Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Περί κολάσεως (μέρος Α΄)

Φώτης Κόντογλου : Ὁ Παπισµὸς δὲν εἶναι χριστιανισµός!

«Πόσο καλὰ τὰ λέτε ὅσα λέτε γιὰ τὸν Παπισµό! Καὶ ν’ ἀρνηθῆ τὶς πλάνες του, καὶ νὰ ὑποταχθῆ στὴν Ὀρθοδοξία, πάντα παπισµὸς εἶνε. Εἶναι ἀποτρόπαιο τέρας ὁ Παπισµός, ποὺ δὲν ἔχει µήτε ἕνα µόριο ἐλάχιστον Χριστιανισµοῦ. Ὁ Παπισµὸς εἶναι ἡ πιὸ σατανικὴ διαστροφὴ τοῦ ἀνθρώπου. Εἶναι ὁ Ἀντίχριστος».

Ἕλληνες! Μή σᾶς κοιμίζουν οἱ διεθνιστές. Ξυπνῆστε.

Σκεφθῆτε. Ἀποφασίστε. Κινηθῆτε. Ἄν θέλετε νά ζήσετε σέ μιά Ἑλλάδα ἐλεύθερη, Ὀρθόδοξη, περήφανη, ἄξια τοῦ αἰωνόβιου πολιτισμοῦ της. Μή λησμονεῖτε τήν ἐπί πέντε αἰῶνες ἀφόρητη τυραννία τοῦ Ἰσλάμ, τούς βίαιους ἐξισλαμισμούς τῶν ραγιάδων, τά φρικτά μαρτύρια τῶν νεομαρτύρων ἐκ μέρους τοῦ Ἰσλάμ. Προβληματισθῆτε ἐπιτέλους! Καί κινηθῆτε ἑνωμένοι ὑπεύθυνα.

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

…Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί εἶναι ὑλόφρονες, ἄπιστοι, µαταιόδοξοι, συµφεροντολόγοι, φιλήδονοι καί πολλά ἄλλα. Ὡστόσο, πλαισιώνουν τόν Πατριάρχη, δέχονται ὑποκριτικῶς τίς εὐλογίες του καί τόν διαβεβαιώνουν ὅτι εἶναι κοντά του καί ὑποστηρίζουν θερµά τό πολυσχιδές ἔργο του, ἐνῶ δέν γνωρίζουν οὔτε τό ἀλφάβητο τῆς πίστης! Ἀντίθετα, οἱ δεύτεροι, οἱ διαφωνοῦντες, εἶναι ἀσάλευτοι στήν πίστη, φτωχοί, στερηµένοι, πειραζόµενοι καί διωκόµενοι. Ἀντιστέκονται σθεναρά καί ὑποστηρίζουν ὅτι ὁ οἰκουµενισµός εἶναι κίνηµα δαιµονικῆς ἔµπνευσης, προκειµένου νά παραδοθεῖ ἡ Ὀρθοδοξία στόν παπισµό! Ὅλα τά ἄλλα πού λέγονται εἶναι στάχτη στά µάτια.

Ἡ βία τῶν οἰκουμενιστῶν ---- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ἀπειλεῖ τήν ἑνότητα τῶν Ὀρθοδόξων. Ἤδη βλέπουµε δύο κατηγορίες ἀνθρώπων, πού τούς χωρίζει βαθύ ρῆγµα, τό ὁποῖο συνεχῶς διευρύνεται καί σέ λίγο θά εἶναι δύσκολο νά γεφυρωθεῖ. Ἀπό τή µιά µεριά εἶναι ἐκεῖνοι πού συµφωνοῦν µέ τόν Οἰκουµενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολοµαῖο καί πανηγυρίζουν ἐπιπολαίως γιά τά «κατορθώµατά του», ἐνῶ στήν ἄλλη µεριά βλέπουµε τούς διαφωνοῦντες, οἱ ὁποῖοι µέ περισσό θάρρος ἀγωνίζονται γιά τή µαταίωση τῶν δολίων σχεδίων τῶν οἰκουµενιστῶν.

Η άλλη διάστασις του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Από την αρχή του Χριστιανισμού, όπως το δείχνει η Καινή Διαθήκη και μάλιστα οι επιστολές του αποστόλου Παύλου, η θεολογία αποτελεί τη ρίζα και το θεμέλιο της πράξεως. Διαφορετικά, η θεολογία εκφυλίζεται σ΄ ένα στεγνό και άχρηστο σύστημα ιδεών, ενώ η πράξη χάνει το βάθος και την ουσία της, καταντά τύπος και, όχι σπάνια, αιρετικός ακτιβισμός. Μ΄ αυτή την προοπτική είναι χρήσιμο και αναγκαίο τις μέρες αυτές, που γιορτάζουμε την Ανάληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να σκύψουμε στη θεολογία αυτής της κατεξοχήν θεολογικής γιορτής. Το «θαυμαστόν και μέγα» τούτο γεγονός σηματοδοτεί το τέλος της επίγειας δράσεως του Ιησού και συγχρόνως συνοψίζει τη θεολογία όλων των γεγονότων της θείας οικονομίας.