ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ GLOBAL CITIZEN FOUNDATION! -- Ἀγγελικὴ Εὐθ. Ζώη, Νοµικὸς

Τοὺς τελευταίους µῆνες ἔχει ἀνοίξει δηµόσιος διάλογος γιὰ τὴν ἀναθεώρηση τοῦ Συντάγµατος, τὸ ὁποῖο ἀναθεωρήθηκε τελευταία φορὰ τὸ 2008. ἀρχὴ τοῦ δηµοσίου αὐτοῦ διαλόγου ἔγινε τὸν Ἰούνιο ε.ε. ὅταν  κυκλοφορήθηκε ὡς ἔνθετο τῆς ἐφηµερίδας «Καθηµερινὴ τῆς Κυριακῆς», ἀλλὰ καὶ ὡς αὐτοτελὴς ἔκδοση ἀπὸ τὸν ἐκδοτικὸ οἶκο «Μεταίχµιο» µία πρόταση ριζικῆς ἀναθεώρησης τοῦ ἰσχύοντος Συντάγµατος µ τὸν φιλόδοξο τίτλο «Ἕνα καινοτόµο Σύνταγµα γιὰ τὴν Ἑλλάδα».
Στὴ συνέχεια, τὴν 25η τοῦ Ἰουλίου .., πρωθυπουργὸς σὲ µιλία του στὴ Βουλὴ προανήγγειλε τὴ δηµιουργία ἑνὸς νέου Συντάγµατος, ποὺ θὰ ὁδηγήσει σὲ µία «νέα ἐποχή, τὴ νέα Μεταπολίτευση» καὶ σὲ µιὰ «νέα Ἑλλάδα», ποὺ σύµφωνα µ τὰ λόγια τοῦ πρωθυπουργοῦ θὰ εἶναι «πραγµατικὰ ἐλεύθερη, ἀληθινὰ Δηµοκρατική, µιὰ Ἑλλάδα µ ἰσότητα καὶ Δικαιοσύνη».
Θὰ πρέπει ἐξ ἀρχῆς νὰ τονίσουµε, ὅτι χορηγὸς τῆς ἔντυπης ἔκδοσης τοῦ «καινοτόµου Συντάγµατος» εἶναι τὸ Global Citizen Foundation (GCF χάριν συντοµίας), ἕνας ὀργανισµός, ὅπου διεθνῶς ἀναγνωρισµένοι εἰδικοὶ ἐπιστήµονεςἰδίως καθηγητὲς σὲ Πανεπιστήµια τῶν Ἡνωµένων Πολιτειῶν µερικῆς– «πραγµατοποιοῦν  µελέτες γιὰ τὴν προώθηση τῆς παγκοσµιοποίησης στὴν οἰκονοµία, τὸ µπόριο, τὴν ὑγεία, τὴν παιδεία, τὸν πληθυσµ καὶ τὸ  περιβάλλον».

Ἔχομε συμφέρον νά συγχωροῦμε - π.ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ (ΙΑ' Ματθαίου)


Παρακλητικός Κανών εις τον Ταξιάρχη Μιχαήλ (Μανταμάδο) -- Orthodox Hymns


O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 6 Σεπτεμβρίου 2016

Ανάμνησις του εν Κολοσσαίς (Χώναις) θαύματος του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, Ευδοξίου και Καλοδότης των μαρτύρων.

Σὲ κάποιο μέρος τῆς Φρυγίας χτίσθηκε ἕνας ναὸς στὸ ὄνομα τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ, ἀπὸ ἕναν χριστιανὸ ποὺ εἶχε γιατρευτεῖ ἡ κόρη του ἀπὸ τὸν Ἀρχάγγελο.  Στὸ ναὸ ζοῦσε ἕνας εὐσεβὴς ἀσκητὴς ὁ Ἄρχιππος, ἐναντίον τοῦ ὁποίου στράφηκαν οἱ εἰδωλολάτρες, οἱ ὁποῖοι ἤθελαν νὰ ἐκδικηθοῦν γιὰ τὰ θαύματα ποὺ γίνονταν. Ὅρμησαν τότε νὰ καταστρέψουν τὸ ναὸ καὶ νὰ δολοφονήσουν τὸν Ἄρχιππο.
Ἐπενέβη ὅμως ὁ Ἀρχάγγελος, ὁ ὁποῖος ἐξουδετέρωσε τοὺς εἰδωλολάτρες. Αὐτοὶ ὅμως δὲ σταμάτησαν θέλησαν νὰ ἐκτρέψουν ἕνα ποταμὸ νὰ πνίξουν τὸν Ἄρχιππο, καὶ νὰ καταστρέψουν τὸ ναό. Τότε ὁ Ἀρχάγγελος μὲ τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ σταματᾷ τὰ νερὰ καὶ προστάζει νὰ χωνευθοῦν, κατὰ παράδοξο τρόπο ἕως καὶ σήμερα στὸ σημεῖο ἐκεῖνο τὰ νερὰ χωνεύονται καὶ γι’ αὐτὸ τὸ μέρος ὀνομάστηκε Χώναις.

Ο Αγιος που... κρέμεται από τα βράχια!

Στην οροσειρά του Αρακύνθου, πενήντα μέτρα πάνω από μία χαράδρα, δεσπόζει ο Αγ. Νικόλαος, ο μεγαλύτερος ναός σπηλιά στα Βαλκάνια, το πιο σημαντικό ασκητικό κέντρο κατά τον Μεσαίωνα 
Από τον
Μάκη Αδαμόπουλο

Στην οροσειρά του Αρακύνθου, ψηλά από τη λιμνοθάλασσα Αιτωλικού, δεσπόζουν επιβλητικά απότομοι και κοφτεροί βράχοι. Σε έναν από αυτούς, 50 μέτρα πάνω από μία χαράδρα και γύρω από διάφορα ερείπια, βρίσκεται ο μεγαλύτερος σπηλαιώδης ναός των Βαλκανίων, ο Αγιος Νικόλαος ο Κρεμαστός, το πιο σημαντικό ασκητικό κέντρο της περιοχής κατά τον Μεσαίωνα. Το επίθετο «Κρεμαστός» φαίνεται ότι δόθηκε από τον ιδρυτή της μονής Νίκανδρο εξαιτίας του απόκρημνου βουνού.
Η ανάβαση στη σπηλιά δεν είναι εύκολη υπόθεση, αλλά η κατάνυξη και η εικόνα που αντικρίζεις αξίζουν κάθε δοκιμασία. Το άνοιγμα της σπηλιάς στο στόμιο είναι περίπου έξι μέτρα, στο κέντρο οκτώ και ο κατά μήκος άξονας από το στόμιο έως το βάθος 12.50 μέτρα. Ανατολικά, απέναντι από το στόμιο της εισόδου, υπάρχει λιθόχτιστο τέμπλο, που χωρίζει το σπήλαιο σε ιερό και κυρίως ναό.

Από την άποψη της διατήρησης θα βρισκόταν σε καλύτερη κατάσταση, αν μερικοί, που κατά καιρούς κατόρθωσαν να ανεβούν ως το σπήλαιο, δεν χάραζαν πάνω στις τοιχογραφίες τα ονόματά τους. Το φαινόμενο αυτό το συναντάμε σε πολλούς ιερούς ναούς μείζονος ιστορικής σημασίας. Ο λόγος που συνέβαινε, βέβαια, δεν ήταν για να βεβηλώσουν τον ναό, αλλά, αγνοώντας την ιστορική αξία και τη σημασία του ναού, καθώς και τη φθορά που προκαλούσαν, έγραφαν τα ονόματά τους πάνω στις αγιογραφίες επειδή πίστευαν ότι με αυτόν τον τρόπο οι Αγιοι θα τους προστατεύουν.

Σήμερα το σπήλαιο φροντίζουν κάτοικοι της περιοχής και η Εθελοντική Ομάδα Αιτωλικού του Αγίου Νικολάου του Κρεμαστού. Τα τελευταία 10 χρόνια, με εθελοντική εργασία, τοποθετήθηκε στο άνοιγμα του σπηλαίου ξύλινη εξέδρα, για να διευκολύνονται οι προσκυνητές που ανεβαίνουν για να εορτάσουν τη μνήμη του Αγίου, που τιμάται δύο φορές τον χρόνο, στις 6 Δεκεμβρίου και τις 20 Μαΐου. Πολλοί προσκυνητές ανεβαίνουν από το δύσβατο μονοπάτι κάθε χρόνο προκειμένου να φτάσουν στο σπήλαιο για να προσκυνήσουν και να ανάψουν ένα κεράκι στον Αγιο, να συμμετάσχουν με μεγάλη κατάνυξη στην πανηγυρική θεία λειτουργία, αλλά και στον εσπερινό, και ειδικά στην αγρυπνία που γίνεται την παραμονή της εορτής.



ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ

Ο Αριστείδης Γαλάνης, μέλος του Συλλόγου για την Προστασία και την Ανάδειξη του Σπηλαίου του Αγίου Νικολάου,

Τη Σύνοδο να αποφασίσει για τον Αρχιμανδρίτη Παϊσιο Παπαδόπουλο με Συνοδικό Δικαστήριο ζήτησε ο "Μητρ." Θεόκλητος


Τη αυτή ημέρα 5η Σεπτεμβρίου, ο Άγιος Μάρτυς ΑΒΔΑΙΟΣ Επίσκοπος, εν τοις βασάνοις τελειούται.

Αβδαίος ο Άγιος Μάρτυς ήτο κατά τους χρόνους Θεοδοσίου μεν του Μικρού, βασιλέως Ρωμαίων, Ισδιγέρδου δε βασιλέως των Περσών εν έτει υιβ΄ (412)· κρατηθείς δε από τον αρχιμάγον, εβιάσθη να προσκυνήση τον ήλιον και το πυρ· όθεν επειδή δεν επείσθη, τύπτεται εις όλον το σώμα με ραβδία εκ ροδής, πλήρη ακανθών και ρόζων τόσον πολύ, ώστε έγινεν οιονεί νεκρός. Όθεν υποστηριζόμενος από τους δημίους εφέρθη εις τον οίκον του και μετ’ ολίγην ώραν παρέδωκε την ψυχήν του εις χείρας Θεού. 

"Η βασική μου επιθυμία είναι να μην υπάρχει σταυρός στον τάφο μου."

και επίστευσαν όσοι ήσαν τεταγμένοι εις ζωήν αιώνιον (Πράξεις ιγ: 48)

Εφανέρωσά σου το όνομα τοις ανθρώποις ους δέδωκάς μοι εκ του κόσμου, σοι ήσαν και εμοί αυτούς δέδωκας, και τον λόγον σου τετηρήκασι  (Ιωάν. ιζ: 6)

........


Τη Ε΄ (5η) του μηνός Σεπτεμβρίου μνήμη του Αγίου Προφήτου ΖΑΧΑΡΙΟΥ πατρός του Προδρόμου.

Ζαχαρίας ο θείος Προφήτης, επειδή εκήρυττε παρρησία την Θεοτόκον Μαρίαν, ότι αυτή είναι ομού Μήτηρ και Παρθένος και επειδή προσέταξε την Θεοτόκον, αφού εγέννησε τον Χριστόν, να μη εξέρχηται του τόπου εκείνου, όστις ήτο διωρισμένος εν τω ναώ να στέκωνται αι παρθένοι και προς τούτοις, επειδή ο υιός του Ιωάννης κατά τον καιρόν της βρεφοκτονίας εζητείτο και δεν ευρίσκετο, διότι εκρύπτετο πέραν του Ιορδάνου ποταμού εντός σπηλαίου ομού με την μητέρα του, δια ταύτας τας τρείς αιτίας φονεύεται εις το μέσον του θυσιαστηρίου από τους Ιουδαίους κατά προσταγήν του Ηρώδου.

Ο Γεώργιος Κουντούρης άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "NAI, ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΤΟΣ “ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!”":

Στον καιρό της συγχύσεως και της απολύτου αποστασίας, δεν έχω βρει πιο αξιόπιστο και ασφαλέστερο οδηγό, από τους Πατέρες της Εκκλησίας! Έτσι και σε αυτή την περίπτωση των διχογνωμιών και αντεγκλήσεων, ενίοτε με άρωμα προσωπικών εμπαθειών, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, μία παραίνεση ενός μεγάλου Αγίου της Εκκλησίας, όπου στους χαλεπούς καιρούς που διερχώμεθα, παίρνει χαρακτήρα σωτηριολογικής εντολής! Πρόκειται για έναν λόγο του Μεγάλου Αθανασίου, ο οποίος μας λέγει τα εξής: Βαδίζοντες την απλανή και ζωηφόρον οδόν, οφθαλμόν μεν εκκόψωμεν σκανδαλίζοντα, μη τον αισθητόν, αλλά τον νοητόν. Οίον εάν ο Επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος οι όντες οφθαλμοί της Εκκλησίας κακώς αναστρέφωνται, χρη αυτούς εκβάλλεσθαι. Συμφέρον γαρ εστιν άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εις ευκτήριον οίκον, ή μετ’αυτούς εμβληθήναι, ως μετά Άννα και Καϊάφα εις την γέεναν του πυρός. (Μέγας Αθανάσιος).
Τώρα, σε εμάς εναπόκειται η ευθύνη να εντοπίσουμε, κατά πόσον υπάρχουν στις μέρες μας αιρετικοί, καινοτόμοι, κακόδοξοι, οικουμενιστές και κάθε τί άλλο που αντιστρατεύεται την σωτηρία μας. Εάν κάνουμε την έρευνά μας και διαπιστώσουμε πως δεν τίθεται κανένα θέμα καινοτομιών, κακοδοξίας και επικοινωνίας με αιρετικούς, τότε συνεχίζουμε την πνευματική μας πορεία, όπως την χαράξαμε έως τώρα...
Εάν όμως, επισημάνουμε ιοβόλα πνευματικά στοιχεία στους εκκλησιαστικούς κόλπους, τότε θα πρέπει να θέσουμε σε εφαρμογή την εντολή του Μεγάλου Αθανασίου...!

NAI, ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΤΟΣ “ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!”

(αφιέρωμα στον κάθε Τελεβάντο)
admin September 5, 2016 0

Του θεολόγου Νικολάου Πανταζή

Οι εμπαθείς, συμβιβασμένοι μας πολέμιοι, μας κατηγορούν πως “είμαστε εκτός εκκλησίας”… Τούτο ποιούσι μάλιστα ΟΝΤΕΣ οι ίδιοι ΟΝΤΩΣ ΕΚΤΟΣ Εκκλησίας, διά Συνοδικής πλέον διακηρύξεως της Παναιρέσεως. Έχουν το θράσος να μας συκοφαντούν και να λασπολογούν ενώ ΚΟΙΝΩΝΟΥΝ με όσους θεωρητικώς “καταδικάζουν”. Τέτοιες παρωδίες καταδίκης, τις χαίρεται και τις επικροτεί κι ο διάβολος!


Χιλιοπιπιλισμένη πλέον η πωρωμένη και ξεπερασμένη καραμέλα η οποία αηδιαστικώς ξεχύνεται από τον θρόνο του εφυσυχασμού και την βολικοτάτη, τρίζουσα καρέκλα του συμβιβασμού: “Είστε εκτός εκκλησίας…”


Τί έχουμε να απαντήσουμε;


Βεβαίως και είμαστε εκτός “εκκλησίας!” Αλλά ΠΟΙΑΣ “εκκλησίας”, εδώ είναι το θέμα και η ουσία της διαστάσεως. Εδώ βρίσκεται η εκ διαμέτρου αντίθετη ειδοποιός διαφορά, η άκρως καθοριστική και αποκαλυπτική συνάμα.


Είμαστε εκτός της Βαρθολομέϊκης, περιφερειακής, διοικητικής, δικαιοδοσιακής, αιρετικής πλέον Παρασυναγωγής εν Κολυμπαρίω, η οποία κηρύττει δημοσίως, γυμνή τη κεφαλή, την Παναίρεσιν του Οικουμενισμού.

Ἀρχή τοῦ χρόνου τῆς Ἀνατολῆς



χρόνος! Ἕνα “πρᾶγµα” πού δέν µποροῦµε νά τό δοῦµε, δέν µποροῦµε νά τό ἀγγίξουµε, δέν µποροῦµε νά τό κλείσουµε σέ ἕνα σωλῆνα καί νά τό βάλουµε κάτω ἀπό ἕνα µικροσκόπιο νά τό ἐξετάσουµε. Δέν µποροῦµε νά τό ἀγοράσουµε καί δέν µποροῦµε νά τό πουλήσουµε, δέν µποροῦµε νά τό ἀπειλήσουµε καί δέν µποροῦµε νά τό νικήσουµε. Δέν ἔχει χρῶµα, δέν ἔχει ἄρωµα, δέν ἔχει ὄγκο, δέν ἔχει βάρος, δέν ἔχει σκιά. Ὅµως βαραίνει πάνω µας, δεσπόζει στή ζωή µας καί τήν καταδυναστεύει, ἀπό τή στιγµή πού θά γεννηθοῦµε, µέχρι τή στιγµή πού θά ἀφήσουµε αὐτόν τόν κόσµο πίσω µας.