Πρωτοπρ. π.Θεόδωρος Ζήσης - Ο Θρησκευτικός Όρκος

ΤΟ ΤΡΙΩΔΙΟΝ ΕΠΑΝΕΝΩΝΕΙ ΤΟΝ ΔΙΕΣΚΟΡΠΙΣΜΕΝΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΝ

Τριώδιον ὀνομάζεται τό Βιβλίο τό περιέχον τίς Ἱ. Ἀκολουθίες τῆς προπαρασκευαστικῆς περιόδου τοῦ Πάσχα. Ἡ χρήση του ἀρχίζει τήν Κυριακή τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου καί ὁλοκληρώνεται τό Μέγα Σάββατο. Κατ’ ἐπέκτασιν Τριώδιον ὀνομάζεται καί ἡ ὅλη χρονική περίοδος, κατά τήν ὁποίαν τό βιβλίο αὐτό εἶναι ἐν χρήσει. Οἱ τρεῖς πρῶτες ἑβδομάδες μᾶς εἰσάγουν στήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Τήν πρώτη ἑβδομάδα, Κυριακή Τελώνου καί Φαρισαίου, περιέχει μόνο ἀκολουθίες τῆς Κυριακῆς, τήν δεύτερη ἑβδομάδα, Κυριακή τοῦ
Ἀσώτου, τῆς Κυριακῆς καί τοῦ Σαββάτου (Ψυχοσάββατο), καί ἀπό τήν τρίτη Κυριακή, τῆς Ἀπόκρεω, περιέχει καθημερινές Ἀκολουθίες, τήν δέ Τετάρτη καί Παρασκευή τῆς Τυρινῆς κατά τό Τυπικό τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ἡ φιλανθρωπία τῆς Ἐκκλησίας μας θέλει νά μᾶς προετοιμάση ὁμαλά γιά τή Μεγάλη Τεσσαρακοστή, μέ “ἐκπτώσεις”. Ἔτσι τήν πρώτη ἑβδομάδα δέν ἔχει νηστεία, ἡ δεύτερη μόνο Τετάρτη καί Παρασκευή, καί τήν Τρίτη τρῶμε ἀπ’ ὅλα πλήν τοῦ κρέατος. Αὐτή ἡ εἰσαγωγική περίοδος ἔχει ἰδιαιτέρα σημασία, ἐπειδή δημιουργεῖ στήν ψυχή καί στό σῶμα τίς ἀπαραίτητες προϋποθέσεις νά ξεκινήσουμε τή Μεγάλη Τεσσαρακοστή μέ τήν ἐλπίδα νά ὠφεληθοῦμε. Φαρισαϊκῶς σκεπτόμενοι μέ ὑπερηφάνεια ἤ αὐτόνομοι, ἀποκομμένοι ἀπό τόν Πατέρα μας δέν θά ἦταν δυνατό νά εἴχαμε τό παραμικρό ὄφελος ἀπό τή Νηστεία. Ἀκριβῶς αὐτές τίς προϋποθέσεις μᾶς θυμίζουν καί οἱ ἐπαναλήψεις στίς Ἱ. Ἀκολουθίες τῆς περιόδου αὐτῆς, κυρίως ἡ εὐχή τοῦ Ὁσίου Ἐφραίμ:

Μνημόσυνον μακαριστού Γέροντος Αρχιμ. Σίμωνος Αρβανίτη



(σ.σ. Γίνονται μνημόσυνα τις Κυριακές; )

Ο Παναγιώτης Μακρής άφησε ένα  σχόλιο :

Οι αντιοικουμενιστές τώρα κάνουν και μνημόσυνα τις Κυριακές. Πάρα πολύ φαίνεται να σέβονται τις παραδόσεις.

ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Τροπάριον.

Γεννηθείς αρρεύστως, εκ Θεού και Πατρός, εκ της Παρθένου, δίχα σαρκούται ρύπου Χριστός· ου τον ιμάντα, την εξ ημών του Λόγου συνάφειαν, λύειν αμήχανον (διδάσκει ο Πρόδρομος), γηγενείς εκ πλάνης λυτρούμενος.

Ερμηνεία.


Ο Δεσπότης, λέγει, Χριστός, ο τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, καθ΄ ο μεν Θεός εγεννήθη αρρεύστως και απαθώς κατά την πρώτην και προαιώνιον και οικείαν αυτού της Θεότητος Γέννησιν· καθό δε άνθρωπος εσαρκώθη ασπόρως εκ της Παρθένου Μαρίας, κατά την δευτέραν αυτού και οικείαν της ανθρωπότητος Γέννησιν· όθεν ο Θεολόγος Γρηγόριος είπε: «Πίστευε τον Υιόν του Θεού τον προαιώνιον Λόγον, τον προελθόντα εκ του Πατρός αχρόνως και ασωμάτως, τούτον επ΄ εσχάτων των ημερών γεγενήσθαι δια σε και Υιόν ανθρώπου, εκ της Παρθένου προελθόντα Μαρίας αρρυπάρως· ουδέν γαρ ρυπαρόν, ου Θεός, και δι΄ ου σωτηρία» (Λόγος εις το Βάπτισμα). Πρέπει δε οι ευσεβείς Χριστιανοί να πιστεύουσι μεν, ότι ο Χριστός εγεννήθη διττώς, ως είπομεν, και κατά την Θεότητα και κατά την ανθρωπότητα, να μη τολμούν δε να ερευνούν τον τρόπον ή της άνω προαιωνίου αυτού Γεννήσεως, ή της κάτω και επ΄ εσχάτων· αλλά τον τοιούτον ακατάληπτον τρόπον να αφίνουσιν εις μόνην την σοφίαν του Αγίου Πνεύματος, το οποίον, κατά τον Απόστολον, εξετάζει όλα: «Πάντα ερευνά και τα βάθη του Θεού» (α΄ Κορ. β: 10) λέγει δε και ο πολύς εν Θεολογία Γρηγόριος: «Ουχ΄ ως αγνοών ταύτα (ερευνά), αλλ΄ ως εντρυφών τη τούτων θεωρία (Λόγος επιταφίου εις τον Βασίλειον). Όθεν και ο μέγας Πρόδρομος τούτο διδάσκει ημάς, δηλαδή το να μη ερευνώμεν την του Θεού Λόγου περί ημάς συγκατάβασιν, και την μετά της ανθρωπότητος καθ΄ υπόστασιν γενομένην της Θεότητος ένωσιν, μηδέ τον λόγον και τον τρόπον αυτής να εξετάζωμεν· επειδή δεν είναι δυνατόν εις κανένα άνθρωπον να καταλάβη αυτόν· αλλ΄ ουδέ αυτός ο τοσούτος και τηλικούτος Πρόδρομος είναι ικανός να λύση το λωρί το συνάπτον τον πόδα μετά του υποδήματος του Κυρίου, δηλαδή δεν είναι ικανός να καταλάβη τον τρόπον κατά τον οποίον ο Θεός Λόγος ηνώθη με την εξ ημών προσληφθείσαν παρ΄ αυτού ανθρωπότητα. Τούτο δε το νόημα εδανείσθη ο Μελωδός από την Θεολογικήν λύραν Γρηγορίου του Θεολόγου λέγοντος: «Τι δε ο σφαιρωτήρ του υποδήματος, ον ου λύεις ο βαπτίζων Ιησούν, ο Παλαιάς και Νέας μεσίτης; Τι τούτο; Τυχόν ο της επιδημίας λόγος και της σαρκός, ου μηδέ το ακρότατον ευδιάλυτον, μη ότι τοις σαρκικοίς και νηπίοις εν Χριστώ, αλλ΄ ουδέ τοις κατά Ιωάννην τω Πνεύματι» (Λόγος εις τα Φώτα). Εκ των λόγων δε τούτων του Βαπτιστού και του Θεολόγου Γρηγορίου, και άλλο αιρετικόν φρόνημα ανατρέπεται· οι οπαδοί γαρ και ακόλουθοι του άφρονος Ωριγένους εφλυάρουν, ότι η υπό του Θεού Λόγου προσληφθείσα φύσις της ανθρωπότητος ήτον ενωμένη με τον Θεόν Λόγον έως της Αναλήψεως· όταν δε ο Χριστός έμελλε να αναβή εις τον υπερουράνιον τόπον, και να αναπαυθή εις τους κόλπους του Πατρός· τότε απέρριψε μεν και απεσκεύασε την ανθρωπότητα ως ένα βάρος, έβαλε δε αυτήν μέσα εις τον δίσκον του Ηλίου, κακώς εννοούντες το Δαβιτικόν εκείνο ρητόν το λέγον: «Εν τω Ηλίω έθετο το σκήνωμα αυτού» (Ψαλμ. ιη: 6), και ούτω με γυμνήν την Θεότητα ανέδραμε και εκάθισεν εκ δεξιών του Θεού και Πατρός. Ομοίως τούτο εφλυάρουν και οι Μανιχαίοι, κατά τον Θεολόγον Γρηγόριον λέγοντα: «Ει τις αποτεθείσθαι νυν την σάρκα λέγοι, και γυμνήν είναι την Θεότητα σώματος, αλλά μη μετά του προσλήμματος και είναι και ήξειν, μη ίδοι την δόξαν της παρουσίας. Που γαρ το σώμα νυν, ει μη μετά του προσλαβόντος; Ου γαε δη κατά τους των Μανιχαίων λήρους τω Ηλίω εναποτέθειται, ίνα τιμηθή δια της ατιμίας» (α΄ Επιστολή προς Κληδόνιον). Ταύτα μεν εφλυάρουν οι πικροί συκοφάνται και περί την σοφίαν απαίδευτοι· ο δε Ιεράρχης Κοσμάς δια της ανωτέρω του Προδρόμου ρήσεως και δια της του Θεολόγου εξηγήσεως αναιρεί την φλυαρίαν ταύτην και αποδεικνύει, ότι το λωρί του υποδήματος: ήτοι η καθ΄ υπόστασιν ένωσις των δύο φύσεων του Χριστού, έμεινεν άλυτος, αχώριστος· όθεν μετά του θεωθέντος προσλήμματος (σώματος) ανελήφθη ο Χριστός, και μετ΄ αυτού κάθηται εκ δεξιών του Πατρός, και μαζί με αυτό θέλει έλθη ίνα κρίνη ζώντας και νεκρούς. Όθεν ταύτα διδάσκων ο Πρόδρομος μετά του Μελωδού, λυτρώνει τους γηγενείς ανθρώπους από την ανωτέρω, και από κάθε άλλην πλάνην και αίρεσιν.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 5 Μαρτίου 2015

Κόνωνος οσιομάρτ., του εν Ισαυρία, Κόνωνος του κηπουρού, Ευλογίου, Ευλαμπίου μαρτ., Αρχελάου μάρτυρος και των συν αυτώ 142 μαρτύρων, Ιωάννου νεομάρτ. του Βούλγαρη (1784).

Ὁ Ἅγιος Κόνων γεννήθηκε περὶ τὰ τέλη τοῦ 1ου αἰῶνα μ.Χ. στὴ Βαδινή, χωριὸ τῆς Ἰσαυρίας τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καὶ ἔζησε στοὺς Ἀποστολικοὺς χρόνους. Οἱ γονεῖς του, Νέστωρ καὶ Νάδα ἦταν ἀρχικὰ εἰδωλολάτρες. Σὲ νεαρὴ ἡλικία ἔγινε Χριστιανὸς καὶ ὅταν οἱ γονεῖς του τὸν πίεσαν νὰ νυμφευθεῖ, συμφώνησε μὲ τὴ σύζυγό του νὰ ζοῦν ὡς ἀδελφοὶ ἀφιερωμένοι στὸν Θεό.
Στὸ Συναξάρι ἀναφέρεται, ὅτι τὸν Ἅγιο καθοδηγοῦσε ὁ Ἀρχιστράτηγος Μιχαήλ, ὁ ὁποῖος καὶ τὸν βάπτισε, τοῦ δίδαξε τὸ Ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος, μετέδωσε τὰ Θεία Μυστήρια σὲ αὐτόν, μέχρι τέλους τῆς ζωῆς του, τοῦ συμπαραστεκόταν καὶ τοῦ χορήγησε μάλιστα καὶ τὴ χάρη τῶν παράδοξων θαυμάτων.
Ὁ Ἅγιος Κόνων ὁδήγησε στὴν Χριστιανικὴ πίστη καὶ τοὺς γονεῖς του, ὁ δὲ πατέρας του Νέστωρ μαρτύρησε γιὰ τὸν Χριστό. Ἀλλὰ καὶ τοὺς Ἕλληνες, ποὺ ἀντιστέκονταν σὲ αὐτὸν καὶ ἔλεγαν ὅτι δὲν ὑπάρχει ἄλλος Θεὸς ἐκτὸς τῶν εἰδώλων, τοὺς ἔπεισε καὶ τοὺς προετοίμασε νὰ ὁμολογήσουν μὲ μεγάλη φωνὴ τὸν Χριστὸ καὶ νὰ βαπτισθοῦν. Μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ, ὁ Ἅγιος ὑπέταξε καὶ τοὺς δαίμονες καὶ ἄλλοι μὲν μὲ ἐντολή του προστάτευαν τοὺς ἀγρούς, ἄλλοι δὲ ἐγκλείστηκαν σὲ πιθάρια.
Ὅμως οἱ εἰδωλολάτρες συμπολίτες του ἀντιμετώπιζαν μὲ μεγάλη δυσαρέσκεια τὴν ἱεραποστολικὴ δραστηριότητά του και τὴν ἐπιρροὴ ποὺ ἀσκοῦσε πάνω στοὺς Ἐθνικούς. Κάποια μέρα ὁ Ἅγιος ἐπισκέφθηκε ἕναν εἰδωλολατρικὸ ναό, ὅπου προσευχήθηκε θερμὰ στὸν Κύριο. Ἀποτέλεσμα ἦταν νὰ γίνουν κομμάτια ὅλα τὰ εἴδωλα τοῦ ναοῦ. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ συνελήφθη ἀπὸ τὸν ἄρχοντα Μάγνο καὶ βασανίσθηκε. Ὅταν ἀφέθη ἐλεύθερος, οἱ Χριστιανοὶ τὸν περιέθαλψαν καὶ τὸν περιέβαλαν μὲ τὸ σεβασμό τους.
Μετὰ ἀπὸ δύο χρόνια, ὁ Ἅγιος Κόνων κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη παραδίδοντας τὴν ἁγία του ψυχὴ στὸν Θεό.
Ἴσως στὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου Κόνωνος νὰ ὑπῆρχε ναός, ὁ ὁποῖος ἔκειτο πέραν τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ ἀναφέρεται ὡς μονὴ κατὰ τὰ χρόνια τῆς βασιλείας τοῦ αὐτοκράτορα Ἰουστινιανοῦ Α’ (527 – 565 μ.Χ.).

Ορθόδοξος Τύπος : Θα ευαρεστήσουν τω Θεώ οι Επιστάται και Μοναχοί του Αγίου Όρους, εάν, συνολικώς παύοντες την μνημόνευσιν του Οικουμενικού, αποτάξωσιν εαυτούς της μερίδος των Νέο-Αιρετικών του Φαναρίου, σώζοντες τας ψυχάς των και περιφυλάσσοντες την Ορθοδοξίαν.

.. Και οι άγιοι Ιερομόναχοι και Μοναχοί του Αγίου Όρους, της Πάτμου, της Κρήτης ας υψώσουν το κέρας της διαμαρτυρίας αυτών έως άνω ουρανού και ας είπουν εις τον Οικουμενικόν Πατριάρχην το ιστορικόν ¨Ουκ έξεστί Σοι» , δηλαδή το μέγα «ΟΧΙ» της Ορθοδοξίας δια τας σαφώς προς το Δόγμα και  τας διαγορεύσεις των Πατέρων και της Ιεράς Παραδόσεως, παραδόξους και αλλοκότους και ασυγχόρδους πράξεις του. Οι Μοναχοί ούτοι δεν δύνανται πλέον  να μετέχουν της κακοφώνου, κακοδόξου και αιρετικής συναυλίας, την οποίαν διευθύνει ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, μικρόν λογιζόμενος το βαρύ και ένδοξον παρελθόν του οποίου τυγχάνει εφ΄ όρκω συνεχιστής. Θα ευαρεστήσουν  τω Θεώ οι Επιστάται και Μοναχοί του Αγίου Όρους, εάν, συνολικώς παύοντες την μνημόνευσιν του Οικουμενικού, αποτάξωσιν εαυτούς της μερίδος των Νέο-Αιρετικών του Φαναρίου, σώζοντες τας ψυχάς των και περιφυλάσσοντες την Ορθοδοξίαν.

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς στὴν ὁμιλία του στὴν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου τονίζει ὅτι:

 «Ὁ Ἰωακεὶμ ποιμαινόμενος σὰν πρόβατο ἀπὸ τὸν Θεό, δὲν τοῦ ἔλειπε κανένα ἀπὸ τὰ ἀγαθά. Καὶ ἂς μὴ νομίσει κανεὶς πὼς λέγοντας ἀγαθὰ ἐννοῶ ὅσα ποθοῦν οἱ πολλοὶ καὶ τὰ φαντάζονται οἱ λαίμαργοι μένοντας μὲ ἀνοικτὸ πάντοτε στόμα, τὰ ὁποῖα ἀπὸ τὴν φύση τους οὔτε νὰ παραμείνουν μποροῦν, οὔτε γνωρίζουν νὰ βελτιώνουν τὴν συμπεριφορὰ ἐκείνου ποὺ τὰ ἔχει, ἀλλὰ ἀπὸ μόνα τους καταρρέουν καὶ τὴν ἴδια στιγμὴ σκορπίζονται, ἔστω καὶ ἂν εἶχαν μεγάλη ἀφθονία σὲ αὐτά. Ἐννοῶ τὰ ἀγαθὰ ποὺ ἐπιθυμοῦν καὶ ἀγαποῦν οἱ φρόνιμοι καὶ ποὺ παραμένουν στοὺς αἰῶνες, ὅσα εὐφραίνουν τὸν Θεὸ καὶ βγάζουν ὥριμο καρπὸ γιὰ αὐτοὺς ποὺ τὰ ἔχουν, ἐννοῶ τὶς ἀρετές, ποὺ θὰ δώσουν τὸν καρπό τους στὸν καιρό τους, δηλαδὴ στὸν αἰώνα τὸν μελλοντικὸ καὶ ὁ καρπὸς θὰ εἶναι ἡ αἰώνια ζωὴ γιὰ ὅσους κοπίασαν ἐπάξια καὶ πρόσφεραν τοὺς κόπους τους μὲ ὅση δύναμη μποροῦσαν»

ΤΥΦΩΝ ΚΑΙ ΤΥΦΟΣ --- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Μετά το τσουνάμι ο «Κατρίνα»
Οκτώ μόλις μήνες μετά από το φονικό τσουνάμι, που σκόρπισε την καταστροφή και το θάνατο στις ακτές της νοτιοανατολικής Ασίας, νέο δράμα συγκλόνισε την παγκόσμια κοινότητα. Στις 29 Αυγούστου ο τυφώνας «Κατρίνα», με ταχύτητα μέχρι 300 χιλιομέτρων την ώρα, σάρωσε το Δέλτα του Μισσισσιππή, δημιουργώντας ασύλληπτες εικόνες φρίκης σε δώδεκα πόλεις της πολιτείας Λουϊζιάνα. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη καταστροφή στη σύγχρονη ιστορία των Η.Π.Α.  Η ιστορική Νέα Ορλεάνη, γαλλική αποικία την οποία το 1803 αγόρασε από τον Ναπολέοντα ο αμερικανός πρόεδρος Τζέφερσον, θάφτηκε κάτω από εκατομμύρια κυβικά νερού. Στην πόλη-φάντασμα έχουν απομείνει πλέον μόνο μερικές χιλιάδες απελπισμένοι κάτοικοι, ενώ τα επιπλέοντα πτώματα μαρτυρούν ότι ο αριθμός των νεκρών θα ξεπεράσει κατά πολύ τις αρχικές εκτιμήσεις.

Εξουθένωση της τεχνολογίας                                                                                                                                      
Αν το τσουνάμι εκδηλώθηκε σε χώρες τριτοκοσμικές και υπανάπτυκτες, ο τυφώνας «Κατρίνα» έπληξε την Αμερική, την υπερδύναμη, σημαιοφόρο της τεχνολογίας και της αναπτύξεως. Και να σημειωθεί ότι εδώ το κακό δεν ήρθε απρόσμενα. Ασκήσεις ετοιμότητος είχαν γίνει στην πληγείσα περιοχή από τον Ιούλιο του 2004. Ο συγκεκριμένος τυφώνας είχε προβλεφθεί στις 25 Αυγούστου, χωρίς ωστόσο κάτι να μπορέσει να τον αποτρέψει ή έστω να απαλύνει τη δριμύτητα των επιπτώσεών του. Κατακλυσμιαία τα νερά του Μισσισσιππή έπνιξαν μαζί με τις πολλές χιλιάδες των ζωντανών υπάρξεων και τους μύθους για το αμερικανικό μοντέλο. Οι σκηνές που μετέδιδαν τα τηλεοπτικά δίκτυα θύμιζαν τριτοκοσμικές χώρες. Χιλιάδες ανθρώπων εγκλωβίσθηκαν. Ένα εκατομμύριο παραμένουν άστεγοι. Απογοητευμένοι πρόσφυγες στοιβάχθηκαν κάτω από άθλιες συνθήκες. Οι επιζήσαντες πολίτες έμειναν εκτεθειμένοι στο έλεος εξαγριωμένων ενόπλων συμμοριών και πλιατσικολόγων, περιμένοντας μάταια την εθνοφυλακή να επιβάλει την τάξη. Τα περίφημα μέτρα ετοιμότητος εκμηδενίσθηκαν «εν ριπή οφθαλμού». Οι έννοιες «κράτος» και «κοινωνική πρόνοια» αποδείχθηκαν ανυπόστατες στη χώρα εκείνη που αυτόκλητα ανέλαβε τη διευθέτηση της διεθνούς τάξεως και χρόνια τώρα έχει την ψευδαίσθηση ότι λύνει τα προβλήματα του πλανήτη.

Γράμματα Σπουδάματα-Εισοδεύοντας στην Μ.Τεσσαρακοστή-π. Βασ. Καλλιακμάνης




Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ --- Ανακοίνωσις

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Ι Σ

Κάθε Ἀπρίλιο ἡ Ἀμερικανική Φυλλαδική Μετοχική Ἑταιρεία «Σκοπιά τοῦ πύργου» τῶν λεγομένων μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ, προσκαλεῖ σέ συγκέντρωση «γιά τήν ἐπέτειο τοῦ θανάτου τοῦ Ἰησοῦ» ὅπως γράφουν. Φέτος ἔχουν ἀνοικοδομήσει ἕνα πολυτελέστατο κτίριο στήν πόλη μας, ποῦ τό ὀνομάζουν «Αἴθουσα Βασιλείας Χριστιανῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ» καί προσκαλοῦν ἀνυπόπτους γιά νά προσηλυτιστοῦν στήν Ἑταιρεία τοῦ Μπρούκλιν τῆς Νέας Ὑόρκης Η.Π.Α. πού ἀποτελεῖ δῆθεν τό «κανάλι τοῦ Θεοῦ».