0 κίνδυνος της προσωπολατρίας

Χρέος ενός γνησίου και εμπείρου πνευματικού πατέρα είναι να προσανατολίζει τα βλέμματα και τις καρδιές των πνευματικών του παιδιών στο πρόσωπο του Κυρίου και όχι στο δικό του. 'Η προσωπολατρία είτε επιδιώκεται απο τον ιερωμένο είτε εκδηλώνεται από το πνευματικο του παιδί - και φυσικά δεν καταπολεμείται από τον πρώτο - συνιστά αρρώστια και αποτελεί έναν σοβαρό πνευματικό κίνδυνο και για τους δύο.

Οι πνευματικοί πατέρες δεν προβάλλουμε τα πρόσωπά μας, αλλά το υπερούσιο πρόσωπο του Κυρίου μας. Δεν ορθώνουμε το ανάστημά μας μεταξύ του Χριστού και του πνευματικού μας παιδιού με συνέπεια να εμποδίζουμε το βλέμμα του να θεωρεί το πρόσωπο του Κυρίου, αλλά στεκόμαστε στην άκρη, διακριτικά και υποδεικνύουμε Εκείνον που είναι ο Λυτρωτής όλων μας.

Στην πραγματικότητα η σχέση δεν είναι δίπλευρη αλλά τριγωνική, επειδή πέρα από τον γέροντα και τον μαθητή του υπάρχει κι ένα τρίτο μέλος, ο Θεός. Ο Κύριος μας λέει πως δεν πρέπει να καλούμε κάποιον «πατέρα», επειδή έχουμε μόνο έναν πατέρα, τον εν ουρανοίς (Ματθ. 23, 9). Ο γέροντας δεν είναι κάποιος αλάθητος κριτής ή ένα εφετείο, αλλά ένας συνυπηρέτης του ζώντος Θεού δεν είναι δικτάτορας, αλλά οδηγός και σύντροφος στο ταξίδι.
Ο μόνος αληθής «πνευματικός οδηγός», με όλη τη σημασία της λέξης, είναι το ΄Αγιο Πνεύμα.

Agni Parthene (Complete) - Simonopetra Monastery


Αββά Ισαάκ του Σύρου :

Τελειότης παντός δρόμου εν τοις τρισί τούτοις εστίν. Εν τη μετανοία, εν τη καθαρότητι, και τη τελειότητι.
Τι δε εστίν η μετάνοια; Καταλείψαι τα πρότερα και λυπείσθαι υπέρ αυτών.
Και τι εστίν η καθαρότης; Συντόμως καρδία ελεήμων υπέρ πάσης της κτιστής φύσεως.
Και τι εστί τελειότης; Βάθος ταπεινώσεως, όπερ εστί κατάλειψις πάντων των ορατών τε και αοράτων (ορατών μεν, πάντων των αισθητών, αοράτων δε, των νοητών), και εκτός μερίμνης της υπέρ αυτών.

π. Θεόδωρος Ζήσης - Κυριακή της Κρίσεως.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 25 Φεβρουαρίου 2014

Ταρασίου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, Ρηγίνου επισκόπου Σκοπέλου,  Μαρκέλλου ιερομάρτυρος, Αλεξάνδρου μάρτυρος του εν Θράκη.

Ὁ Ἅγιος Ταράσιος γεννήθηκε, ἀνατράφηκε καὶ ἐκπαιδεύθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς καὶ εὐγενεῖς, τὸν Γεώργιο, κριτὴ καὶ πατρίκιο καὶ τὴν Εὐκρατία. Λόγω τῆς μεγάλης του μορφώσεως ἀνυψώθηκε στὸ ἀξίωμα τοῦ πρωτασηκρίτου.
Οἱ ἐκκλησιαστικὲς περιστάσεις τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ἦταν ἀρκετὰ σοβαρές. Ὑπῆρχε ἀκόμα ὁ πόλεμος τῶν εἰκονομάχων, ἡ δὲ θέση τῶν Ὀρθοδόξων ἔγινε ἀκόμη πιὸ δύσκολη διὰ τοῦ θανάτου τοῦ Πατριάρχου Παύλου Δ’ τοῦ Κυπρίου (780 – 781 μ.Χ.). Ἡ βασίλισσα Εἰρήνη ἡ Ἀθηναία, ἡ ὁποία ἐπιτρόπευε τὸν ἀνήλικο υἱό της Κωνσταντῖνο ΣΤ’ (780 – 798 μ.Χ.), κατανόησε, ὅτι χρειαζόταν ἐκκλησιαστικὸς ἡγέτης μὲ εὐσέβεια, θεολογικὴ κατάρτιση καὶ διοικητικὴ ἱκανότητα, γιὰ νὰ μπορέσει νὰ ἀνταποκριθεῖ στὶς περιστάσεις καὶ τὰ προβλήματα. Ἔτσι ἐξελέγη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ἀπὸ τοὺς λαϊκοὺς ὁ Ἅγιος Ταράσιος παρὰ τὶς ἐπίμονες ἀρνήσεις του, ἀφοῦ ἔλαβε ὑπόσχεση ἀπὸ τοὺς βασιλεῖς, ὅτι θὰ συγκληθεῖ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος ποὺ θὰ ἀντιμετωπίσει τὰ διάφορα θεολογικὰ ζητήματα καὶ τὰ ἐκκλησιαστικὰ θέματα. Ἡ χειροτονία τοῦ νέου Πατριάρχου ἔγινε στὶς 25 Δεκεμβρίου 784 μ.Χ.
Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς πατριαρχίας του ὁ Ἅγιος μερίμνησε γιὰ τὴν ἀποκατάσταση τῶν σχέσεων μὲ τὴν Δυτικὴ Ἐκκλησία ἐπὶ Πάπα Ἀδριανοῦ Α’ (771 – 795 μ.Χ.) καὶ τὴν σύγκλιση τῆς Ζ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, τὸ ἔτος 787 μ.Χ., στὴ Νίκαια, ἡ ὁποία καταδίκασε τοὺς εἰκονομάχους καὶ ἀκύρωσε τὴν εἰκονομαχικὴ Σύνοδο τοῦ ἔτους 754 μ.Χ. θέτοντας ὡς βάση τοῦ δογματικοῦ καθορισμοῦ τὰ σχετικὰ συγγράμματα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ († 4 Δεκμβρίου). Ἡ ὄγδοη συνεδρία τῆς Συνόδου ἔγινε στὴν Κωνσταντινούπολη, στὰ ἀνάκτορα, ὅπου οἱ βασιλεῖς Εἰρήνη καὶ Κωνσταντῖνος ὑπέγραψαν τοὺς Ὅρους τῆς Συνόδου.
Στὴν εὐσέβεια καὶ τὸ ἐκκλησιαστικὸ ἦθος τοῦ Ἁγίου ὀφείλεται καὶ ἡ μέριμνα ποὺ ἔλαβε ἡ Ἐκκλησία κατὰ τῆς σιμωνίας, τοῦ χρηματισμοῦ δηλαδὴ γιὰ τὴν ἀπόκτηση ἐκκλησιαστικῶν ἀξιωμάτων καὶ ἰδιαίτερα τῶν ἐπισκοπικῶν θέσεων. Παράλληλα ὁ Ἅγιος ἀνέπτυξε πλούσια φιλανθρωπικὴ καὶ κοινωνικὴ δράση καὶ διακρίθηκε γιὰ τὴν ἐλεημοσύνη του πρὸς τοὺς πτωχούς.

Ἡ ἀγάπη του πρὸς τὸν μοναχισμὸ ἐκφράστηκε καὶ μὲ τὴν ἵδρυση Μονῆς στὸ στενὸ τοῦ Βοσπόρου, στὴν ὁποία καὶ ἐνταφιάσθηκε μετὰ τὴν ὁσιακὴ κοίμησή του τὴν Τετάρτη τῆς Α’ ἑβδομάδας τῶν Νηστειῶν, τὸ ἔτος 806 μ.Χ. Ὁ αὐτοκράτορας Μιχαὴλ Α’ ὁ Ραγκαβὲς (811 – 813 μ.Χ.) τὸν Μάρτιο τοῦ ἔτους 813 μ.Χ. ἐνέδυσε τὸν τάφο τοῦ Ἁγίου μὲ ἄργυρο, ἐπιδεικνύοντας ἔτσι καὶ αὐτὸς καὶ ἡ βασίλισσα Προκοπία τὸν σεβασμό τους πρὸς τὴν μνήμη τοῦ Ἁγίου.
Ἡ Σύναξη τοῦ Ἁγίου Ταρασίου ἐτελεῖτο στὴ Μεγάλη Ἐκκλησία.

Ο Αγιορείτης μοναχός Θεόκλητος Διονυσιάτης, ο οποίος έγραψε το 1965:

«Από το 1920 έχομεν συρροήν «βλασφημιών», δια του καινοτόμου Μεταξάκη, και του Ωριγενιστού Βασιλείου, αι οποίαι απεκορυφόθησαν δια του νυν Πατριάρχου κ. Αθηναγόρου. Οποίαι και οπόσαι βλασφημίαι!
Από το 1949 μέχρι σήμερον και τι δεν ηκούσαμεν από του στόματός του! Προς τι να τας επαναλάβωμεν; Προς τι να είπωμεν δια την «φιλτάτην του πατρίδα, την Τουρκίαν δια τας άνευ ανάγκης γλοιώδεις κολακείας προς το Ισλάμ, το ότι «ένα Θεόν πιστεύομεν πάντες» ή «όταν περιέρχωμαι εις αμηχανίαν, στρέφω το βλέμμα μου προς την εικόνα του Ατατούρκ και φωτίζομαι», τας ιδιοτύπους συλλειτουργίας μετά των Αρμενίων, τα τελούμενα μνημόσυνα επί νεκρών Τούρκων, αι συμφωτογραφήσεις μετά ελεεινών γυναικών, η αντικατάστασις του «μέτρου αληθείας ο Θεός», δια του «μέτρου ο άνθρωπος», η σιωπή του επί επιμόνου κατηγορίας ως μασόνου, η κατόπιν τόσου σκανδάλου, απειλήσαντος την ενότητα του Πατριαρχείου, προώθησις του μασόνου Ιακώβου εις Αμερικήν;
Προς τι να υπομνήσωμεν τα τόσον γνωστά γεγονότα των τελευταίων χρόνων;
Ποίος ποτέ Πατριάρχης Κ/πόλεως εδέχθη να γίνη όργανον μεγάλης εγκοσμίου δυνάμεως, δια να επιτύχη μίαν ψευδένωσιν των Εκκλησιών εις βάρος της Ορθοδόξου Πίστεως; Ποίος ελάλησε τόσον φιλελεύθερα και αντορθόδοξα, ως ούτος ο άνθρωπος;…. Ποίος άλλος είπε, ότι «μεταξύ Ορθοδόξων και Λατίνων δεν υπάρχουν διαφοραί»; Ποίος άλλος ετραυμάτισε την εθνικήν μας φιλοτιμίαν με τον νοσηρόν του φιλοτουρκισμόν του; Ποίος προσέφερε «γην και ύδωρ» εις τον πάπαν;
Ποίος εδίχασε το πλήρωμα της Ορθοδόξου Ελληνικής Εκκλησίας, εις ενωτικούς και ανθενωτικούς;
Ποίος περιήγαγεν εις τόσον ταπεινωτικήν θέσιν το κύρος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, δια μιάς αχρείου Ορθοδόξως και φιλολατινικής πολιτικής;

Διατί, λοιπόν, όλα αυτά δεν αποτελούν «βλασφημίας κατά του αγίου Πνεύματος» και τα δεινά τα οποία υπέστη το Πατριαρχείον μας και ο εις την Τουρκίαν λαός μας δεν αποτελούν «ένδικον μισθαποδοσίαν» υπό του Θεού μη φειδομένου και προ αυτού εκ του ολοκληρωτικού εκ της βασιλίδος «ξεριζώματος»;

The Vatican bank is one of the world's most secretive financial institutions (Η τράπεζα του Βατικανού είναι ένας από τους πιο αποκρυπτικούς οικονομικούς οργανισμούς στον κόσμο)

Vatican bank

A new department at the Vatican has been created by Pope Francis to oversee its finances following scandals at the institution.
The new ministry would study the "organisational and economic problems of the Holy See", said the Vatican.
An auditor will also oversee the department's dealings, it said.
In January, Italian police reported a senior Italian cleric was charged with laundering millions through the Vatican bank.
Monsignor Nunzio Scarano allegedly planned to smuggle 20m euros (£16.5m) into Italy.
http://www.bbc.co.uk/news/business-26326501

Oρθόδοξος Τύπος : O Πατριάρχης εργάζεται εις βάρος της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Σήμερον πού ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης διακηρύσσει: Ἕνας Χριστός, πολλαί αἱ σώζουσαι Ἐκκλησίαι του, πολλαί αἱ πίστεις κ.λπ τό Ἅγιον Ὄρος σιωπᾶ, πρός μεγάλην ἔκπληξιν τοῦ πιστοῦ λαοῦ. Τήν ἔκκλησιν, ὅμως, διά ἀντίδρασιν ὁ «Ο.Τ.» δέν τήν ἀπευθύνει μόνον πρός τούς Καθηγουμένους καί τούς μοναχούς τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀλλά πρός ὅλους τούς Καθηγουμένους τῶν Ἱερῶν Μονῶν τῆς Χώρας. Διότι ἀπό τήν ἐποχήν κατά τήν ὁποίαν καθιερώθη καί ἠνδρώθη ὁ μοναχισμός εἰς τήν Ἐκκλησίαν μας, οἱ μοναχοί ἦσαν μεταξύ ἐκείνων οἱ ὁποῖοι πρωταγωνίστησαν εἰς τούς ἀντιαιρετικούς ἀγῶνας. Ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τοῦ Νεστορίου πρωταγωνίστησαν εἰς μέν τήν Ἔφεσον ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας, εἰς δέ τήν Κωνσταντινούπολιν ὁ ἔγκλειστος μοναχός Ἅγιος Δαλμάτιος. Ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τοῦ Μονοθελητισμοῦ προεξῆρχεν ὁ μοναχός Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής. Ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τῆς εἰκονομαχίας προεμάχετο καί ὁ μοναχός Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός. Ἐναντίον τῆς εἰκονομαχικῆς αἱρέσεως ἐξηγέρθη πρῶτος ὁ μοναχός Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης. Ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τῶν Παπικῶν Βαρλαάμ καί Ἀκινδύνου τήν μάχην ἔδωσεν ὁ μοναχός, ἀργότερον Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς. Σήμερον ἡ παναίρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ κατευθύνει τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, τό ὁποῖον δέν ἀναγνωρίζει αἱρέσεις, ἐνῶ «βαπτίζει» κανονικάς, σωζούσας καί κατεχούσας τήν Ἀλήθειαν ὅλας τάς αἱρετικάς Ἐκκλησίας. Ἐξισώνει τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον τήν Ἀλήθειαν τῆς πίστεώς μας (τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας) μέ τό ψεῦδος καί τήν πλάνην τοῦ διαβόλου. Μοναδική ἐλπίς διά νά ἀνατραπῆ αὕτη ἡ πολιτική εἶναι ἡ καθολική ἀντίδρασις τόσον τῶν Ἱ. Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους ὅσον καί τῶν Ἱερῶν Μονῶν ὁλοκλήρου τῆς Χώρας. Ἡ Ἀλήθεια τῆς πίστεώς μας δέν ἠμπορεῖ νά ἰσοπεδώνεται ἀπό ἕνα Πατριάρχην, ὁ ὁποῖος δέν πιστεύει εἰς Ἱερούς Κανόνας, ἀπαγγέλλει ὑποκριτικῶς τό Σύμβολον τῆς Πίστεως, τό ὁποῖον κηρύσσει Μίαν Ἐκκλησίαν (ἐνῶ αὐτός πολλάς) καί ἐργάζεται εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. 

OI AMAPTIEΣ MAΣ KAI OXI O EΓKEΛAΔOΣ ΣEIOYN THN ΓHN

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=43&t=9078


Tοῦ Xρήστου Kων. Λιβανοῦ

Στὴ δεινὴ οἰκονομικὴ κρίσι καὶ ὕφεσι, ποὺ μαστίζει τὴν Πατρίδα μας καὶ ὁδηγεῖ πολλοὺς συνανθρώπους μας στὴν ἀνεργία, τὴν ἀνέχεια, τὴ φτώχεια, τὴν ἀπόγνωσι καὶ τὴν αὐτοκτονία, ἦλθαν τώρα νὰ προστεθοῦν καὶ οἱ σεισμοί. Mετὰ τὸν ἰσχυρὸ σεισμὸ τῆς Kεφαλονιᾶς καὶ τὶς πολλὲς μετασεισμικὲς δονήσεις, ποὺ καταγράφονται στὴν περιοχή, νέοι σεισμοὶ στὴν Πύλο καὶ τὴν Ἀταλάντη προβλημάτισαν τοὺς σεισμολόγους καὶ ἀνησύχησαν τοὺς κατοίκους τῶν σεισμοπλήκτων καὶ ὄχι μόνο περιοχῶν.
Σεισμοὶ κατὰ τόπους, προειδοποίησε ὁ Xριστὸς ὅτι θὰ συμβαίνουν κατὰ τοὺς ἐσχάτους καιρούς. Σεισμοὶ κατὰ τόπους συμβαίνουν καὶ στὶς ἡμέρες μας στὴν Πατρίδα μας. Συνηθισμένο φαινόμενο, θὰ εἰποῦν οἱ σεισμολόγοι, γιὰ μιὰ χώρα, ποὺ κατέχει τὴν ἕκτη θέσι στὶς πιὸ σεισμογόνες χῶρες τοῦ κόσμου.

Δελτίο Τύπου της Ιεράς Συνόδου (24-02-2014)

Μετά την διοργάνωση από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος (Ειδική Συνοδική Επιτροπή Πολιτιστικής Ταυτότητος) του Α΄ και του Β΄ Συνεδρίου για την Επανάσταση του 1821 (έτη 2012 και 2013) και την έκδοση των σχετικών πρακτικών, η επιστημονική επιτροπή δέχεται προτάσεις για εισηγήσεις, οι οποίες θα παρουσιασθούν στο Γ΄ Συνέδριο από τα συνολικά δέκα (2012-2021), που έχουν προγραμματιστεί με θέμα: «Ορθόδοξη Εκκλησία και διαφύλαξη της εθνικής ταυτότητος – Νεομάρτυρες, Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, Επαναστατικά κινήματα». 

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: Αντιστάσου !!!

...Αλλά και εάν ο νοητός Ναβουχοδονόσορ: ήτοι ο Διάβολος, ο αρχιτέκτων και παντομίμητος της κακίας ζωγράφος, ζητεί να στήση με τας προσβολάς του μέσα εις την φαντασίαν και ενθύμησίν σου καμμίαν εικόνα της φιληδονίας, ή φιλοδοξίας, ή φιλαργυρίας, ή άλλου πάθους (ζητεί γαρ αυτός ο κατάρατος πάντοτε, πώς να στήση εις τον νουν τας τοιαύτας ψυχοβλαβείς εικόνας, ως λέγει ο Ησαϊας «ζητήσει τέκνων, πως στήσει εικόνα αυτού» (Ησ. μ: 20) πρόσεχε καλώς, και μη προσκυνήσης αυτήν με την συγκατάθεσιν της καρδίας και του λογισμού σου, ίνα μη χωρισθής από την χάριν του Θεού· αλλά αντιστάσου εις την προσβολήν του Διαβόλου, όστις σε παρακινεί να προσκυνήσης αυτήν νοητώς· καθώς και οι τρεις Παίδες δεν επροσκύνησαν αισθητώς την αισθητήν εικόνα του Ναβουχοδονόσορ. Και αν φοβερίζη να σε κακοποιήση ο Διάβολος, μη φοβηθής, αλλ΄ ειπέ τον και συ εκείνο το των τριών Παίδων, «Γνωστόν έστω σοι, ω Τύραννε, ότι τοις θεοίς σου ου λατρεύομεν, και τη εικόνι, η έστησας, ου προσκυνούμεν» (Δανιήλ γ: 18). 

Η Ιεραρχία της καθ΄ ημάς Ορθόδοξης Εκκλησίας, οι Μεταμοσχεύσεις και η παγκόσμια νοητική ... ύφεση

http://kyprianoscy.blogspot.ca/

Με πρωτοβουλία του δημοσιογράφου κύριου Μάκη Βραχιολίδη και των εφημερίδων "Ελεύθερη Ώρα" και "Νέοι Άνθρωποι" μου ζητήθηκε δημοσιογραφική συνέντευξη κατά τα πρότυπα της ουσιαστικής Δημοσιογραφίας. Όπου τα ερωτήματα τίθενται γραπτώς και γραπτώς απαντά εκείνος ο οποίος ερωτάται. Τους ευχαριστώ, ομοίως δε και όσα ιστολόγια (*) έκαναν αναδημοσίευση αυτής της συνέντευξης. Το θέμα αφορά στις Μεταμοσχεύσεις, δημοσιεύθηκε - "Ελεύθερη Ώρα, "Νέοι Άνθρωποι" - στις 21/2/2014.

Αγαπητέ κύριε Βραχιολίδη,

π. Θεόδωρος Ζήσης: Oὐσιαστικὰ εἶναι ἀκοινώνητοι, ὡς κοινωνοῦντες μὲ τοὺς ἀκοινωνήτους

 «Αὐτὰ γράφονται ἐν πλήρει συνειδήσει τῶν ἱστορικῶν ὄντως στιγμῶν ποὺ ζοῦμε, ἀπὸ τὶς  ἀρνητικὲς καὶ καταστροφικὲς τῆς Ὀρθοδοξίας ἐνέργειες καὶ ἐκδηλώσεις. Ἐν πλήρει συνειδήσει ἐπίσης τῶν  εὐθυνῶν καὶ τῶν συνεπειῶν αὐτῆς μας τῆς στάσεως. Προτιμοῦμε νὰ διωκόμεθα καὶ νὰ συκοφαντούμεθα, παρὰ νὰ μένουμε σιωπηλοὶ καὶ ἀφωνότεροι ἰχθύος μπροστὰ στὴν ἐμφανῆ κακοποίηση τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, νὰ εἴμαστε μὲ τοὺς Ἁγίους, παρὰ νὰ ἔχουμε τὴν φιλία καὶ τὴν συμπάθεια τῶν φιλοπαπικῶν καὶ λατινοφρόνων». Πολλοί πλέον «διαπιστώνουν ὅτι κινδυνεύει πλέον ἡ ἀκεραιότητα τῆς ἀλήθειας, ὅτι οἱ μνημονευόμενοι στὴ Θ. Λειτουργία ἐπίσκοποι, ὡς ἐγγυητὲς τῆς ἐν τῇ πίστει ἑνότητος δὲν ὀρθοτομοῦν τὸν λόγον τῆς ἀληθείας, δὲν εὑρίσκονται σὲ κοινωνία μὲ τοὺς πρὸ αὐτῶν Ἁγίους, ἀλλὰ οὐσιαστικὰ εἶναι ἀκοινώνητοι, ὡς κοινωνοῦντες μὲ τοὺς ἀκοινωνήτους» (Ζήση Θεόδ., Κακὴ Ὑπακοή…, σελ. 23).

Μπορούν να έχουν καμία σχέση οι αποφάσεις του Ουνίτου καταληψία, του ιστορικού Πατριαρχείου Κων/πόλεως, με την Εκκλησία του Χριστού και το Πλήρωμά Της;;;

(o ως άνω τίτλος του σχολίου είναι της Ορθόδοξης Φωνής).

http://katanixis.blogspot.ca/2014/02/1884-1980_24.html#more

Οι καινοτομίες επισύρουν την οργή του Κυρίου Αρχιμ. Φιλόθεος Ζερβάκος (1884-1980)

Σχόλιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ:
Κύριος μν ησος Χριστός επε:  νομίσητε τι λθον καταλσαι τν νόμον τος προφήτας· οκ λθον καταλσαι, λλ πληρσαι. μν γρ λέγω μν, ως ν παρέλθ ορανς κα γ, ἰῶτα ν μία κεραία ο μ παρέλθ π το νόμου ως ν πάντα γένηται." (Κατά Ματθ. 5, 17-18).
Πς λοιπόν κάποιοι (Μεταπατερικοί ρασοφόροι λαϊκοί), κυρώνουν λους τούς προηγούμενους γίους Πατέρες μέ "καινοτομίες" μακράν τς ρθοδοξίας;
Πς λλάζουν (ο Οκουμενισταί) χι μόνο να ἰῶτα πό τά ρθά δόγματα, λλά κοντεύουμε νά ψάχνουμε ν μεινε κανένα ἰῶτα ρθόν, σύμφωνο μέ τήν γία Γραφή, τήν ερά Παράδοση καί τούς ερούς Κανόνες τν Οκουμενικν Συνόδων;
Πς θά τολμήσει κανείς νά νέβει πάνω πό τόν Χριστό καί Θεό καί νά "λλάζει" τά ἰῶτα τς ρθοδόξου Πίστεως πως μς τήν παρέδωσε διος Κύριος καί κατομμύρια Προφτες καί γιοί Του;

κολουθε τό θεόπνευστο κείμενο το Μακαριστο Γέροντος:
Σνοδος ποία δέν θά κολουθήση τά θη καί τά θη, τούς κανόνες καί τίς παραδόσεις τς ρθοδόξου κκλησίας, λλά θά προσπαθήση νά τά μετατρέψη καί νά τά μεταρρυθμίση δέν εναι δυνατόν νά χη κρος, οτε νά νομασθ σύνοδος κανονική Οκουμενική. Κατά τόν γιον Μρκον φέσσου κουμενική Σύνοδος, γνήσια καί νομος, τά θεσμίσματα τν λλων δέν καταπατε οτε πρεσβεύει τά νάντια μέ ατάς..."...

φο ατοί ο πατέρες δέν σέβονται τίς ποφάσεις, τούς κανόνες καί τίς παραδόσεις τν θείων ποστόλων καί θεόμορφων τς κκλησίας Πατέρων, λλά τίς καταφρονον, ποιός πό τούς φρονούντας καλς θά σεβασθ τίς δικές τους; Ποιός ρθόδοξος, πού χει λίγη πίστη και ελάβεια στά πάτρια, δέν θά ποκαλέση μία τέτοια σύνοδο ψευδοσύνοδο; άν μως πρός τό παρόν, γιά τίς μαρτίες τν νθρώπων, σχύσουν ο ποφάσεις μις τέτοιας Συνόδου, δέν θά ργήση νά λθη λλη Σύνοδος κανονική, νά ποβάλη ατήν στό νάθεμα, καθώς Ζ' Οκουμ. Σύνοδος τήν σύνοδο τν εκονομάχων καί Σύνοδος πί Φωτίου τήν τν Λατίνων γδόην σύνοδο κατέκρινε. ς προσέξη γι' ατό Πατριάρχης μέ τήν Σύνοδόν του καί λοιπούς ρχιερες νά μή προξενήσουν ταραχή καί σύγχυση στήν κκλησία το Χριστο μέ τίς καινοντομίες τους καί διαιρέσουν ατήν, γιά νά μήν πισύρουν τήν ργή το Κυρίου καί στούς αυτούς τους καί στόν λαό...