Μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος Καντιώτης:

«…ἐκτός τῆς Μιᾶς αὐτῆς Ἐκκλησίας (τῆς Ὀρθοδόξου), ὅλαι αἱ ἄλλαι –αἱ ὁποῖαι καταχρηστικῶς ὀνομάζονται ἐκκλησίαι– δέν εἶνε παρά αἱρέσεις καί σχίσματα. Εἰδικῶς δέ διά τόν παπισμόν ὁμιλοῦντες… δέν εἶνε ἁπλῶς σχίσμα, ὅπερ ἀντικανονικῶς ἤρθη ὑπό τοῦ πατριάρχου Ἀθηναγόρου, ὡς ἄλλοτε εἴπομεν, ἀλλά καί αἵρεσις, ἄθροισμα κακοδοξιῶν, τῶν ὁποίων αἱ κυριώτεραι εἶνε τό πρωτεῖον καί τό ἀλάθητον τοῦ πάπα, διά τῶν ὁποίων ὁ ποντίφηξ, ὡς ἄλλος ἑωσφόρος, ἐπήρθη ὑπεράνω πάσης ἀρχῆς καί ἐξουσίας, ὑπεράνω Οἰκουμενικῶν καί Τοπικῶν Συνόδων, καί προσκυνεῖται ἐνσυνειδήτως ἤ ἀσυνειδήτως ὡς θεός» 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ -- Orthodox Hymns


O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 17 Μαρτίου 2016

Αλεξίου του ανθρώπου του Θεού, Θεοστηρίκτου του ομολογητού.

Ὁ Ὅσιος Ἀλέξιος γεννήθηκε στὴ Ρώμη κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Ἀρκαδίου (395 – 408 μ.Χ.) καὶ Ὀνωρίου (395 – 423 μ.Χ.) ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ εὔπορους γονεῖς. Ὁ πατέρας του Εὐφημιανὸς ἦταν συγκλητικός, φιλόπτωχος καὶ συμπαθής, ὥστε καθημερινὰ τρεῖς τράπεζες παρέθετε στὸ σπίτι του γιὰ τὰ ὀρφανά, τὶς χῆρες καὶ τοὺς ξένους ποὺ ἦταν πτωχοί. Ἡ γυναίκα του ὀνομαζόταν Ἀγλαΐς καὶ ἦταν ἄτεκνη. Στὴ δέησή της νὰ ἀποκτήσουν παιδί, ὁ Θεὸς τὴν εἰσάκουσε. Καὶ τοὺς χάρισε υἱό. Ἀφοῦ τὸ παιδὶ μεγάλωσε καὶ ἔλαβε τὴν κατάλληλη παιδεία, ἔγινε σοφότατος καὶ θεοδίδακτος. Ὅταν ἔφθασε στὴ νόμιμη ἡλικία, τὸν στεφάνωσαν μὲ θυγατέρα ἀπὸ βασιλικὴ καὶ εὐγενικὴ γενιά. Τὸ βράδυ ὅμως στὸ συζυγικὸ δωμάτιο ὁ Ἅγιος, ἀφοῦ πῆρε τὸ χρυσὸ δακτυλίδι καὶ τὴν ζώνη, τὰ ἐπέστρεψε στὴν σύζυγό του καὶ ἐγκατέλειψε τὸν κοιτώνα. Παίρνοντας ἀρκετὰ χρήματα ἀπὸ τὰ πλούτη του ἔφυγε μὲ πλοῖο περιφρονώντας τὴ ματαιότητα τῆς ἐπίγειας δόξας. Καταφθάνει στὴν Λαοδικία τῆς Συρίας καὶ ἀπὸ ἐκεῖ στὴν Ἔδεσσα τῆς Μεσοποταμίας. Ἐκεῖ ὁ Ὅσιος Ἀλέξιος μοίρασε τὰ χρήματα στοὺς πτωχούς, ἀκόμα καὶ τὰ ἱμάτιά του καί, ἀφοῦ ἐνδύθηκε μὲ κουρελιασμένα καὶ χιλιομπαλωμένα ροῦχα, κάθισε στὸ νάρθηκα τοῦ ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ὡς ἕνας ἀπὸ τοὺς πτωχούς. Προτίμησε ἔτσι νὰ ζεῖ μὲ νηστεία ὅλη τὴν ἑβδομάδα καὶ νὰ μεταλαμβάνει τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων κάθε Κυριακή, ἐνῷ μόνο τότε ἔτρωγε λίγο ἄρτο καὶ ἔπινε λίγο νερό.

ΕΝΩΣΙΣ Ή ΥΠΟΤΑΓΗ; --- του αείμνηστου Σεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Δια μίαν νέαν Εκκλησίαν

Μέσα στη χαρακτηριστική των καιρών μας γενική σύγχυση και ανατροπή των εννοιών, γίνεται ένα σοβαρό μπέρδεμα, που προσβάλλει ό,τι ιερότερο σ΄ αυτό τον κόσμο, την αγία μας Εκκλησία, και θέτει σε κίνδυνο ό,τι πολυτιμότερο, τη σωτηρία μας. Ποιο είναι το μπέρδεμα; Θα το εκθέσω απλά· Γνώρισμα της μίας, αγίας, καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας, της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, είναι η οικουμενικότητα, το να απλώνει, δηλαδή, την αγάπη και να προτείνει τη σωστική δύναμή της σε όλη την οικουμένη. Η Εκκλησία, κατά το παράδειγμα του Κυρίου και Αρχηγού της Ιησού Χριστού, «θέλει πάντας ανθρώπους σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν» (Α΄ Τιμ. 2, 4). Σε καμμία περίπτωση, όμως και για κανένα λόγο η Εκκλησία δεν αδικεί την αλήθεια, για να εξυπηρετήσει δήθεν την αγάπη, διότι αποκομμένη από την αλήθεια η αγάπη εκφυλίζεται σε απάτη. Αυτή την απάτη προβάλλει εντυπωσιακά και φαντασμαγορικά η αίρεση του Οικουμενισμού. Αν μας ενοχλεί η μαζοποίηση και χυλοποίηση των πάντων κάτω από τον οδοστρωτήρα της παγκοσμιοποίησης, δεν είναι λιγότερο επικίνδυνη η μετάλλαξη της οικουμενικότητος της Εκκλησίας στο πονηρό και διάτρητο οικουμενιστικό μοντέλο, που προωθεί ο Οικουμενισμός ανασταίνοντας τον σαρωτικά απέλπιδα συγκρητισμό. Αυτός θα αποτελεί τη βάση της προσχεδιασμένης και ήδη εκκολαπτόμενης νέας εκκλησίας. Αλλά το άρθρο αυτό δεν προτίθεται να αναφερθεί διεξοδικά στην αίρεση του Οικουμενισμού, για την οποία άλλωστε έχουν γραφεί και γράφονται πολλά. Ο γράφων, ως μέλος της Ορθοδόξου Εκκλησίας και χωρίς καθόλου να αμφισβητεί την ορθοδοξία οποιουδήποτε άλλου ορθοδόξου, αισθάνεται την ανάγκη να εκφράσει την αγωνία και τον πόνο του για τα τεκταινόμενα εις βάρος της Ορθοδοξίας· Εν ονόματι της οικουμενιστικής ενότητος και αγάπης καταπατούνται κατάφωρα και ασύστολα θεσμοί αιώνων. Παραθεωρείται ως ξεπερασμένο και αναχρονιστικό το ιερό Πηδάλιο της Εκκλησίας, διαγράφονται ιεροί κανόνες, αθετείται η ευαγγελική γραμμή, την οποία με ακρίβεια και φόβο Θεού ακολούθησαν οι άγιοι πατέρες μας, και επιχειρείται η «μετάθεσις ορίων» τα οποία εκείνοι έθεσαν και υπερασπίσθηκαν με θυσίες, δάκρυ και αίμα.

ANOTHER HIERARCH APPEALS TO THE HOLY SYNOD CONCERNING THE PAN-ORTHODOX COUNCIL

Met. Seraphim of Piraeus has sent a letter to the Holy Synod of the Greek Orthodox Church concerning the upcoming Pan-Orthodox Council. The main propositions of the document were published on the site Agionoros.ru.

 Vladyka styled the decision that every Local Church shall be represented by twenty-four hierarchs at the council “a never-before-seen innovation,” without precedent in two thousand years of Church history.
 He noted that at every Ecumenical Council “as many bishops as possible” took part. In practice Churches did sometimes sent representatives, but only in the event that the bishop could not arrive to the Council for one reason or another.
 “In accordance with Orthodox ecclesiology, every bishop, governing even the smallest diocese, represents his flock and is a living member of the Universal Church,” wrote the metropolitan in his letter. To not invite every bishop to the Pan-Orthodox Council, in his opinion, denies the opportunity for the fullness of the Church to express its opinion, “which, it seems, the organizers of the Council want.”

Άγ. Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Αλλοίμονον, ανήκουστος προδοσία!

Ήτο άραγε απαραίτητον η Ορθόδοξος Εκκλησία, αυτό το πανάχραντον Θεανθρώπινον σώμα και οργανισμός του Θεανθρώπου Χριστού, να ταπεινωθή τόσον τερατωδώς, ώστε οι αντιπρόσωποί Της θεολόγοι, ακόμη και ιεράρχαι να επιζητούν την “οργανικήν” μετοχήν και συμπερίληψιν εις το Παγκόσμιον Συμβούλιον Εκκλησιών, το οποίον κατ΄ αυτόν τον τρόπον γίνεται εις νέος εκκλησιαστικός “oργανισμός”, μία “νέα Εκκλησία” υπεράνω των εκκλησιών, της οποίας αι Ορθόδοξοι και μη ορθόδοξοι εκκλησίαι αποτελούν μόνον “μέλη”, “οργανικώς”μεταξύ των συνδεδεμένα; Αλλοίμονον, ανήκουστος προδοσία!  

Από τα πρακτικά καί θεολογικά κεφάλαια Αγίου Συμεών τού Νέου Θεολόγου

Εσύ πού φεύγεις από τον κόσμο, πρόσεξε μην αφήσεις στην αρχή την ψυχή σου να ζητά παρηγορία μένοντας μέσα σ΄ αυτόν,  και ας σε αναγκάζουν όλοι οι συγγενείς και οι φίλοι. Αυτά τους συμβουλεύουν οι δαίμονες, για να σβήσουν τη θέρμη της καρδιάς σου. Γιατί και αν ακόμη δεν εμποδίσουν ολότελα την πρόθεσή σου, πάντως την κάνουν πιο χαύνη και ασθενική.

Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ: Ἐξοχώτατε κ. Ὑπουργέ, ( Νικόλαον Φίλην)

Ἐπιτρέψατέ μου νά ἀναφερθῶ πέραν τῶν ἀνωτέρω καί εἰς τό ἐξόχως πολυσήμαντο ζήτημα τῆς ἀνιδρύσεως Κατευθύνσεως Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στήν Ὁμολογιακή Θεολογική Σχολή τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ὡς ὁ Κοσμήτωρ Αὐτῆς Καθηγητής κ. Μιλτ. Κωνσταντίνου εἶχε γνωστοποιήση μέ τήν χορηγία τοῦ Ἐμιράτου τοῦ Ὀμάν(!!!). Τό τραγελαφικό τῆς ἐν λόγῳ πρωτοβουλίας σύγκειται στό γεγονός ὅτι ἡ ὁμολογιακή Θεολογική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ. ἔχει συγκεκριμένη ὁμολογιακή βάση καί ὀντολογικό θεμέλιο τήν Τριαδολογία, τήν Χριστολογία, τήν Ἐκκλησιολογία καί τήν ἐσχατολογία τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας ἐνῶ ἡ σχεδιαζόμενη Κατεύθυνσι Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στήν ἰδία Θεολογική Σχολή τά ἐντελῶς ἀντίθετα, τόν ἀντιτριαδισμόν καί τήν κατεγνωσμένη ὑπό τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου Χριστολογική αἵρεση τοῦ Ἀρειανισμοῦ καί τήν ὑλιστική ἐσχατολογία. Ἀντιλαμβάνεσθε εὐχερῶς ὅτι αὐτό ἀποτελεῖ παγκόσμια πρωτοτυπία πού δέν συμβαίνει πουθενά σέ καμμία χῶρα τῆς γῆς, καί βέβαια ὑποβάλλομε τήν ρητορική ἐρώτησι στούς εἰσηγητές τῆς ρυθμίσεως ἐάν θά ἦτο ποτέ δυνατόν οἱ θεοειδεῖς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας νά συστέγαζαν στό ἴδιο ἐκπαιδευτικό Ἵδρυμα τήν Ἀλήθεια τῆς θείας Ἀποκαλύψεως καί τήν ἐγκληματική ἀπομείωση καί στρέβλωσή της, ὡς αὐτή πού ἀνθρωποπαθῶς διετύπωσε ὁ Ἄραβας ἔμπορος Μωάμεθ πού συνῆψε τόν 7ο γάμο του μέ τήν σύζυγο τοῦ γιοῦ του Ζαΐντ καί τόν 9ο γάμο του μετά τῆς 7ετούς κορασίδος Ἀϊσέ !!! (Θαυμάσατε Προφήτη!!!) ἀντιγράφων τόν Ἄρειο, τόν Ἀπολλινάριο, τό Νεστόριο, τόν Σεβῆρο καί τόν Διόσκορο.

Αν δεν αντιδράσεις θα φταις ΕΣΥ -- Σήμερα στη Νορβηγία, αύριο στην Ελλάδα...


Eφημερίς «Ορθόδοξος Τύπος» :

Ἡ χώρα ἀντιμετωπίζει προβλήματα ἀπὸ τὸ Ἰσλάμ. Μέσῳ τῆς λαθρομεταναστεύσεως τὸ Ἰσλάμ ἐλέγχει τὴν χώραν καὶ μοιραίως τὴν ὅποιαν παραγωγήν. Ἕνα πολὺ σημαντικὸν τμῆμα τῆς δεσποτοκρατίας ἀρνεῖται ἠθελημένως νὰ ἴδη τὴν σκληρὰν αὐτὴν πραγματικότητα καὶ συμπλέει μὲ τὸ ἄθεον καὶ διαφθαρμένον πολιτικὸν σύστημα. Ἄς ἀναρρωτηθοῦν οἱ «Δεσποτάδες» αὐτοί: Πότε οἱ ἐκπρόσωποι τῶν Μουσουλμάνων ποὺ ζοῦν εἰς τὴν Ἑλλάδα (εἴτε παρανόμως εἴτε νομίμως εἴτε εἶναι γηγενεῖς), προέβησαν εἰς μίαν δήλωσιν ὑπέρ τῶν ἐθνικῶν μας θεμάτων ἤ κατεδίκασαν τὰς συκοφαντικὰς ἐπιθέσεις τῶν πολιτικῶν ἤ ἄλλων φορέων ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας μας; Οἱ Διοικοῦντες τὴν Ἐκκλησίαν μας Σεβ. Μητροπολῖται, ἐπιδεικνύουν μεγάλην εὐαισθησίαν ἔναντι τῶν αἰτημάτων ἀλλοθρήσκων καὶ αἱρετικῶν, φροντίζουν διὰ τὰς «Ἐκκλησίας» των διακηρύσσοντες μάλιστα ὅτι δὲν σώζει μόνον ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἀλλὰ καὶ αἱ «Ἐκκλησίαι» ἄλλων δογμάτων καὶ θρησκειῶν. Καὶ τὰ πράττουν ὅλα αὐτὰ ἐνῶ αἱ Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι ἀδειάζουν ἀπὸ πιστοὺς καὶ ἡ Ἐκκλησία συκοφαντεῖται καὶ διασύρεται ἀπὸ τὴν πλειοψηφίαν τῶν κομμάτων τῆς Βουλῆς. Εἰλικρινῶς εἶναι νὰ ἀπορῆ κανεὶς μὲ τὴν στάσιν πολλῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν, οἱ ὁποῖοι ἀδιαφοροῦν διὰ τὰ ἐθνικὰ θέματα, τὴν κατάστασιν τῆς Ἑλληνικῆς κοινωνίας ὡς καὶ διὰ τὴν πνευματικὴν πτῶσιν τοῦ λαοῦ μας.

Τοῦ Πρεσβυτέρου π. Εὐσταθίου Κολλᾶ

Ο φόβος ὅτι θὰ δημιουργοῦσε σοβαρὰ προβλήματα στὴν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ μας, ὁ κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, εἶχε προβλεφθεῖ, πρὶν ἀκόμη ἐκλεγεῖ. Λίαν εὐθαρσῶς εἶχε δηλωθεῖ τότε, (1991) ποὺ ἦταν ἐπικρατέστερος ὑποψήφιος, γιὰ τὸν Ἀρχιεπισκοπικὸ θρόνο τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ ἐκεῖθεν ὡς Οἰκουμενικός: «Γιὰ τὸν τύπο αὐτὸ τοῦ Κληρικοῦ, νὰ βάλει ὁ Θεὸς τὸ χέρι Του, γιατί ἂν τελικὰ ἐκλεγεῖ θὰ ὁδηγήσει τὴν Ὀρθοδοξία μας σὲ περιπέτειες», καὶ οἱ περιπέτειες δὲν ἄργησαν νὰ παρουσιαστοῦν ἀμέσως μετὰ τὴν ἐκλογή του, μὲ τοὺς δῆθεν διαλόγους μὲ τὸν αἱρεσιάρχη Πάπα τῆς Ρώμης, καὶ ποὺ τελικὰ κατέληξαν στὶς συμπροσευχές. Οἱ συμπροσευχὲς αὐτές, γιὰ τὸν Οἰκουμενικὸ καὶ τοὺς συνοδοιπόρους του, σημαίνει ὅτι ἔχει ἤδη γίνει ἡ ἕνωση μὲ τὸν αἱρεσιάρχη Πάπα, καὶ ἂν κρίνουμε ἀπὸ τὰ κατηγορηματικῶς λεγόμενα τοῦ ὑπεύθυνου τοῦ Γραφείου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὴν Εὐρώπη, Μητροπολίτου Ἀχαΐας κ. Ἀθανασίου, τώρα προσπαθοῦν, μὲ ὑπόγειες διαδρομές, νὰ ἐπιβάλλουν στοὺς πιστοὺς αὐτὴ «τὴν ἄμικτον μῖξιν», ἀλλὰ στὴν σατανοκίνητη αὐτὴ προσπάθειά τους συναντοῦν, ὡς εἶναι τοῦτο ἑπόμενον, σκληρὲς ἀντιδράσεις ἀπὸ τὸ κέντρον τῆς ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, τὴν Ἑλλάδα καὶ ἐκεῖθεν, ἀπὸ τὸν ὑπερασπιστὴ δηλαδὴ τῆς πίστεώς μας πιστὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ.