περιβάλλοντος, η οποία δεν περιορίζεται στον προκαλούντα την μόλυνση. Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.

ΤΟ ΑΝΙΣΧΥΡΟΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΣΤΙΣ ἀντιδράσεις τῶν Ὀρθοδόξων κληρικῶν καὶ λαϊκῶν γιὰ τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ εἰδικότερα γιὰ τὸν θεολογικὸ διάλογο τῶν Ὀρθοδόξων μὲ τοὺς Παπικούς, τὰ ὄργανα τοῦ δόλιου Οἰκουμενισμοῦ ἐπικαλέστηκαν πολλὲς φορὲς τὸ ἐπιχείρημα ὅτι διαθέτουν συνοδικὲς ἀποφάσεις γιὰ τὴ διεξαγωγὴ τοῦ διαλόγου ἀπ᾽ ὅλες τὶς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες. Καὶ ἄρα κατὰ τὴ δική τους κρίσηκάθε φωνή, ποὺ ἀμφισβητεῖ τὸ θεολογικὸ διάλογο καὶ τὶς προθέσεις τῶν ἐκπροσώπων τῶν Ἐκκλησιῶν εἶναι καταδικαστέα καὶ πρέπει νὰ φιμωθεῖ.
Καὶ ἐνῶ οἱ Οἰκουμενιστὲς ἔχουν δικαίωμα νὰ λένε ,τι θέλουν καὶ νὰ περιφρονοῦν τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐμεῖς οἱ ἀντιφρονοῦντες πρέπει νὰ σιωποῦμε, γιατὶ διαφορετικὰ θὰ μᾶς τιμωρήσουν οἱ ἀξιοκατάκριτοι! Ὅμως ἂς τὸ γνωρίζουν καλὰ ὅτι ὅλοι ἔχουν δικαίωμα, ἀλλὰ καὶ καθῆκον, νὰ διαμαρτύρονται παρὰ τὶς συνοδικὲς ἀποφάσειςὅταν θεολογικὸς διάλογος διεξάγεται, γιὰ νὰ διευκολυνθεῖ Πάπας στὰ ὕπουλα σχέδιά του καὶ ὄχι γιὰ νὰ μάθει τὴν ἀλήθεια, ποὺ διαφυλάσσει Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, τὴν ὁποία προφανῶς γνωρίζει πολὺ καλὰ ἀλλ᾽ ἀρνεῖται λόγῳ τῆς αἱρετικῆς του διαστροφῆς.

Μπροστὰ σὲ αὐτὴ τὴ φοβερὴ καὶ συνάμα προκλητικὴ κατάσταση, ἔρχονται καὶ οἱ ἡμέτεροι Οἰκουμενιστὲς νὰ μᾶς διαβεβαιώσουν ὅτι ἔχουν γνῶσιν οἱ φύλακες. Ποιοὶ φύλακες; Αὐτοὶ ποὺ ἔχουν ἀποκοιμηθεῖ πάνω στὴ σκοπιά τους; Αὐτοὶ ποὺ ποτὲ δὲν ἀνησύχησαν γιὰ τὸν ἀποχριστιανισμὸ τοῦ λαοῦ μας; Αὐτοὶ ποὺ εἶναι κοσμικόφρονες; Αὐτοὶ ποὺ ὑπηρετοῦν πολιτικοὺς σκοπούς; Αὐτοὶ ποὺ ἔχουν ἀπαρνηθεῖ τὴ χριστιανικὴ ἠθικὴ καὶ ζοῦν ὡς ἄρχοντες τοῦ κόσμου τούτου; Αὐτοὶ ποὺ ἔχουν μειωμένο ζῆλο γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ πρότυπό τους εἶναι οἱ Φαρισαῖοι; Αὐτοὶ ποὺ ἐμφανίζονται ὡς ποιμένες, ἐνῶ δὲν ἔχουν ποίμνιο; Αὐτοὶ ποὺ διαρκῶς ταξιδεύουν χωρὶς σταθερὸ προσανατολισμὸ στὴ ζωή τους; Αὐτοὶ ποὺ ἐμφανίζονται ὡς σοφοὶ θεολόγοι, ἐνῶ εἶναι πολὺ μακριὰ ἀπὸ τὴν κατὰ Θεὸν σοφία καὶ τὴν ὀρθόδοξη πνευματικότητα;
***
Ο   Αλέξανδρος  άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "ΤΟ ΑΝΙΣΧΥΡΟΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ -- Το...":

Δείτε τι αναφέρει ο αρχηγός του Οικουμενισμού στο βίντεο που παραθέτω. Ο Θεομάχος αναφέρει ότι δεν μπορεί ένα σύνολο κανόνων της Εκκλησίας και κάποιοι Θεολόγοι και δικηγόροι να φυλακίζουν τις επιθυμίες του Αγίου Πνεύματος. Αποδομεί την παράδοση της Εκκλησίας, τις Οικουμενικές Συνόδους, τους Άγιους Πατέρες. Τους επιτίθεται επειδή αντιστέκονται στις τρομερές του καινοτομίες και πλάνες πάνω σε θεμελιώδη θέματα πίστεως που σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να δικαιολογηθούν από τα λόγια του Κυρίου προς τους Γραμματείς και Φαρισαίους."
Cage the Holy Spirit" δηλαδή αυτοί φυλακίζουν το Άγιο Πνεύμα μας λέει!!! Το Άγιο Πνεύμα να υποθέσω ότι το εκφράζει αυτός?


https://www.youtube.com/watch?v=b-SgERqXhX0

Ο όσιος Πέτρος Ο Δαμασκηνός γράφει (Δεύτερον Βιβλίον):

«Εκείνος, που φωτίστηκε, ώστε να βλέπη τις αμαρτίες του, δεν σταματά να θρηνή τον εαυτόν του και τους άλλους ανθρώπους, βλέποντας την τόσην ανοχήν του Θεού και τις τόσες  αμαρτίες, που από την αρχή κάναμε και συνεχίζουμε να κάνουμε διαρκώς οι άθλιοι. Απ᾽ αυτό γίνεται ευγνώμων, μη τολμώντας να κατακρίνη κανέναν, από ντροπή για τις πολλές ευεργεσίες του Θεού και τα δικά μας αμαρτήματα…». 

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Ο βίος του αγίου Ιω. Χρυσοστόμου (3η Ομιλία)


Ἡ δοξολογία τοῦ Θεοῦ «ΕΝ ΕΝΙ ΣΤΟΜΑΤΙ ΚΑΙ ΜΙΑι ΚΑΡΔΙΑι» -- του Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Μετά τή μνημόνευση τοῦ οἰκείου ἐπισκόπου στή θεία Λειτουργία, ὁ ἱερέας ἀπαγγέλλει τήν ἐκφώνηση – πρόσκληση, γιά τή δοξολογία τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ: «Καί δός ἡμῖν ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ δοξάζειν καί ἀνυμνεῖν τό πάντιμον καί μεγαλοπρεπές ὄνομά σου, τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ και τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν και ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων».
Ἡ θεία Λειτουργία εἶναι ἀπ’ τήν ἀρχή ὡς τό τέλος, μιά ἀσίγαστη καί «ἐκ βαθέων» γλυκύτατη δοξολογία τοῦ Θεοῦ. Ἄγγελοι καί ἄνθρωποι στην εὐγενέστερη καί μεγαλειωδέστερη λειτουργία τῆς ὕπαρξής τους. Τρισάγιοι καί ἐπινίκιοι ὕμνοι, ἀδιάλειπτα πληροῦν τά σύμπαντα. «Τά οὐράνια συναγάλλεται τῇ γῇ καί τά ἐπίγεια συγχορεύει οὐρανοῖς».
«Ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ».

Ο ουράνιος διάκος

Ο ΠΑΤΗΡ Αθανάσιος Χαμακιώτης (1967), ο σεμνός λευίτης της «Νεραντζιώτισσας» Αμαρουσίου, λειτουργούσε κάποια μέρα στο παρεκκλήσι της Παναγίας. Mία γυναίκα από το εκκλησίασμα, η Ε.Μ., πού στεκόταν μπροστά στο ιερό βλέπει έναν ξανθό διάκονο με λευκή στολή να υπηρετεί τον π. 'Αθανάσιο μπροστά στην Αγία τράπεζα. 
Μάλιστα στεκόταν πάντα στα δεξιά του στη διάρκεια της θείας Λειτουργίας δεν βγήκε καθόλου από το άγιο Βήμα.
 Σκέφτηκε η γυναίκα πώς θα ήταν νεοχειροτονημένος, και του μάθαινε ο ιερέας τη λειτουργική τάξη. Η λειτουργία τελείωσε και ο κόσμος έφυγε. Εκείνη όμως παρέμεινε για να ικανοποιήσει την περιέργειά της, να δει ποίος ήταν ο διάκονος. Ο π. Αθανάσιος κατέλυσε κι έφυγε, αλλά ο διάκονος δεν έβγαινε από το ιερό. 
Τότε η γυναίκα άνοιξε το παραπέτασμα. Μα δεν είδε κανέναν. Ο διάκονος είχε εξαφανιστεί. και άλλη έξοδος δεν υπήρχε!
 
Όταν αργότερα διηγήθηκε στον π. Αθανάσιο το περιστατικό, εκείνος με απλότητα της είπε:
 
Αυτά, παιδί μου, συμβαίνουν, αλλά μη λες πουθενά τίποτα".