Γράφει ὁ π. Γεώργιος Δ. Μεταλληνὸς,Ὁμότιμος Καθηγητὴς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Κάποτε εἴχαμε οἱ Ἕλληνες τόσο ψυχικοπνευματικὸ δυναμισμό, ριζωμένοι ὅπως ἤμαστε μέσα στὴν ἑλληνορθόδοξη παράδοσή μας, ποὺ μπορούσαμε, φυσικὰ καὶ ἀβίαστα, νὰ ἐξελληνίζουμε καὶ ὀρθοδοξοποιοῦμε τοὺς ἄλλους. Οἱ Ξένοι, μετέχοντας στὴν παιδεία μας, κατὰ τὸν Ἰσοκράτη, ἐντάσσονταν στὸν πολιτισμὸ μας καὶ γίνονταν Ἕλληνες, συχνὰ τρανότεροι ἀπὸ ἐμᾶς. Ἡ ἑλληνίδα γυναίκα, ἐξ ἄλλου, ὡς σταθερὸς φορέας τοῦ πολιτισμοῦ μας, μέσα ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη πίστη της, ἑλληνοποιοῦσε τὸν ξένο σύζυγο καὶ τὰ παιδιὰ της. Αὐτὸ συνεχιζόταν μέχρι πρόσφατα στὸν ἑλληνισμὸ τῆς διασπορᾶς.
Σήμερα, ἀντίθετα, ἀφελληνιζόμεθα στὴν ἴδια μας τὴν Χώρα, λόγω τῆς κακῆς ποιότητας καὶ τῶν ἐλλείψεων τῆς παιδείας μας, τῆς νοθεύσεως τῆς ἱστορίας μας καὶ τῆς συνειδήσεώς μας καὶ τελικὰ τῆς ἀλλοτριώσεως τοῦ πολιτισμοῦ μας. Ἡ ἀλλαγὴ τῶν συστατικῶν τῆς ταυτότητάς μας, ἡ ἀναιμικὴ  ἑλληνικότητα χωρισμένη ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη Πίστη καὶ Πράξη, παράγει ἕνα Λαό, μὲ νοθευμένη ταυτότητα, ἀλλὰ καὶ μὲ ἀπέχθεια καὶ ἀποστροφὴ πρὸς τὴν παράδοσή μας, μὲ συνέπεια τὴν ἐργώδη προσπάθεια ἐκ – στάσεως ἀπὸ ὅ,τι συνιστᾶ τὸν Ἕλληνα τῆς ἱστορίας μας, ὅπως ὁ Κολοκοτρώνης, ὁ Μακρυγιάννης, ὁ Σολομός, ὁ Παπαδιαμάντης, ὁ Κόντογλου, ὁ Σεφέρης. Φθάσαμε νὰ ντρεπόμαστε γιὰ τὴν ἴδια τὴν οὐσία μας καὶ νὰ ζητοῦμε νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ ὅ,τι μᾶς τὴν θυμίζει. Ἔχουν πληθυνθεῖ ἐκεῖνοι καὶ μάλιστα οἱ νέοι, ποὺ προτείνουν νὰ παύσουν οἱ παρελάσεις καὶ νὰ μὴν τιμῶνται οἱ ἐθνικὲς ἑορτὲς μας, οἱ βασικὲς δηλαδή εὐκαιρίες ἀναρρίπισης τῆς ἱστορικῆς μας μνήμης. Ἡ ἀπάλειψη τοῦ θρησκεύματος καὶ τῆς ἐθνικότητας στὶς ταυτότητες, ὡς ἐπίσημη ἔκφραση ἐπιδίωξης τοῦ ἀφελληνισμοῦ μας, ὁριοθετεῖ τὸ πλαίσιο ἀνάπτυξης τῆς ἀποεθνικοποιήσεώς μας. Ἐκεῖνοι δέ, ποὺ κατεργάζονται ὅλα αὐτά, ὄχι πιὰ στὶς ταυτότητες, ἀλλὰ καὶ στὸν ἐθνικό μας βίο, ὀνομάζονταιἝλληνες. Χωρὶς Ἑλλάδα ὅμως καὶ Ὀρθοδοξία Ἕλληνες δὲν μποροῦν νὰ ὑπάρξουν. Ἐξ ἄλλου, ὅσα ὁ κ.Henry Kissinger προέτεινε γιὰ τὸν ἀφελληνισμὸ μας τὸ 1974 δείχνουν, ὅτι καὶ οἱ Ξένοι ἐνδιαφέρονται γιὰ τὸν ἴδιο σκοπό, συνεργαζόμενοι μὲ τοὺς δικοὺς μας γραικύλους.

ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΠΡΟΚΛΗΣΙΣ

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΣΤΙΣ 17 Όκτωβρίου τρ. ἔτ. ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος ἐπισκέφτηκε τὸ Βατικανὸ καὶ συμμετεῖχε στὴ σύνοδο τῶν παπικῶν ἐπισκόπων. Εἶναι χαρακτηριστικὸ ἕνα ἀπόσπασμα τῆς ὁμιλίας του πρὸς τοὺς αἱρετικοὺς παπικούς: «Εἶναι πρώτη φορὰ στὴν ἱστορία ποὺ σὲ μιὰ Οἰκουμενικὴ Ἐκκλησία προσφέρεται εὐκαιρία νὰ ἀπευθύνει λόγο σὲ μιὰ Σύνοδο Ἐπισκόπων τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας καὶ ἄρα νὰ γίνει ἕνα μέρος ἔτσι τῆς ζωῆς τῆς ἀδελφῆς Ἐκκλησίας σὲ τόσο ὑψηλὸ ἐπίπεδο. Θεωροῦμε αὐτὸ σὰν φανέρωμα τοῦ ἔργου τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ ὁδηγεῖ τὶς ἐκκλησίες μας σὲ μιὰ στενότερη καὶ βαθύτερη σχέση μεταξύ τους, ἕνα σημαντικὸ βῆμα πρὸς τὴν ἐπανεγκαθίδρυση τῆς πλήρους κοινωνίας». Γιὰ τὸν Οἰκ. Πατριάρχη οἱ παπικοὶ ἀποτελοῦν Ἐκκλησία! Δὲν εἶναι αἱρετικοί, ὅπως τονίζουν οἱ Πατέρες καὶ οἱ Ἅγιοι τῆς Ὀρθοδοξίας.
Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης χάρηκε, γιατὶ μὲ τὴν πρόσκληση τοῦ Πάπα νὰ συμμετάσχει στὴ σύνοδο τῶν παπικῶν ἐπισκόπων «ἔγινε μέρος τῆς ζωῆς τῆς ἀδελφῆς Ἐκκλησίας»!
Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης πιστεύει ὅτι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τὸν ὁδήγησε στὴν παπικὴ σύνοδο! Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἐπίσης πιστεύει ὅτι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ὑπέδειξε καὶ στὸν Πάπα νὰ τὸν προσκαλέσει στὴ σύνοδό του!
Ἐμεῖς ὅμως οἱ ἁπλοὶ χριστιανοὶ δὲν συμφωνοῦμε μὲ τὶς ἐπιλογὲς του καὶ τὶς οἰκουμενιστικὲς διακηρύξεις του. Καὶ μὴ μᾶς ξαναπεῖ ὅτι ὅλα αὐτὰ εἶναι εὐγενικὲς ἐκδηλώσεις πρὸς τοὺς ἑτερόδοξους, προκειμένου νὰ τοὺς ἑλκύσει στὴν Ὀρθοδοξία! Κανένας δὲν θὰ τὸν πιστέψει. Ὅμως ἡ ὑπόθεση θὰ ἔχει καὶ συνέχεια. Ὅπως ὁ Πάπας προσκάλεσε τὸν Πατριάρχη στὸ Βατικανό, γιὰ νὰ συμμετάσχει στὴ σύνοδο τῶν ἐπισκόπων, κάτι ἀνάλογο θὰ κάνει καὶ ὁ Πατριάρχης πρὸς τὸν Πάπα. Ἡ εὐγένεια ἀπαιτεῖ νὰ τὸν καλέσει γιὰ νὰ μιλήσει στὴ σύνοδο τῶν Μητροπολιτῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου καὶ νὰ τοὺς τονίσει ὅτι εἶναι ὁ μοναδικὸς ἀντιπρόσωπος τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῆς γῆς! Μὲ διάφορες τέτοιες ἐκδηλώσεις θὰ ἀμβλυνθεῖ ἀκόμα περισσότερο τὸ ὀρθόδοξο αἰσθητήριο τοῦ λαοῦ μας προκειμένου νὰ δεχτεῖ τὴν ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν χωρὶς δυναμικὲς ἀντιδράσεις, δηλαδὴ νὰ δεχτεῖ στὴν πραγματικότητα τὴν παράδοση τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν ἀγκάλη τοῦ δόλιου καὶ αἱρετικοῦ Πάπα. Πολλοὶ χριστιανοὶ ἔχουν τὴν αἴσθηση ὅτι ἡ Ἐκκλησία πλήττεται περισσότερο ἀπὸ τοὺς οἰκουμενιστὲς παρὰ ἀπ᾽ τοὺς αἱρετικούς,
παπικοὺς καὶ προτεστάντες. Οἱ δικοί μας «ὀρθόδοξοι» οἰκουμενιστὲς ἔγιναν ὄργανα τοῦ Πάπα! Γι᾽ αὐτὸ χρειάζεται ἀντίδραση. Ἂς σταματήσουν οἱ κατὰ συνθήκην ἐγκωμιαστικοὶ λόγοι πρὸς τοὺς οἰκουμενιστὲς καὶ ἂς ἀντικατασταθοῦν μὲ τοὺς λόγους τῆς ἀλήθειας καὶ τῆς ὑπεράσπισης τῆς Ὀρθοδοξίας.

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ Η ΔΙΑΚΟΠΗ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΣΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟ - ΓΕΡΩΝ ΣΑΒΒΑΣ

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=85&t=11267


O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 7 Αυγούστου 2015

Δομετίου, Νικάνορος, Ναρκίσσου.

Ὁ Ὁσιομάρτυρας Δομέτιος ἦταν Πέρσης καὶ ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου. Διδάχθηκε τὴ χριστιανικὴ πίστη ἀπὸ κάποιο χριστιανό, ποὺ ὀνομαζόταν Ἄβαρος. Ὅταν τὸ ἔμαθαν αὐτὸ οἱ ἄνθρωποι τοῦ σπιτιοῦ του, ἐξεγέρθηκαν ἐναντίον του καὶ ὁ Δομέτιος ἀναγκάσθηκε νὰ τοὺς ἐγκαταλείψει.
Κατέφυγε στὴν πόλη Νίσιβη στὰ βυζαντινὰ σύνορα, ὅπου κλείστηκε σὲ κάποια μονή. Ἀναχώρησε, ὅμως, κι ἀπὸ κεῖ, γιὰ νὰ ἔλθει στὴ Θεοδοσιούπολη, στὴ μονὴ Σεργίου καὶ Βάκχου, ὅπου ὁ Δομέτιος καλλιέργησε σὲ μεγάλο βαθμὸ τὶς ἀρετὲς τοῦ Εὐαγγελίου. Ὁ προϊστάμενος τῆς μονῆς Οὐρβέλ, βλέποντας τὴν πνευματικὴ ἀνωτερότητα τοῦ Δομετίου, θέλησε νὰ τὸν κάνει πρεσβύτερο. Ἀλλὰ ὁ ἀγῶνας τοῦ Δομετίου δὲν ἦταν πὼς θὰ ἁρπάξει ἀξιώματα, ἀλλὰ πὼς θὰ τὰ ἀποφύγει. Διότι ἔμαθε ἀπὸ τὸν Κύριό του Ἰησοῦ Χριστό, νὰ εἶναι «ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ» ποὺ σημαίνει, ταπεινὸς στὸ φρόνημα καὶ τὴν ἐσωτερικὴ διάθεση.
Γι’ αὐτὸ καὶ ἔφυγε στὰ ὄρη καὶ ζοῦσε μέσα σὲ μιὰ σπηλιὰ μὲ δύο μαθητές του. Ὅταν κάποτε περνοῦσε ἀπὸ ἐκει  Ἰουλιανὸς ὁ Παραβάτης, 
διέταξε νὰ τὸν σκοτώσουν. Οἱ στρατιῶτες τοῦ Ἰουλιανοῦ βρῆκαν τὸν Δομέτιο  καὶ τοὺς μαθητές του νὰ ψάλλουν μέσα στὴ σπηλιά, ὅπου τοὺς φόνευσαν μὲ λιθοβολισμό.

Ανελεύθεροι άνθρωποι, οφθαλμόδουλοι, ταπεινοί καιροσκόποι

Ως πρόβατα επί σφαγήν, ούτως ηκολούθουν εις την οδόν της προδοσίας της Ορθοδόξου πίστεως οι Έλληνες Επίσκοποι εις την Φλωρεντία. Ανελεύθεροι άνθρωποι, οφθαλμόδουλοι, ταπεινοί καιροσκόποι, ένα μόνο επιζητούντες, την εύνοια του Καίσαρος. Κατεπρόδωσαν τα άγια των αγίων της Ορθοδοξίας, ουδόλως απαιτήσαντες, όπως μελετήσουν επισταμένως και ελέγξουν προ της υπογραφής τον απαίσχυντο ενωτικό όρο. Συνηθίσαμε να αποδίδουμε εις πολλά αίτια την πανώλεθρο συμφορά της Αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως από τους Τούρκους κατά την 29ην Μαϊου του 1453. Και μεταξύ αυτών απαριθμούμε την αφύλακτο Κερκόπορτα, από την οποία εισήλθον οι Πορθητές. Δεν αμφισβητούμε την ιστορική βαρύτητα των αιτίων (οικονομικών, κοινωνικών, πολιτικών, στρατιωτικών), το σημαντικότερο όμως υπήρξε η προδοσία των Ελλήνων Επισκόπων, που υπέγραψαν τον επαίσχυντο ενωτικό όρο εις την Φλωρεντία. Διότι α) ηρνήθησαν την Αλήθεια της Ορθοδοξίας και επροτίμησαν το ψεύδος του Παπισμού. β) εδίχασαν τον Ελληνισμό εις κρισίμους στιγμάς και εχαλάρωσαν την αμυντική του ενότητα. γ) επεδίωξαν την εύνοια του Καίσαρος και επώλησαν τον Χριστό εις τον Παποκαίσαρα της Ρώμης και δ) έταμων την οδό της προδοσίας της Ορθοδόξου Πίστεως την οποία εξακολουθούν να βαδίζουν και σήμερα ανελεύθεροι άνθρωποι, οφθαλμόδουλοι, ταπεινοί καιροσκόποι οι ομότροποί των, σημερινοί Οικουμενιστές και φραγκοπαπόδουλοι Επίσκοποι και οι Ηγούμενοι του Αγίου Όρους, οι … λοκατζίδες της Ορθοδοξίας!

ΛΟΓΟΣ Εἰς τὸν Ἅγιον Νέον Ἱερομάρτυρα Ἰωσὴφ τὸν ἐκ Δεσφίνης

http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2015/08/blog-post_54.html



ΛΟΓΟΣ
Εἰς τὸν Ἅγιον Νέον Ἱερομάρτυρα Ἰωσὴφ τὸν ἐκ Δεσφίνης
κατὰ τὸν Α' ἐπίσημον ἑορτασμὸν τῆς μνήμης αὐτοῦ
Ἱερὸς Ναὸς Ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου Δάφνης Ἀθηνῶν
[Τρίτη, 22-7/4-8-2015]
Μακαριώτατε,
γιοι Ἀρχιερεῖς,
Τίμιον Πρεσβυτέριον,
Λαὲ τοῦ Θεοῦ περιούσιε,

«Πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῶ Ἰησοῦ διωχθήσονται»
(Β΄Τιμοθ. Γ' : 12).
ag Iosif ek Desfinis 2015

Ἂν τὸ προηγούμενο ἀξίωμα ἰσχύει δι' ἀπαντας τούς πιστούς, πολὺ δὲ περισσότερο ἰσχύει διὰ τοὺς Ἁγίους, τοὺς ἐυαρεστήσαντας τὸν Θεὸν καὶ γενόμενος τύπος καὶ ὑπόδειγμα δι' ἡμᾶς.

ΤΕΣΣΕΡΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ --- Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

«Καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν» (Ματθ. 17,2)

Η σημερινὴ ἡμέρα, ἀγαπητοί μου, ἡ ἑορτὴ τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Χριστοῦ, εἶνε μία ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες ἑορτὲς τῆς χριστιανοσύνης. Ἀλλ᾿ ἆραγε ποιά εἶνε ἡ σημασία της; Τί ἑορτάζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας;
Τὸ μόνο ποὺ γνωρίζουν οἱ ἄνθρωποι ὅταν ἀκοῦνε Μεταμόρφωσι, εἶνε ὅτι σήμερα τρῶνε ψάρι. Γνωρίζουν δηλαδὴ τὴν ἑορτὴ ἀπὸ τὸ φαγητό, ἀπὸ τὸν …τέντζερη. Ἀλλ᾿, ἀγαπητοί μου, ἑορτὴ δὲ᾿ θὰ πῇ φαγοπότι καὶ διασκέδασι, νὰ κάνουμε ὅ,τι θέλουμε. Τέτοιες ἑορτές, λέει ὁ προφήτης Ἠσαΐας, τὶς «μισεῖ» ὁ Θεός (Ἠσ. 1,14). Ἑορτὴ εἶνε μνήμη Θεοῦ, μίμησις τῶν ἁγίων, ἀνέβασμα τῆς ψυχῆς.
Σήμερα λοιπὸν νὰ μιμηθοῦμε τοὺς ἀποστόλους Πέτρο Ἰάκωβο καὶ Ἰωάννη. Νὰ πάρουμε κ᾿ ἐμεῖς τὸ πνευματικό μας ῥαβδὶ καὶ μαζὶ μὲ τὸ Χριστὸ ν᾿ ἀνεβοῦμε στὸ Θαβώρ. Ν᾿ ἀφήσουμε τὴν πεζότητα μὲ τὶς καθημερινὲς μέριμνες, νὰ ὑψωθοῦμε στὴν κορυφὴ καὶ νὰ αἰσθανθοῦμε τὸ μεγαλεῖο τῆς ἑορτῆς.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου

Σήμερα, εορτάζουμε την ανάμνηση του πανίερου γεγονότος της Μεταμορφώσεως του Κυρίου μας. 

Σήμερα, ο Χριστός στο όρος Θαβώρ «την αμαυρωθείσα φύση του Αδάμ … λαμπρύνας εθεούργησεν».
Σήμερα, ο Χριστός «μετά δόξης, αστράψας εν τω όρει, τον κόσμον κατεφώτισεν».
Η αφορμή για την καθιέρωση της λαμπράς αυτής εορτής έχει ως εξής:
Ο Ιησούς Χριστός μιλώντας στους μαθητές του για τους κινδύνους που θα ακολουθούσαν, την προδοσία, το Σταυρό και το θάνατο, τους αποκάλυψε το ηθελημένο πάθος και το θάνατό Του και για το τι θα βίωναν και οι ίδιοι, στη συνέχεια, ως μιμητές του σωτήριου έργου Του, τόσο από τους ειδωλολάτρες όσο και από τους εν γένει εχθρούς της χριστιανικής διδασκαλίας μέσα στους αιώνες.