Μεταναστευτικόν : Παγὶς ἢ εὐκαιρία;

Γράφει ὁ κ. Κρίτων Ἰακώβου, ∆ρ φαρµακοποιός


Τὰ µέσα µαζικῆς ἐνηµέρωσης ποὺ ἐλέγχονται πλήρως ἀπὸ τὸ∆ιεθνῆ Πολιτικὸ Σιωνισµὸ καθὼς καὶ τὰ ἐντεταλµένα ὄργανά τους ποὺ ἀποτελοῦν τὴν «Πέµπτη φάλαγγα» ἐντὸς τοῦ Ἑλληνικοῦ ἔθνους, βοµβαρδίζουν συνεχῶς τὸ λαό µας µὲ λέξεις παραπλανητικὲς καὶ κενὲς περιεχοµένου, τοῦ τύπου "ξενοφοβία", "ἰσλαµοφοβία", "ὁµοφοβία", "ρατσισµός", "φασισµός", "σεξισµός", "ὑποκίνηση µίσους", "µισαλλοδοξία", "δογµατισµός", "σκοταδισµὸς" κ.λπ., ποὺ ὅµως διεγείρουν ἀσυναίσθητα ἐνοχὲς καὶ τύψεις σὲ µεγάλη µερίδα τῆς Ἑλληνικῆς κοινωνίας. Πολλοὶ φοβούµενοι µὴ τυχὸν καὶ χαρακτηριστοῦν ρατσιστές, ὀπισθοδροµικοί, σκοταδιστὲς καὶ φασίστες σπεύδουν νὰ δικαιολογηθοῦν καὶ γιὰ τὴ παραµικρὴ διαµαρτυρία τους ποὺ σχετίζεται µὲ τὴν ὑποκινούµενη εἰσβολὴ τῶν ἀλλοδαπῶν στὴ Πατρίδα µας.

***
Ο Ανώνυμος άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Μεταναστευτικόν : Παγὶς ἢ εὐκαιρία;":

Το Ρωμαίικο έθνος ήταν πολύ κοντά σε εκείνο που ευδοκούσε ο Θεός. Βασισμένο στη μία πίστη, την εν Χριστώ, με γλώσσα κοινή τη γλώσσα του Ευαγγελίου που μέσα εκεί αποκαλύπτει το θέλημα του ως νέα Διαθήκη προς το ανθρώπινο γένος. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι και στη χιλιόχρονη πορεία του Ρωμαίικου έθνους που συμπεριλάμβανε πολλούς λαούς ταυτόχρονα χωρίς εθνικισμούς και ανοησίες πορεύτηκε τέλεια, είχε κι αυτό τις αδυναμίες του. Αλλά τέτοια σταθερότητα επί 1100 χρόνια δεν υπήρξε πουθενά στο κόσμο!

Οἱ περισσό- τεροι ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἀρχικὰ ἀντιδροῦν, στὴ συνέχεια κυριευόµενοι ἀπὸ τὸ φόβο τῆς τιµωρίας τους, ὑπαναχωροῦν καὶ ἀνασκευάζουν τὰ λεγόµενά τους µὴ τυχὸν καὶ τοὺς προσάψουν οἱ καθωσπρεπιστὲς τῆς καθεστηκυίας τάξης τῆς πολιτικῆς ὀρθότητας, ρατσιστικά, ξενοφοβικὰ καὶ ἀπάνθρωπα γνωρίσµατα. Ζοῦµε λοιπὸν σὲ µία χώρα ποὺ ἐνῷ πολλοὶ Ἕλληνες βιώνουν τὸ φριχτὸ ρατσισµὸ καὶ τὶς διακρίσεις, τὴν προκλητικὴ ἀδιαφορία τοῦ ἀντεθνικοῦ Κράτους µπροστὰ στὴν ἐξαθλίωσή τους, ταυτόχρονα τὸ Κράτος αὐτὸ σπαταλᾶ ἑκατοντάδες ἑκατοµµύρια εὐρὼ γιὰ τὴν προνοµιακὴ µεταχείριση τῶν µεταναστῶν καὶ ἀπειλεῖ µὲ ποινικὲς διώξεις αὐτοὺς ποὺ διαµαρτύρονται. Γνωρίζοντας οἱ ἄθλιοι "Πεµπτοφαλαγγίτες" ὅτι ὁ λαὸς µας εἶναι φιλόχριστος, φιλόξενος καὶ φιλάνθρωπος, σκέφτηκαν νὰ τὸν ξεγελάσουν καὶ νὰ τὸν παραπλανήσουν, λέγοντάς του ὅτι εἶναι ὑποχρέωση γιὰ ἕνα "λαὸ καλῶν χριστιανῶν" νὰ δεχθεῖ στοὺς κόλπους του τὴν πληµµυρίδα τῶν λαθροαλλοδαπῶν. Ὅλα αὐτὰ τὰ ὄργανα τῆς Νέας Παγκόσµιας Τάξης πιπιλᾶνε ἀσταµάτητα τὴ καραµέλα τῆς Παγκοσµιοποίησης καὶ τῆς "Πανθρησκείας τῶν ἀνύπαρκτων ἀνθρωπίνων δικαιωµάτων": "κάτω τὰ σύνορα", "Πατρίδα µας ὅλη ἡ γῆ","ὅλοι παιδιὰ τοῦ ἴδιου Θεοῦ", "ἵνα πάντες ἕν ὦσι" καὶ ἕνα σωρὸ ἄλλες ἀσυναρτησίες καὶ κενολογίες. Ὅµως ἡ Ἀλήθεια τῆς Πίστεώς µας, ὅπως µᾶς τὴν ἀποκάλυψε ὁ µόνος ἀληθινός, ὁ Ἅγιος Τριαδικὸς Θεὸς εἶναι τελείως διαφορετικὴ ἀπὸ αὐτὴ ποὺ µᾶς παρουσιάζουν ὅλοι αὐτοὶ οἱ διεστραµµένοι νεοεποχίτες. ∆ὲν θὰ συναντήσουµε πουθενὰ στὸ Εὐαγγέλιο, συγκρητισµοὺς καὶ ἀναµείξεις ἐθνῶν, ποὺ ἐπιδιώκει νὰ µᾶς ἐπιβάλει ἡ Νέα Παγκόσµια Τάξη. Ἀντιθέτως, θὰ διαπιστώσουµε ὅτι ἡ λαθροµετανάστευση ἀποτελεῖ ἐναντίωση καὶ ἀντιστράτευση στὸ θέληµα καὶ στὴν πρόνοια τοῦ Τρισαγίου Θεοῦ. Μόνο µὲ τὸ Ὀρθόδοξο Χριστιανικὸ βάπτισµα εἶναι δυνατὸν νὰ ἀρθοῦν τὰ ἐµπόδια ποὺ χωρίζουν τοὺς Ὀρθόδοξους Ἕλληνες ἀπὸ τοὺς ἑτερόθρησκους ἀλλοδαπούς. ("Πορευθέντες οὖν µαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνοµα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος, διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάµην ὑµῖν· καὶ ἰδοὺ ἐγὼ µεθ’ ὑµῶν εἰµι πάσας τὰς ἡµέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. Ἀµήν." Ματθ. κη΄ 18-20.) Ἡ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ ἔχει ὁρίσει τὶς ἀνθρώπινες κοινωνίες, τὶς φυλὲς καὶ τὰ ἔθνη, τοὺς τόπους διαβίωσής των πάνω στὴ Γῆ, τὰ ὅρια αὐτῶν, καθὼς καὶ τὸ χρόνο ζωῆς των. Ἐπίσης, τὰ ἔθνη ἔχουν ἀπὸ ἕνα τουλάχιστον φύλακα ἄγγελο, ὡς φύλακα τῶν συνόρων ὁλοκλήρου τῆς χώρας των: «Ἔστησεν ὅρια ἐθνῶν κατὰ ἀριθµὸν ἀγγέλων Θεοῦ» (∆ευτερον. 32:8). Κατὰ τὴ Χριστιανικὴ διδασκαλία, ἡ µαζικὴ µετακίνηση πολιτῶν ἑνὸς ἔθνους, ἀπὸ τὰ ἐδάφη τοῦ κράτους των, πρὸς τὰ ἐδάφη ἄλλου ἔθνους (κράτους), ποὺ συντελεῖται συστηµατικά, κρυφά, ἀνεξέλεγκτα καὶ παράνοµα (δηλαδὴ ἡ λαθροµετανάστευση ἀλλοεθνῶν, ποὺ γίνεται, παρὰ τὴ θέληση τοῦ λαοῦ καὶ τῶν ἀρχῶν τοῦ κράτους, ποὺ δέχεται τὴν παραβίαση τῶν συνόρων του, καὶ χωρὶς τὴν τήρηση τῶν νοµίµων προϋποθέσεων καὶ διαδικασιῶν, ποὺ ρυθµίζουν διεθνῶς τὶς διακρατικὲς σχέσεις), καὶ ἔχει ὡς ἀποτέλεσµα (ἢ καὶ σκοπὸ) τὴ νόθευση καὶ τὴν ἀλλοίωση τῆς πληθυσµιακῆς σύνθεσης καθὼς καὶ τὴν διάρρηξη τῶν συνεκτικῶν (φυλετικῶν, ἱστορικῶν, πολιτισµικῶν καὶ θρησκευτικῶν) δεσµῶν τοῦ προσβαλλόµενου ἔθνους (κράτους) ἀποτελεῖ κακόβουλη καὶ κατάφωρη παραβίαση, ὄχι µόνο τῆς ἀνθρώπινης ἔννοµης τάξης (διεθνοῦς καὶ Ἐθνικοῦ δικαίου), ἀλλὰ καὶ τῆς Θείας Ἔννοµης Τάξης. Πολὺ περισσότερο καὶ ἐµφανέστερα, µάλι- στα, ὅταν οἱ λαθροεισβολεῖς εἶναι, ἐκτὸς ἀπὸ ἀλλοεθνεῖς, καὶ ἀλλόθρησκοι, ὁπότε οἱ πολίτες τοῦ προσβαλλόµενου κράτους (καὶ ἰδίως τῆς Ἑλλάδας, ποὺ εἶναι στὴν συντριπτικὴ πλειοψηφία τους Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ) κινδυνεύουν ἀπὸ µὲ ἀντίχριστες, εἰδωλολατρικὲς καὶ δαιµονολατρικὲς δοξασίες, διδασκαλίες, πρακτικές, ἐπιδόσεις καὶ παραδόσεις, µὲ ἀποτέλεσµα νὰ δηµιουργεῖται κλῖµα θρησκευτικῆς ἀντιπαράθεσης καὶ κοινωνικῆς ἀναταραχῆς. Ὁ ρατσισµὸς καὶ κάθε ἔννοια διάκρισης ἀνθρώπων, καταδικάζονται ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία µας, διότι ἀποτελοῦν ὕβρη κατὰ τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος "ἐποίησέ τε ἐξ ἑνὸς αἵµατος πᾶν ἔθνος ἀνθρώπων κατοικεῖν ἐπὶ πᾶν τὸ πρόσωπον τῆς γῆς" (Πράξ. 17, 26). Ὁ κάθε ἄνθρωπος, ὅλα ἀνεξαιρέτως τὰ ἀνθρώπινα πρόσωπα , εἶναι εἰκόνες τοῦ Θεοῦ. Ὅσοι εἶναι ἀληθινοὶ ὀρθόδοξοι χρι- στιανοὶ δὲν κάνουν διακρίσεις στοὺς ἀνθρώπους ἀναλόγως µὲ τὴ φυλὴ καὶ τὴ θρησκεία στὶς ὁποῖες ἀνήκουν, ἀλλὰ ἀρνοῦνται κατηγορηµατικῶς τὴ νόθευση τοῦ ἔθνους τους ἀπὸ ἀλλοεθνεῖς καὶ κυρίως ἀπὸ ἀλλόθρησκους. Ἔχουν τὴν πεποίθηση ὅτι ὅλοι µόνο διὰ µέσου τῆς πίστεως στὸν Ἰησοῦ Χριστὸ γίνονται ἰσότιµοι υἱοὶ τοῦ Θεοῦ (Γαλ. γ' 23- δ' 5). Πῶς κατορθώνεται αὐτό; Μόνο διὰ τοῦ βαπτίσµατος. “Όσοι γὰρ εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε”. Ἀλλὰ ἀπὸ τὴ στιγµὴ ποὺ ὁ ἄνθρωπος δεχθεῖ τὸ βάπτισµα, ἐνδύεται τὸν Χριστό. “Τοῦ Χριστοῦ τὸν τύπον καὶ τὴν ἰδέαν περιεβάλλεσθε· τῷ Χριστῷ ἀφοµοιώθητε”. Ὅλοι λοιπὸν οἱ βαπτισµένοι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ ἀνεξαρτήτως καταγωγῆς δὲν διακρίνονται µεταξύ τους, ἀλλὰ εἶναι υἱοὶ τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ. Ἡ περίφηµη φράση ποὺ ὁρισµένοι ἀδαεῖς καὶ διεθνιστὲς παρερµηνεύουν, ὅτι “οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑµεῖς (ἐξυπακούεται οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ βαπτισθέντες) εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ”, δὲν καταργεῖ τὰ ἔθνη, οὔτε ὑποστηρίζει τὴν ἀπορρόφηση τῶν λαῶν µέσα στὴ δίνη οἰκουµενιστικῶν, διεθνιστικῶν θεωριῶν καὶ ποικιλώνυµων δοξασιῶν µὲ δῆθεν χριστιανικὸ µανδύα. Ἑποµένως, γιὰ ἐµᾶς τοὺς Ἕλληνες, ὁ ἀγώνας γιὰ τὴ διατήρηση τῆς ἑλληνορθόδοξης αὐτοσυνειδησίας µας καὶ τῆς ὁµοιογενοῦς σύστασης τοῦ ἔθνους µας, εἶναι ὕψιστο ἱερὸ καθῆκον καὶ ζήτηµα ζωῆς καὶ θανάτου.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Το Ρωμαίικο έθνος ήταν πολύ κοντά σε εκείνο που ευδοκούσε ο Θεός. Βασισμένο στη μία πίστη ,την εν Χριστώ,με γλώσσα κοινή τη γλώσσα του Ευαγγελίου που μέσα εκεί αποκαλύπτει το θέλημα του ως νέα Διαθήκη προς το ανθρώπινο γένος. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι και στη χιλιόχρονη πορεία του Ρωμαίικου έθνους που συμπεριλάμβανε πολλούς λαούς ταυτόχρονα χωρίς εθνικισμούς και ανοησίες πορεύτηκε τέλεια,είχε κι αυτό τις αδυναμίες του. Αλλά τέτοια σταθερότητα επί 1100 χρόνια δεν υπήρξε πουθενά στο κόσμο!