Πως είναι και που βρίσκονται οι προφήτες Ηλίας και Ενώχ;


Byzantine chant - Δεύτε λαοί -- Orthodox Hymns


O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 18 Ιουλίου 2016

Αιμιλιανού, Παύλου, Θέης μαρτ.
Παμβώ οσίου.

Γεννήθηκε στὸ Δορόστολο τῆς Θρακικῆς Μοισίας, τότε ποὺ αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Ἰουλιανὸς ὁ Παραβάτης.
Ἦταν δοῦλος σὲ ἕνα σκληρὸ καὶ φανατικὸ εἰδωλολάτρη (ἄλλεςπηγὲς ἀναφέρουν ὅτι ἦταν γιὸς τοπικοῦ ἀξιωματικοῦ ὀνόματιΣαββατιανοῦ), ποὺ ὅταν ἔμαθε ὅτι  Αἰμιλιανὸς πίστευε στὸ Χριστό,ἐξοργίστηκε τόσο πολύ, ὥστε ἀφοῦ τὸν ἔβρισε μὲ τὰ πιὸ χυδαίαλόγια, ἔπειτα τὸν μαστίγωσε ἀνελέητα. Βέβαια, τοῦ ἐπεσήμανε ὅτι, ἂν συνεχίσει νὰ εἶναι χριστιανός, θὰ πάθαινε πολὺ χειρότερα.

Να ρωτάμε τον εαυτόν μας


Ο Πανσεξουαλισμός αφηνίασε.

Πολλά θηρία λυσσομανούν, δια να κατασπαράξουν τους Ορθοδόξους Έλληνας. Να εξαφανίσουν τον Ορθόδοξον Ελληνισμόν. Το πιο επικίνδυνον από αυτά, ο Πανσεξουαλισμός. Αποκτηνώνει τον άνθρωπον. Δολοφονεί την ψυχήν και θεοποιεί την σάρκα. Καταβιβάζει το κέντρον της σκέψεως του ανθρώπου από τον Θεοδρόμον νουν εις το υπογάστριον. Ανέκαθεν βεβαίως υπήρχεν ο «νόμος της σαρκός», που αντεστρατεύετο εις τον «νόμον της διανοίας». Σήμερα, όμως, προσέλαβε τας διαστάσεις συστηματικής κινήσεως. Σήμερα διαθέτει άφθονα και πλούσια μέσα: α) Τον ημερήσιον και περιοδικόν Τύπον. Αι φωτογραφίαι, που δημοσιεύονται, τροφοδοτούν τας κατωτέρας ορμάς· αφυπνίζουν την γενετήσιον βουλιμίαν· κατασπιλώνουν τον παρθενικόν θάλαμον της ψυχής με εικόνας και παραστάσεις αισχρότητος. β) Τας διαφημίσεις. Αι παραστάσεις ημιγύμνων γυναικών, με πορνικήν διάθεσιν, καταστρέφουν την εντροπήν, χαλαρώνουν την ηθικήν αυστηρότητα και αιχμαλωτίζουν με τα δεσμά του φιληδόνου θεάματος την διάνοιαν. γ) Τον κινηματογράφον. Αποκορύφωσις του εγκλήματος. Σκηναί βρωμεραί, υπενθυμίζουσαι Σόδομα και Γόμορρα. Τίτλοι και υπότιτλοι, διαφλέγοντες, με την φωτιά της εφαμάρτου ηδονής, την φαντασίαν. Προβολή έργων γενετησίου διαστροφής και ολογύμνων οργίων ναρκώνουν, μέχρις απονεκρώσεως την ηθικήν συνείδησιν και μεταμορφώνουν τους θεατάς εις «αγέλην χοίρων πολλών βοσκομένην». δ) Την τηλεόρασιν. Δεν υστερεί εις καταστρεπτικήν επίδρασιν από τον Κινηματογράφον. ε) Τα ραδιοφωνικά προγράμματα. Το ελαφρό τραγούδι, που από απόψεως μουσικής τέχνης, αποτελεί εξάμβλωμα, επιδρά επί των δυστυχών ακροατών, όπως η μαριχουάνα και, τουλάχιστον, τους αποβλακώνει. στ) Τα ναϊτ κλάμπς και τα καμπαρέ. Αποτελούν πλέον τους «φυσιολογικούς» χώρους εκτονώσεως της διαφθοράς της ψυχής. Τα ημίφωτα αι αναθυμιάσεις των σιγαρέττων και των ναρκωτικών, αι χειρονομίαι, η βορβορώδης φρασεολογία και τα οινοπνευματώδη ποτά καταστρέφουν και τα πλέον πενιχρά «λείψανα» της δολοφονημένης ψυχής. Ο πανσεξουαλισμός ευρίσκεται εις επικίνδυνον έξαρσιν. Εις αποκορύφωσιν! Αυτό το παρετήρησαν και κοσμικαί εφημερίδες. Και … ανησυχούν, όσοι βεβαίως ημπορούν να ανησυχήσουν συνωμόται! Και τα αποτελέσματα αυτού του πανσεξουαλισμού; Τραγικά. Καταστρεπτικά. Υποβιβάζουν την γυναίκα εις εταίραν, προωρισμένην να τροφοδοτή, με τα σαρκικά καρυκεύματά της, την ασέλγειαν και την γενετήσιον λαιμαργίαν του ανδρός. (Τι έχουν να είπουν αι αφελείς φεμινίστριαι δι΄ αυτό το κατάντημα της γυναικός;). Καταστρέφουν το αρρενωπόν φρόνημα του ανδρός και τον μεταβάλλουν εις αηδή «ντιντή». Τορπιλλίζουν τον οικογενειακόν βίον. Προετοιμάζουν μίαν γενεάν Ελλήνων, που θα έχουν αποβλακωθή θα πάσχουν από αθεράπευτα αφροδίσια νοσήματα· θα έχουν υποστή μαλάκυνσιν εγκεφάλου. Θα έχουν αποκτηνωθή! Θα έχουν χάσει το νόημα του ανθρωπίνου προορισμού. Μια τέτοια γενεά πώς να στοχασθή; Πώς να αγωνισθή δι΄ ιδανικά, αφού δεν θα έχη ιδανικά; Πώς να περιφρουρήση την Πατρίδα, αφού δεν θα αισθάνεται την ομορφιά της Πατρίδος; Και τότε δεν θα χρειασθή πόλεμος των Τούρκων και των Εβραίων, δια να κατακτήσουν την Ελλάδα, αφού ο Πανσεξουαλισμός θα την έχη εξαφανίσει από τον χάρτην της Ευρώπης! Τι πρέπει λοιπόν να γίνη; Μα … θέλει ερώτημα; Η Ελλάς, η χώρα των Μαρτύρων και των Ηρώων της Ορθοδοξίας, δεν είναι Στοκχόλμη, Αμβούργον, Πλας Πιγκάλ. Οι Ορθόδοξοι Έλληνες, όσοι αισθάνονται το «αίμα να βράζη» μέσα των δεν πρέπει να αδιαφορήσουν. Η αδιαφορία ευνοεί την διαφθοράν. Χρειάζεται αντίστασις, έστω και αν αυτό σημαίνει αγών, θυσία, πάλη!

«Ορθόδοξος Τύπος» αριθμ. φ. 229

Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΤΗΝ Β΄ ΕΘΝΙΚΗ

Τουρκία, 15 Ιουλίου 2016. Τούρκοι φαντάροι ξεβράκωτοι με τα χέρια ψηλά. Ο φανατισμένος ισλαμικός όχλος του Ερντογάν, ξεσηκωμένος από τους παλαιολιθικούς μουεζίνηδες και ιμάμηδες, τούς λυντσάρει αλύπητα. Άλλους μαστιγώνει, άλλους αποκεφαλίζει. Ένα ψοφίμι αρχηγός του ΓΕΕΘΑ που τον αιχμαλώτισαν οι ερασιτέχνες πραξικοπηματίες στην αρχική φάση του εγχειρήματός τους, απελευθερωμένο μετά την κατάρρευση του «τούρκοπουτς» (ή «κου ντ’ ετά α λα τούρκα») κάτι ψελλίζει στην τουρκοτηλεόραση. Τούρκοι αξιωματικοί διαπομπεύονται με χειροπέδες από τους μπάτσους του Ερντογάν. Ο υπερήφανος και αήττητος τουρκικός στρατός παραδομένος στην χλεύη των ίδιων των Τούρκων. Η Τουρκία στο ναδίρ.
Τί κρύβεται πίσω από τις κουρτίνες στα σεράγια της Τουρκίας; Σας παραθέτω μερικές γραμμές από το πρόσφατα εκδοθέν έργο μου «Τοτέμ και Ταμπού της Νεότερης Ιστορίας μας» [Α΄τόμος: Εβραϊσμός-Φασισμός-Κομμουνισμός στην Ελλάδα (και όχι μόνο)], και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε: «Αν μάλιστα θελήσει κανείς να εμβαθύνει στα σχετικά πρόσφατα γεγονότα της Τουρκίας, μετά την αποκάλυψη της συνωμοτικής οργάνωσης «Εργκενεκόν», η οποία άρχισε τη δράση της από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, εύκολα θα διαπιστώσει ότι κάτω από τα επιφαινόμενα υπάρχει μια αντιπαράθεση του κεμαλικού κράτους (πρακτικά, του κράτους των ντονμέδων – εξισλαμισμένων εβραίων – γιατί η διανόηση αλλά και η στρατιωτική και οικονομική ισχύς είναι πάντα στα χέρια τους) με το Ισλάμ, που εκπροσωπείται σήμερα από τον Ερντογάν και το ισλαμικό «Κόμμα της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης» (Adalet ve Kalkinma Partisi : Ανταλέτ βε Καλκινμά Παρτιζί). Τα όσα διαδραματίζονται σήμερα στην Τουρκία δεν είναι παρά μια εσωτερική σύγκρουση για το ποιός θα έχει το πάνω χέρι σε αυτήν την χώρα. Εξού και η οξεία αντιπαράθεση των Ισραηλινών με τον Ερντογάν, δηλαδή με το ισλαμικό κράτος. Είναι προφανές ότι το Ισραήλ έχει πολλά και συγκεκριμένα συμφέροντα στο να διατηρηθεί το κεμαλικό κράτος, με την όποια δυναμική έχει το εβραϊκό ή το εβραΐζον στοιχείο των ντονμέδων της Τουρκίας σε αυτό. Ακόμη και σήμερα είναι ορατές οι επιπτώσεις που προέκυψαν από τους ντονμέδες Νεότουρκους και τον κεμαλισμό που επακολούθησε, στην διαμόρφωση της κοινωνικής δυναμικής της Τουρκίας»
Όσο για μας, φυσικά και είμαστε με τον Ερντογάν, γιατί οδηγεί την Τουρκία με μαθηματική ακρίβεια εκεί που όντως ανήκει: στην Β΄ Εθνική. Και φυσικά, ποσώς μας ενδιαφέρει για το τέλος του, που θα έρθει σύντομα και θα είναι πολύ κακό. Ο Γιαχβέ θα αποδειχθεί πολύ πιο εκδικητικός από τον Αλλάχ…
Χρίστος Γούδης, δημοτικός σύμβουλος Δήμου Αθηναίων

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση: Φθάσαμε στό σημεῖο οἱ ἔνοχοι νά εἶναι τολμηροί καί οἱ ὑπέρμαχοι τῆς πίστεως ψοφοδεεῖς!

Πρέπει κάποτε νά μποῦν τά πράγματα στή θέση τους καί νά στρέψουμε τήν προσοχή μας γιά τή λύση διαφόρων προβλημάτων, πού ἀντιμετωπίζουμε οἱ Ὀρθόδοξοι. Πρέπει νά γίνουμε παραδοσιακότεροι, νά ἀποκτήσουμε περισσότερο ζῆλο καί περισσότερη παρρησία. Δυστυχῶς, στήν ἐποχή μας οἱ ἄνθρωποι ἀποφεύγουν ἐπιμελῶς νά ἔλθουν σέ ἀντίθεση μέ τούς κρατοῦντες, γιά νά μή χάσουν τήν εὔνοιά τους. Στό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας αὐτό τείνει νά γίνει κανόνας. Πολλοί κληρικοί, ἀλλά καί ἐπίσκοποι (!), διαφωνοῦν, ἀλλά δέν ἐκφράζονται δημοσίως. Τρέμουν μπροστά στό ὀρθάνοιχτο μάτι -καί αὐτί- τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἤ τοῦ Μητροπολίτη. Τρέμουν καί πολλοί ἁγιορεῖτες! Ζοῦν μέ τό φόβο τῆς ἀπειλῆς καί τιμωρίας. Φοβοῦνται μήπως χάσουν αὐτά πού κατέχουν ἤ μήπως δέν πετύχουν αὐτά πού ἐπιθυμοῦν. Ἀντίθετα, οἱ Οἰκουμενιστές ἔχουν θράσος, διατυπώνουν δημοσίως τά ἐπιχειρήματά τους καί ἐκφράζουν τά φιλικά πρός τούς αἱρετικούς συναισθήματά τους. Φθάσαμε στό σημεῖο οἱ ἔνοχοι νά εἶναι τολμηροί καί οἱ ὑπέρμαχοι τῆς πίστεως ψοφοδεεῖς!  

ΔΙΑΨΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΚΟΦΑΝΤΟΥ κ. ΤΕΛΕΒΑΝΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΝ

 πρόκλητος καί συστηματικός συκοφάντης μου κ. Τελεβάντος, μέ τόν ὁποῖον –ἀφοῦ ἐξήντλησα ὅλα τα πνευματικά μέσα– (τά ὁποῖα ἀπέρριψε, ἐπιμένοντας νά μέ συκοφαντῆ, χωρίς νά προσκομίζη ἀποδείξεις ἀλλά μόνο ἀδέσποτες πληροφορίες ἀνάνδρων κρυπτοπληροφοριοδοτῶν του), πρόκειται νά ἀντιπαρατεθοῦμε, τόν μήνα Σεπτέμβριο, στό Δικαστήριο (ἀφοῦ ἀνεβλήθη ἡ πρώτη δικάσιμος τοῦ περασμένου Δεκεμβρίου, λόγω τυπικοῦ ἀβλεπτήματος τοῦ Εἰσαγγελέως), συμπλήρωσε 252 ἀναρτήσεις(!), πλήρεις, ὡς ἐπί τό πλεῖστον, λιβέλλων καί συκοφαντιῶν ἐναντίον μου.
Ἀπό ἐτῶν ἔχω παύσει νά ἀπαντῶ στόν κύριο αὐτόν μέχρι σήμερα, ὅταν, εὑρισκόμενος σέ ἄδεια, πληροφορήθηκα ὅτι ἡ συκοφαντική του ἀπρέπεια προχώρησε σέ τέτοιο βαθμό ὥστε νά μέ θεωρῆ ὑπαίτιο καί ὑποκινητή τῶν κριτικῶν κειμένων τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύπου» (τοῦ ὁποίου ἐπιμένει νά μέ παρουσιάζη ὡς ὑπεύθυνον, ἀποκαλῶντας τόν «Βολουδάκειον»(!),  παρά τίς ἐπανειλημμένες διαψεύσεις μου ὅτι εὐθύνομαι μόνο γιά τά ἐνυπόγραφα ἄρθρα μου), γιά τό πρόσωπο τοῦ σεβαστοῦ καί ἀγαπητοῦ μου Σέβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου, ἀναμιγνύοντας, μάλιστα, με τις δικές του φαντασιώσεις, καί ἀπρεπῆ σχόλια και εἰκασίες σχισματικῶν  προσώπων.
Δηλώνω, λοιπόν, κατηγορηματικά γιά μιά ἀκόμη φορά, ὅτι ἀπό νεαρός διάκονος μέχρι σήμερα, στά 65 μου χρόνια , οὐδέποτε ἔγραψα ἄρθρο ἤ σχόλιο, ἐναντίον τῶν τοποθετήσεων κάποιου προσώπου, κληρικοῦ ἤ λαϊκοῦ, χωρίς νά θέσω σ΄αὐτό τήν ὑπογραφή μου. Θεωρῶ ἄνανδρη τήν ἐπώνυμη κριτική ἀπό ἀνωνύμους ἐπικριτάς. Πολύ δέ περισσότερο αὐτό ἰσχύει γιά πρόσωπα σεβαστά καί οἰκεῖα, ὅπως θέλω νά αἰσθάνομαι τόν ἅγιο Ναυπάκτου, τόν ὁποῖο γνωρίζω ἀπό ἀρχιμανδρίτη, παρ’ ὅτι δέν συναντόμεθα συχνά, λόγω πολλῶν καί δικῶν του καί δικῶν μου ὑποχρεώσεων καί παρά τίς ὅποιες διαφορές μας στήν ποιμαντική διάσταση καί στρατηγική της Ἐκκλησίας, πού εἶναι φυσικό νά ὑπάρχουν.
Περιττεύουν οἱ χαρακτηρισμοί  γιά τόν ἀκατανόμαστον ἑσμόν τῶν δειλῶν ἀνδρεικέλων, κληρικῶν καί λαϊκῶν, πού ἀποτελοῦν τό ‘’δημοσιογραφικό’’ ἐπιτελεῖο τοῦ «κριτοῦ τῆς Οἰκουμένης» κ. Τελεβάντου, οἱ ὁποῖοι προσθέτουν στίς φαντασιώσεις του (μέ τό ἀκόρεστο πάθος τους, τό ‘’γυναικουλίστικο’’ κουτσομπολιό τους καί τόν φθόνο τους γιά κείνους πού δέν τούς μοιάζουν), τίς δικές τους εἰκασίες, καί εἶναι ἡ μόνιμη μάστιγα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ χώρου.
Ὅσο γιά τίς ἐπίσημες Ἐκκλησιαστικές Ἀρχές –ἰδίως τῆς Κύπρου καί τῆς Ἀμερικῆς– πού τόν ἀνέχονται νά ὑβρίζη καί νά προπηλακίζη τούς πάντες ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ ΑΠΟΔΕΙΞΗ, εἶναι τό κρῖμα πολύ βαρύ!

                                                              π.   Βασίλειος Ε. Βολουδάκης      16/7/2016