Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ -- του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Χρειαζόμαστε αὐτή τήν ὥρα ἕνα δυνατό χέρι νά μᾶς στηρίξει· κι εἶναι τό παντοδύναμο χέρι τοῦ ἐσταυρωμένου Θεοῦ. Χρειαζόμαστε μία θερμή ἀγκαλιά νά μᾶς κρατήσει· κι εἶναι ἡ ὁλόθερμη ἀγκαλιά τοῦ φιλανθρώπου Ἰησοῦ. Τά ματωμένα χέρια του, διάπλατα ἀνοιχτά πάνω στόν σταυρό, ἁπλώνονται πρός ἐμᾶς καί μᾶς βεβαιώνουν για τήν δύναμη τῆς ἀγάπης του· «Ὁ Χριστός ἠγάπησεν ἡμᾶς καί παρέδωκεν ἑαυτόν ὑπέρ ἡμῶν προσφοράν καί θυσίαν τῷ Θεῷ εἰς ὀσμήν εὐωδίας» (Ἐφ 5,2). Εὐωδιάζει ὁ κόσμος ὅλος ἀπό αὐτή τήν θυσία. Δοξολογοῦν οἱ ἄγγελοι, ἀναγαλλιάζει ἡ πλάση, εὐφραίνεται ἡ Ἐκκλησία, καί μόνο ὁ ἐγωϊστής ἄνθρωπος δέν «παίρνει μυρωδιά», διότι τό ἐγώ του βούλωσε τίς πνευματικές του αἰσθήσεις. Κι ὅμως, ὁ σταυρός ἀποτελεῖ τήν πιό ἔντονη μαρτυρία τῆς θείας εὐδοκίας, πού εἶναι ἱκανή νά χαροποιήσει τά σύμπαντα. «Ἰδού γάρ ἦλθε διά τοῦ σταυροῦ, χαρά ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ», ὁμολογοῦμε στήν προσευχή τῆς Ἀναστάσεως καί χαιρόμαστε ὄντως, διότι κάτω ἀπό τόν σταυρό ἀναπαύεται ἡ ψυχή μας. Οἱ καθημερινές μας εὐτυχίες γίνονται δυνατές, ὅταν ἀναγνωρίζουμε ὅτι μᾶς τίς ἐξασφαλίζει μία θυσία. Κι οἱ συχνές μας δυστυχίες γίνονται ἐλαφρές, ὅταν νιώθουμε ὅτι μᾶς παραστέκει ὁ πόνος τοῦ Θεοῦ. Μπροστά στήν θάλασσα τῆς ζωῆς, πού σηκώνει τρικυμίες και φέρνει θύελλες, ὁ πιστός μπορεῖ νά προτάξει τόν σταυρό καί, ὅπως ἄλλοτε ὁ Μωυσῆς ἔσχισε τήν Ἐρυθρά, μπορεῖ νά σταματήσει τά κύματα καί νά ποντοπορήσει σῶος.

Πρωτοπρ Θεόδωρος Ζήσης, Περί της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου μέρος Α΄ ΒΙΝΤΕΟ 2015


Αγνή Παρθένε Δέσποινα -- Orthodox Hymns


O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 30 Μαρτίου 2016

Ιωάννου του οσίου, συγγραφέως της Κλίμακος, Εύβουλης μητρός Αγ.
Παντελεήμονος, Ζαχαρίου ιερομάρτυρος του νέου, επισκόπου Κορίνθου (1684).

Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος γεννήθηκε περὶ τὸ ἔτος 525 μ.Χ. καὶ ἦταν υἱὸς εὐσεβοῦς καὶ εὔπορης οἰκογένειας. Ἔλαβε πλούσια μόρφωση, γι’ αὐτὸ καὶ τὸν ἀποκαλοῦσαν «σχολαστικό», ἀλλὰ σὲ ἡλικία δεκαέξι ἐτῶν, ἀφοῦ ἐγκατέλειψε τὸν κόσμο, παραδόθηκε στὴν πνευματικὴ καθοδήγηση τοῦ Γέροντος Μαρτυρίου, στὸ ὄρος Σινᾶ, ὅπου ἔμεινε μέχρι τὸ θάνατό του.
Στὴν συνέχεια ἐπισκέφθηκε μοναχικὲς κοινότητες στὴ Σκήτη καὶ Ταβέννιση τῆς Αἰγύπτου, ἀργότερα δὲ ἐγκαταστάθηκε σὲ κελὶ τῆς ἐρήμου τοῦ Σινᾶ, ποὺ ἀπεῖχε δύο ὧρες ἀπὸ τὴ μονὴ τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης.
Ὁ βιογράφος τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου, Δανιὴλ ὁ Ραϊθηνός, μᾶς δίνει μερικὲς πληροφορίες γιὰ τὸν βίο του, κυρίως ὅμως μᾶς παρουσιάζει τὸ πῶς ἀναδείχθηκε δεύτερος Μωϋσῆς καθοδηγώντας τοὺς νέους Ἰσραηλίτες ἀπὸ τὴν γῆ τῆς δουλείας στὴν γῆ τῆς ἐπαγγελίας. Μὲ τὴν λίγη τροφὴ νίκησε τὸ κέρας τοῦ τύφου τῆς οἰήσεως καὶ τῆς κενοδοξίας, πάθη πολὺ λεπτὰ καὶ δυσδιάκριτα γιὰ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἐμπλέκονται στὶς κοσμικὲς ἐνασχολήσεις. Μὲ τὴν ἡσυχία, νοερὰ καὶ σωματική, ἔσβησε τὴν φλόγα τῆς καμίνου τῆς σαρκικῆς ἐπιθυμίας. Μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν δικό του ἀγώνα ἐλευθερώθηκε ἀπὸ τὴν δουλεία στὰ εἴδωλα. Ἀνέστησε τὴν ψυχή του ἀπὸ τὸν θάνατο ποὺ τὴν ἀπειλοῦσε.

Από τα πρακτικά καί θεολογικά κεφάλαια Αγίου Συμεών τού Νέου Θεολόγου

Εκείνος πού αγαπά με ολη του την ψυχή εκείνους πού τον υβρίζουν ή τον αδικούν και του στερούν τα πράγματά του, και προσεύχεται γι΄  αυτούς, ανεβαίνει σε λίγο καιρό σε υψηλό βαθμό προκοπής. Γιατί όταν αυτό γίνεται με αίσθηση καρδιάς, κατεβάζει τον άνθρωπο σε άβυσσο ταπεινώσεως και σε πηγές δακρύων, όπου βυθίζεται το τριμερές της ψυχής, και ανεβάζει στον ουρανό της απάθειας το νου και τον κάνει θεωρητικό. Και με τη γεύση της ουράνιας αγαθότητας τον κάνει να θεωρεί σκύβαλα όλα τα πράγματα αυτής της ζωής, και να παίρνει ακόμη και αυτήν την τροφή και το νερό πιο αραιά και χωρίς ηδονική διάθεση.

Τὸ πραγµατικὸν πρόσωπον τῆς φεροµένης ὡς «Ἁγίας καὶ µεγάλης Συνόδου»

Τοῦ κ. ∆ηµητρίου Ἰ. Κάτσουρα, Θεολόγου

1ον
Μέ (καί παρά τόν) ἔντονον φόβον διά ἀντιδράσεις, ἡ ἀπό δεκαετιῶν προετοιµαζοµένη Σύνοδος, δειλῶς µέν καί περιορισµένως πλήν ρητῶς καί σαφῶς, διαδραµατίζει ἀντίστοιχον ρόλον τῆς Β΄ Βατικανῆς Συνόδου διά τήν ὀρθόδοξον Ἀνατολήν. • ∆ιά ποίους συγκεκριµένους λόγους εἶναι ἤδη ἀπορριπτέα καί καταδικαστέα εἰς τήν συνείδησιν τῶν ὀρθοδόξων καί διατί ἐπιβάλλεται ἡ ἐκ τῶν προτέρων ἀποδοκιµασία της πρίν εὑρεθοῦν οἱ πιστοί πρό τετελεσµένων. Ὁ Κύριος δέν ἐπέτρεψε ἡ ἀπό δεκαετιῶν προετοιµαζοµένη στά πλαίσια τῆς ἀλλοιωµένης ἀπό τόν Οἰκουµενισµό Ὀρθοδοξίας «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος» νά λάβη χώρα στή βασιλίδα τῶν Πόλεων καί µάλιστα στό χῶρο, ὅπου συγκλήθηκε ἡ Ἁγία Β΄ Οἰκουµενική Σύνοδος, ὅπως ἐπρογραµµατίζετο. Τελικῶς, ἐκτός ἀπροόπτου, ἐπελέγη νά µολυνθῆ διά τῆς ἐκεῖ συγκλήσεώς της ἡ ἡρωϊκή µεγαλόνησος Κρήτη, τόπος ποτισµένος καί ἡγιασµένος µέ τό αἷµα καί τόν ἱδρῶτα Ἁγίων, Ὁσίων καί µαρτύρων τῆς Πίστεώς µας. Ὡς χρόνος δέ ὡρίσθη ἡ ἑβδοµάς τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς καί τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος. Τότε πού ἑορτάζοµε τήν ἀποκάλυψι τῆς ἅπαξ πα- ραδοθείσης τῆς Ἁγίας Πίστεως καί τιµοῦµε τό Πανάγιο Πνεῦµα, τό λαλῆσαν διά τῶν Προφητῶν καί τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Ἐγράφησαν µέχρι σήµερον καί γράφονται πολλά καί διάφορα περί αὐτῆς. Τό ζητούµενον, ὅµως, εἶναι, ποῖα (πρέπει νά) εἶναι ἡ στάσι τῶν ὀρθοδόξων ἔναντι αὐτῆς ἀπό τώρα, πρίν περάση στήν ἱστορία καί καταγραφῆ ψευδεπιγράφως ὡς Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Εἶναι, ὅµως, δυνατόν νά κριθῆ ἐκ τῶν προτέρων, πρίν κἄν συγκληθῆ; Βεβαίως, διότι ὅλα σχεδόν τά κείµενα τά ὁποῖα θά ἐγκριθοῦν, ἐπισήµως καί πανηγυρικῶς, κατ’ αὐτήν, ἔχουν ἤδη προσυµφωνηθῆ ὑπό τῶν ἀντιπροσώπων τῶν Ἐκκλησιῶν καί µάλιστα ἔχουν δηµοσιευθῆ. Ἐξ αὐτῶν, λοιπόν, τῶν καρπῶν δύναται νά ἀξιολογηθῆ καί τό δένδρον, ἐκ τοῦ ὁποίου αὐτοί παρήχθησαν.

π.Νικόλαος Μανώλης, Άρες - μάρες... από τον επίσκοπο όρους Λιβάνου κ. Γεώργιο [ΒΙΝΤΕΟ 2016].


Μητρ. Χαλκηδόνος: «Αἱ τρεῖς µεγάλαι Ἀβρααµιαῖαι θρησκεῖαι ἔχουν ἕνα Θεόν»!

Μία από τὶς φρικωδέστερες καὶ πιὸ βλάσφηµες οἰκουµενιστικὲς «ὁµολογίες» τῶν «δικῶν» µας οἰκουµενιστῶν, εἶναι καὶ αὐτὴ τοῦ «κοινοῦ Θεοῦ τῶν µονοθεϊστικῶν θρησκειῶν»! Σταθερὸς στὴν «πίστη» του αὐτὴ ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Χαλκηδόνος Ἀθανάσιος, «ὁµολόγησε» ὅτι: «αἱ τρεῖς µεγάλαι ἀβρααµιαῖαι θρησκεῖαι, ἔχουσαι ἕνα Θεόν, πολλὰ τὰ κοινὰ καὶ τὸν αὐτὸν σκοπόν, τοῦτ’ ἔστιν τὴν "σωτηρίαν" καὶ εὐηµερίαν τοῦ ἀτόµου, ἀνεξαρτήτως θρησκείας, φυλῆς καὶ γλώσσης, ὀφείλουν νὰ συνεργασθοῦν ἐν εἰρήνῃ διὰ τὸ καλὸν τοῦ πλανήτου καὶ τοῦ κόσµου παντός. Ἑτέρα διέξοδος δὲν ὑπάρχει. Τοῦτο ἄλλωστε ἐπιδιώκουν καὶ οἱ διαθρησκειακοὶ διάλογοι» (Ἱστολ. Φῶς Φαναρίου)! «Ἄλλη διέξοδος δὲν ὑπάρχει» κατὰ τὸν Σεβασµιώτατο, παρὰ µόνον ἡ ταύτιση τοῦ ἀληθινοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, µὲ τὸν «θεὸ» τοῦ «Ταλµούδ», τῆς «Καµπάλα» καὶ τοῦ Ἰσλάµ! Ἐπίσης «βλέπει» ὁ Σεβασµιώτατος ὅτι «αἱ ἀβραµιαῖαι θρησκεῖαι, ἔχουσαι ἕνα Θεόν, πολλὰ κοινὰ καὶ τὸν αὐτὸν σκοπόν, τοῦτ’ ἔστιν τὴν σωτηρίαν»! Μὲ ἄλλα λόγια «διορθώνει» τὸν Ἀπόστολο Ἰωάννη, ὁ ὁποῖος δὲ γνωρίζει ἄλλο Θεό, ἐκτὸς ἀπὸ Ἐκεῖνον ποὺ µᾶς γνώρισε ὁ ἔνσαρκος Λόγος Του (Α΄ Ἰωάν. 2, 23). «∆ιορθώνει» τὸν Ἀπόστολο Πέτρο, ὁ ὁποῖος τόνισε πὼς «οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία», παρὰ στὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ (Πράξ. 4,12), ὀχλαγωγώντας σωτηρία καὶ ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας! Ἂν ὁ Σεβασµιώτατος καὶ ὅλοι οἱ ὁµόφρονές του, ζοῦσαν σὲ ἐποχὲς ποὺ λειτουργοῦσε ἡ ἐκκλησιαστικὴ συνέπεια θὰ «εἶχαν πάει σπίτι τους», ἀλλά…

«Ο.Τ.»

Άντε και με μπούρκα!

Το ημερολόγιο έδειχνε: Παρασκευή 25 Μαρτίου. Στο μυαλό του κάθε Έλληνα, που έχει λίγο παραπάνω μυαλό από της κότας και έχει και κάνα δυό πτυχία περισσότερα από τον Υπουργό Παιδείας (sic) κ. Φίλη, γνωρίζει ότι αυτήν την ημέρα εορτάζουμε την εξέγερση του Έθνους για την αποτίναξη του Οθωμανικού (και όχι τουρκικού, θα μας πουν οι κανονικοί και όχι οι γιαλαντζί ιστορικοί) ζυγού.
Βεβαίως οι «διαβασμένοι» στα φροντιστήρια της «Φαλμεράϊερ Α.Ε.» περιστασιακοί και εκτελούντες διατεταγμένοι υπηρεσία «ιστορικοί», θα μας πουν ότι ακριβώς τότε δημιουργήθηκε και το Ελληνικό Έθνος. Να, κάτι τέτοια διαβάζω και αν ξανακούσω ποτέ σαν άνθρωπος, αφού με κουφαίνουν συστηματικώς και αδιαλείπτως, να καλέσω τον Φίλη να του κάνω το τραπέζι και καλά να πάθω. Είπα λοιπόν να ψάξω να δω πώς ορίζεται το «Έθνος». Ανοίγω το εγκυρότατο λεξικό «Ήλιος» και διαβάζω: «Σύνολον ανθρώπων κοινής καταγωγής κοινών παραδόσεων, κοινής ιστορίας και κοινών ηθών και εθίμων». Κάτι τέτοιο διάβασα και στην Βικιπαίδεια. Πάει καλά σκέφτηκα. Καλά μας τα είπαν τότε στο σχολείο.
Εμείς, δεν θα προσπαθήσουμε να βάλουμε μυαλό, ούτε έχουμε και την διάθεση άλλωστε, σε ανιστόρητους νόες αραδιάζοντας επιχειρήματα για να πείσουμε τα αλαλάζοντα κύμβαλα, περί της ορθότητος ή μη των απόψεών τους, διότι πώς να τα βάλεις με τους ηλιθίους. Έτσι κι’ αλλιώς τα ξέρουν όλα…

Σε μία κυβέρνηση που δεν γνωρίζουν ότι υπάρχουν θαλάσσια σύνορα μεταξύ των κρατών, ότι η Ήπειρος είναι γεωγραφικό διαμέρισμα και όχι Νομός, ότι ο Στρατός δεν είναι για να σκουπίζει και να ξεσκατώνει λαθρομετανάστες, ότι τα Hot Spot ο ένας υπουργός τα βλέπει ως καύχημα και ο άλλος ως Νταχάου, δεν έχεις να πεις και πολλά πράγματα, διότι, ως γνωστόν, «τον μελαμψό άνδρα κι’ αν τον πλένεις το αφρόλουτρό σου χαλάς» (απέφυγα και το ρατσιστικό τσιτάτο…). Και για να επανέλθουμε στα της Εθνικής μας εορτής. Παλιότερα, στις παρελάσεις της 25ης Μαρτίου βλέπαμε περήφανα τα Ελληνόπουλα να παρελαύνουν ντυμένα με τις εθνικές φορεσιές μας..

Περιοδικόν "Φωτεινή Γραμμή" : Ἡ ἐπικρατούσα «ξετσιπωσιά» μπορεῖ νὰ ἐπιφέρῃ ἀκόμη καὶ τὸν νόμο της «σαρία».

ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ

ΞΗΡΑΣΙΑ – ΜΕΛΙΣΣΕΣ – ΚΑΡΠΟΦΟΡΙΑ –
ΕΚΤΡΟΠΗ ΑΧΕΛΩΟΥ καὶ …..

Η ΕΛΛΑΣ
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΕΞΗ,
ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΗ
ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΔΑΞΗ
29.3.2016

Ἡ κλιματικὴ ἀλλαγή, λένε οἱ εἰδικοί, θὰ φέρῃ ξηρασία, ποὺ μπορεῖ νὰ μετατρέψῃ καὶ τὴν Ἑλλάδα μας μέχρι καὶ σὲ Σαχάρα, ἐὰν δὲν λάβουμε ἀναγκαῖα μέτρα ἐγκαίρως καὶ εὐκαίρως.

Τὸ ἴδιο καὶ ἡ μετανάστευσι ἐξτρεμιστικῶν στοιχείων -μωαμεθανῶν, ποὺ μπορεῖ νὰ μεταβάλῃ τὴν ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας σὲ λίγα χρόνια σὲ μουσουλμανικὸ καθεστώς. Ἤδη ὑπάρχουν πολλὰ ἑκατομμύρια μωαμεθανῶν καὶ ὄχι μόνον μερικὲς δεκάδες ἢ ἑκατοντάδες χιλιάδες, ὅπως ἀπατεῶνες ἰθύνοντες ψεύδονται ἀσυστόλως καὶ ἀφιονίζουν ἐνορχηστρωμένως τὸν ὀρθόδοξο λαό.
Ἡ ἐπικρατούσα «ξετσιπωσιά» μπορεῖ νὰ ἐπιφέρῃ ἀκόμη καὶ τὸν νόμο της «σαρία».

π.Θεόδωρος Ζήσης, Συμπλήρωμα στο Κήρυγμα της Κυριακής ΙΒ' Λουκά [ΒΙΝΤΕΟ 2016].


Ελάβαμε από το Ορθόδοξο ζεύγος Παναγιώτη και Σταυρούλα Χατζηκωστή, το παρόν κείμενο με την παράκληση να δημοσιευτεί

ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΟΦΙΑΝΟΥ


Ὀνομαζόμαστε Παναγιώτης καί Σταυρούλα Χατζηκωστή. Εἴμαστε παντρεμένοι μέ τρία παιδιά καί κατοικοῦμε στήν Κύπρο, συγκεκριμένα στήν Λευκωσίας. Τόν Νοέμβριο τοῦ 2015 εἴχαμε τήν εὐλογία νά γνωρίσουμε καί νά ζήσουμε τά θαυμαστά σημεῖα τοῦ μέχρι τότε ἀγνώστου γιά μᾶς ἁγίου Σοφιανοῦ ἐπισκόπου Δρυϊνουπόλεως καί Ἀργυροκάστρου (+ 26-11-1711).
Ὡστόσο τόν ἅγιο Σοφιανό τόν εἴχαμε ἀκούσει ἀπό τόν νονό μου Ἀριστοτέλη Φ.., ὁ ὁποῖος μέ δύο πιστούς ἄλλους λευκωσιάτες, τόν κ. Κωνσταντῖνο Μ.. καί κ. Εὐστάθιο Χ.. τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2015 ἐπισκέφτηκαν τήν Πολύτσανη τῆς Βορείου Ἠπείρου, στή σημερινή νότια Ἀλβανία, ὅπου βρίσκεται τό σκήνωμά του καί τό κενοτάφιο. Στό ἱερό προσκύνημα τούς συνόδευε ὁ π. Νεκτάριος Πέττας. Ἐκεῖ στήν Πολύτσανη, ὅπως μᾶς διηγεῖτο ὁ κ. Ἀριστοτέλης καί μᾶς δείχνει καί τό βίντεο, πού τράβηξε, τούς ὑποδέχτηκε ὁ ἀγωνιστής ἐφημέριος π. Εὐθύμιος Καλαμᾶς. Ἐκεῖ τελέσθηκε  ἡ Ἱ. Παράκληση ἐνώπιον τοῦ Ὁσίου. Μάλιστα γιά νά φθάσουν μέχρι ἐκεῖ, ὁ Ἅγιος ἔκανε πολλά θαύματα, ἀνοίγοντας τόν δρόμο διάπλατα. Ὁ νονός μου συνεχώς ἔλεγε νά μνημονεύουν τό ὄνομά μου Σταυρούλα γιά νά ἔχει ἡ οἰκογένειά μου ὑγεία.

Ὑπόµνηµα διὰ τὴν ἀπόρριψιν τοῦ συνοδικοῦ κειµένου «σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τὸν λοιπὸν χριστιανικὸν κόσµον» του πατέρα Θεόδωρου Ζήση

Γράφει ὁ Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης, Ὁµότιµος Καθηγητής Α.Π.Θ.

1ον
1. Πρῶτοι χωρὶς ἴσους οἱ Προκαθήµενοι. Ὑποκαθιστοῦν τὸ σῶµα τῶν Ἐπισκόπων
Ἐπὶ ἕνα αἰώνα σχεδιάζουν καὶ προσπαθοῦν ἐξωεκκλησιαστικὰ κέντρα νὰ προωθήσουν τὸν συγκρητιστικὸ Οἰκουµενισµὸ καὶ νὰ τὸν νοµιµοποιήσουν χρησιµοποιώντας ἡγετικὲς µορφὲς ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας, κληρικοὺς καὶ θεολόγους, οἱ ὁποῖοι εἴτε συνειδητὰ καὶ ἐκ πεποιθήσεως εἴτε ἀπὸ ἄγνοια καὶ καλὴ πρόθεση, συµµαχοῦν καὶ συνεργάζονται στὴν ἐκθεµελίωση τῆς Ἐκκλησίας καὶ στὴν παρεµπόδιση τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων. Ἐπειδὴ παρὰ τὶς προσπάθειές τους δὲν ἔχουν καταφέρει σηµαντικὰ ἀποτελέσµατα, ὅπως οἱ ἴδιοι ὁµολογοῦν, ἔχουν ἐναποθέσει τώρα τὶς ἐλπίδες τους καὶ πράττουν τὸ πᾶν µὲ ταπεινωτικὲς ὑποχωρήσεις καὶ παραχωρήσεις, ἀντισυνοδικὲς καὶ ἀπολυταρχικὲς µεθοδεύσεις, ὥστε πάσῃ θυσίᾳ νὰ συνέλθει ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος καὶ νὰ ἐπιβάλει θεσµικὰ καὶ ἐπίσηµα τὸν ἀπορριπτόµενο ἀπὸ τὸ ἐκκλησιαστικὸ πλήρωµα παναιρετικὸ Οἰκουµενισµό. Κανένας ὅµως µὲ ὀρθόδοξη εὐαισθησία καὶ αὐτοσυνειδησία δὲν µπορεῖ νὰ ἀµφισβητήσει τὸν ὁρισµὸ ποὺ ἔδωσε γιὰ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουµενισµοῦ ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, ὁ ὁποῖος µὲ θεῖο φωτισµὸ περιέγραψε προφητικὰ τὸν µεγάλο αὐτὸ κίνδυνο ποὺ διατρέχει ἡ Ἐκκλησία, γι᾽ αὐτὸ καὶ τὸν παραθέτουµε: «Ὁ Οἰκουµενισµὸς εἶναι κοινὸν ὄνοµα διὰ τοὺς ψευδοχριστιανισµούς, διὰ τὰς ψευδοεκκλησίας τῆς ∆υτικῆς Εὐρώπης. Μέσα του εὑρίσκεται ἡ καρδία ὅλων τῶν εὐρωπαϊκῶν οὑµανισµῶν, µὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Παπισµόν. Ὅλοι δὲ αὐτοὶ οἱ ψευδοχριστιανισµοί, ὅλαι αἱ ψευδοεκκλησίαι δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ µία αἵρεσις παραπλεύρως εἰς τὴν ἄλλην αἵρεσιν. Τὸ κοινὸν εὐαγγελικὸν ὄνοµά τους εἶναι ἡ παναίρεσις»1 . Κανένας ἐπίσης, πολὺ περισσότερο, δὲν µπορεῖ νὰ ἀλλάξει τὴν ἀρνητικὴ στάση τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας ἀπέναντι στὶς αἱρέσεις, στοὺς αἱρετικοὺς καὶ ψευδοδιδασκάλους, οὔτε νὰ γκρεµίσει τὰ κανονικὰ ὅρια τῆς Ἐκκλησίας µὲ µία διεύρυνσή τους, ὥστε µέσα τους νὰ περιληφθοῦν ὡς ἐκκλησίες καὶ οἱ αἱρέσεις, κατόπιν δὲ καὶ οἱ ἄλλες θρησκεῖες, γιὰ νὰ ἱδρυθεῖ, ἡ πανθρησκεία τοῦ Ἀντιχρίστου, καὶ ἀντὶ τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας νὰ ὁδηγοῦνται οἱ ἄνθρωποι στὴν ἀπώλεια. Ἐπειδὴ λοιπὸν τὸ ζήτηµα εἶναι πολὺ σοβαρὸ µὲ ἀνυπολόγιστες σωτηριολογικὲς συνέπειες, οἱ δὲ κίνδυνοι κρύβονται κάτω ἀπὸ τὰ ἀπατηλὰ συνθήµατα τῆς ἀγάπης, τῆς καταλλαγῆς, τῆς ἑνότητος, τῆς εἰρήνης, ὡσὰν νὰ ἐστεροῦντο αὐτὲς τὶς ἀρετὲς οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ποὺ κατεδίκασαν καὶ ἀναθεµάτισαν µὲ αὐστηρότητα τὶς αἱρέσεις καὶ τοὺς αἱρετικούς, πρέπει νὰ ἐξετάσουµε µὲ ἀκρίβεια καὶ ὑπευθυνότητα, ἂν ἡ µέλλουσα νὰ συνέλθει Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος ἀκολουθεῖ αὐτὴν τὴν Ἀποστολικὴ καὶ Πατερικὴ γραµµὴ ἢ πορεύεται ἐπὶ ἄλλης ὁδοῦ ξένης καὶ ἀλλοτρίας.

Ἡ Μεγάλη Σύνοδος θὰ ἀποδώση ἐκκλησιαστικὴν ὑπόστασιν εἰς τὰς αἱρέσεις!

Το αισθητήριο τοῦ ὀρθοδόξου πληρώµατος δὲν λαθεύει καὶ γι’ αὐτὸ κρατᾶ ἄκρως ἐπιφυλακτικὴ στάση ἀπέναντι στὶς ἀποφάσεις, ποὺ πρόκειται νὰ παρθοῦν στὴν Μεγάλη Σύνοδο. Κι’ αὐτό, διότι, πᾶνε ὁλοταχῶς γιὰ συνοδικὴ ἀναγνώριση ἐκκλησιαστικότητας στοὺς παπικοὺς καὶ στοὺς προτεστάντες! Τὶς προθέσεις τους ἀποδεικνύει ξεκάθαρα ἡ ἀπόφαση τῆς Ε΄ Προσυνοδικῆς Πανορθοδόξου ∆ιασκέψεως, σχετικὰ µὲ τὶς «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τὸν λοιπὸν χριστιανικὸν κόσµον». Στὴν 1η παράγραφο ἀναφέρεται, πὼς «Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, οὖσα ἡ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία». Ὅµως στὴν 6η παράγραφο ἀναγράφεται πώς: «Κατὰ τὴν ὀντολογικὴν φύσιν τῆς Ἐκκλησίας ἡ ἑνότης αὐτῆς εἶναι ἀδύνατον νὰ διαταραχθεῖ. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀναγνωρίζει τὴν ἱστορικὴν ὕπαρξιν ἄλλων χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καὶ Ὁµολογιῶν µὴ εὑρισκοµένων ἐν κοινωνίᾳ µετ’ αὐτῆς»! Αὐτὲς οἱ «Ἐκκλησίες» δὲν ὁρίζονται ὡς αἱρετικές, ἀλλὰ τὸ ἀντίθετο, ἀναζητεῖται «διασάφηση» τῆς διδασκαλίας τῶν «περὶ µυστηρίων, χάριτος, ἱερωσύνης καὶ ἀποστολικῆς διαδοχῆς»! Φάσκουν καὶ ἀντιφάσκουν: ἡ Ὀρθοδοξία, κατ’ αὐτούς, εἶναι µὲν ἡ Ἐκκλησία, ἀλλὰ ὑπάρχουν καὶ ἄλλες Ἐκκλησίες! Εἶναι προφανὲς πὼς µὲ τὶς ἀντιφάσεις αὐτὲς προσπαθοῦν νὰ «θολώσουν τὰ νερὰ» καὶ νὰ ἀποδώσουν ἐκκλησιαστικὴ ὀντότητα στὶς αἱρέσεις! Ἄλλωστε αὐτὴ εἶναι τὸ κύριον ἐνδιαφέρον τους γιὰ τὴν (ὁπωσδήποτε) πραγµατοποίηση τῆς Μεγάλης Συνόδου! Ἰδοὺ γιατί ὁ ὀρθόδοξος λαὸς ἀγωνιᾶ καὶ βρίσκεται σὲ ἐπαγρύπνηση, διότι ἔχει ἀποδείξεις!

"Ο.Τ"