Μικρή συμβολή στον αγώνα των διωκομένων Εσφιγμενιτών Πατέρων, π. Ευθύμιου Τρικαμηνά


Ἐξ αἰτίας τῆς νέας προσπαθείας ἐκδιώξεως των Ἐσφιγμενιτῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων, θέλω νά καταθέσω ὡς ἐλάχιστο δεῖγμα συμπαραστάσεως καί συμβολῆς εἰς τόν ἀγῶνα των ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τήν διδασκαλία τοῦ ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, ἡ ὁποία νομίζω εἰς τήν παροῦσα φάσι τῆς αἱρέσεως εἶναι πολύ ἐπίκαιρος. 
Ὑπάρχει ἡ ἀντίληψις ὅτι ὅταν μᾶς ἐκδιώκουν ἀπό ἕνα μέρος οἱ ἐχθροί τῆς πίστεως, πρέπει νά φεύγωμε καί νά πηγαίνωμε σέ ἄλλο. Ἐδῶ προσάγεται ὡς στήριγμα αὐτῆς τῆς θέσεως ἡ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου (Ματθ. 10,23) στήν ὁποία ὁ Κύριος διδάσκει τούς Ἀποστόλους, προκειμένου νά τούς ἀποστείλη νά κηρύξουν τά ἑξῆς: «ὅταν δέ διώκουσιν ὑμᾶς ἐν τῇ πόλει ταύτῃ φεύγετε εἰς τήν ἄλλην».
Αὐτό ὅμως προφανῶς ἰσχύει ὅταν ἐμεῖς πηγαίνουμε νά κηρύξωμε κάπου καί δέν μᾶς δέχονται. Δι’ αὐτό εἰς αὐτήν τήν περίπτωσι ὁ Κύριος ἐδίδαξε τούς Ἀποστόλους ὅτι: «καί ὅς ἄν μή δέξηται ὑμᾶς μηδέ ἀκούση τούς λόγους ὑμῶν, ἐξερχόμενοι ἔξω τῆς οἰκίας ἤ τῆς πόλεως ἐκείνης ἐκτινάξατε τόν κονιορτόν τῶν ποδῶν ὑμῶν» (Ματθ. 10,14).
Εἰς τήν περίπτωσι πάλι προσωπικῶν συμφερόντων ἤ διενέξεων μέ κάποιον πάλι ὁ Κύριος ἐδίδαξε νά ὑποχωροῦμε καί νά μήν διεκδικοῦμε τό δίκηο μας καί τά ὑπάρχοντά μας. Ἀναφέρει χαρακτηριστικά εἰς τήν ἐπί τοῦ ὄρους ὁμιλία τά ἑξῆς: «καί τῷ θέλοντί σοι κριθῆναι καί τόν χιτῶνα σου λαβεῖν, ἄφες αὐτῷ καί τό ἱμάτιον» (Ματθ. 5,40).
Αὐτά ὅλα δέν ἔχουν σχέσι μέ ἐκκλησιαστικές ὑποθέσεις καί μάλιστα μέ τά θέματα τῆς πίστεως. Εἰς αὐτήν τήν περίπτωσι πρέπει νά εἴμεθα ἀνυποχώρητοι, ὄχι μόνον εἰς τήν πίστι, ἀλλά καί εἰς τό νά κρατοῦμε τούς ναούς καί τά μυστήρια σάν πύργους καί ὀχυρά καί νά μήν τά παραδίδωμε στούς αἱρετικούς, οἱ ὁποῖοι θά τά βεβηλώσουν.
Αὐτήν ἀκριβῶς τήν διδασκαλία κάνει ἀπό τήν ἐξορία ὁ ὅσιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης εἰς τούς μοναχούς του. Ὑπάρχει μία θαυμάσια ἐπιστολή του ἡ ὁποία

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Παρακλητικὸς Κανόνας Παναγίας Ἱεροσολυμίτισσας


Απόλυτη σιωπή και συνέναιση!

Οι εικόνες, τα βίντεο, οι αναφορές και οι μαρτυρίες που έρχονται βροχηδόν από τη μαρτυρική Συρία είναι πέραν πάσης περιγραφής. Ανθρωποειδή, τα οποία εξοπλίζονται, χρηματοδοτούνται, καθοδηγούνται και καλύπτονται πίσω από τις δυτικές υπερδυνάμεις και την Τουρκία, προβαίνουν σε ανείπωτα εγκλήματα σε βάρος Σύρων στρατιωτών, χριστιανών αμάχων και αλεβιτών. Η έκταση και η «ποιότητα» της φρίκης του φανατικού Ισλάμ, που έχει χτυπήσει σαν πανούκλα τη χώρα, είναι τόσο μεγάλη, που δύσκολα θα μπορούσε να γίνει πιστευτή αν δεν υπήρχαν αδιάσειστα ντοκουμέντα.

http://www.dimokratianews.gr/

Όταν τον ρώτησαν όσοι ήταν κοντά του να μάθουν γιατί έκλαψε, είπε:

Ο μακάριος Αθανάσιος, ο επίσκοπος της Αλεξάνδρειας, παρακάλεσε τον αββά Παμβώ να κατέβει από την έρημο στην Αλεξάνδρεια.
Πραγματικά, κατέβηκε και βλέποντας μια θεατρίνα, γέμισαν δάκρυα τα μάτια του.
Όταν τον ρώτησαν όσοι ήταν κοντά του να μάθουν γιατί έκλαψε, είπε:
“Δύο πράγματα μου έφεραν τα δάκρυα, το ένα η απώλεια εκείνης, και το άλλο το ότι εγώ δεν έχω τόση φροντίδα να αρέσω στον Θεό, όση έχει αυτή, προκειμένου να αρέσει σε ανήθικους ανθρώπους”.

Εἰς ὅλην του τὴν ζωὴν ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἦτο ξένος πρὸς τὴν Ὀρθοδοξίαν...

«ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ  ΤΥΠΟΣ»    9 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2013       ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 1987 

Αποτελεί  πραγματικὴν ὁμολογίαν πίστεως ἡ ἐπιστολὴ τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην κ. Βαρθολομαῖον. Εἰς αὐτὴν καταδεικνύει (δημοσιεύεται εἰς συνεχείας εἰς τὸν «Ο.Τ.») ὅτι ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης εἶναι ξένος πρὸς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν, διότι διδάσκει ἐκκλησιολογίαν ξένην πρὸς τὴν Ὀρθοδοξίαν. Εἰς ὅλην του τὴν ζωὴν ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἦτο ξένος πρὸς τὴν Ὀρθοδοξίαν...

Οι Αλβανοί εθνικιστές ετοιμάζουν σχέδιο άλωσης της Ελλάδας

Τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας έχουν αποθρασύνει, εκτός από την Τουρκία, και την Αλβανία. Αν πιστέψουμε, μάλιστα, και το αλβανικό ειδησεογραφικό πρακτορείο balkanweb.Lajmet.com, ο αλβανικός εθνικισμός ίδρυσε στην Ελλάδα «μυστικό» παράρτημά του με την ονομασία Ερυθρόμαυρη Συμμαχία - Τσαμουριά.

 Σύμφωνα με το αλβανικό πρακτορείο, η ίδρυση του ελληνικού «βραχίονα» της Ερυθρόμαυρης Συμμαχίας έγινε στην περιοχή της Θεσπρωτίας (σ.σ.: Τσαμουριά την αποκαλούν) από «εκατοντάδες νέους». Την ίδια στιγμή, προβοκάτορες εθνικιστές Αλβανοί επέδραμαν και κατέστρεψαν το Μνημείο των Νεκρών του υψώματος 731 στη Βόρειο Ηπειρο, όπου το 5ο Σύνταγμα Πεζικού στον Β' Π.Π. έδωσε την πιο συγκλονιστική μάχη και είχε τη μεγαλύτερη αμυντική επιτυχία των ελληνικών όπλων στον Β' Π.Π. Ολα αυτά, λίγες ημέρες μετά την παράδοση από τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ στρατηγό Μιχάλη Κωσταράκο στη ΣΜΥ της σημαίας του ηρωικού 5ου Σ.Π.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Ο γερμανός φιλόσοφος Κάρολος Ιώελ περιγράφει ως εξής την κρίσιν του ευρωπαϊκού πνεύματος: «Από την κοσμοθεωρίαν μας, λείπει η κίνησις προς το όλον και η αίσθησις του απολύτου. Μας λείπει η εμπειρία του καθολικού, μαζύ δε με την μεγίστην δύναμιν της εμπειρίας και η μεγίστη δύναμις της πίστεως. Η ηθική μας δεν έχει μεγάλους χαρακτήρας. Η ιστορία μας δεν έχει προσωπικότητας, δια των οποίων εκδηλούται όλος ο λαός και όλη η εποχή με τον πλέον αυθεντικόν τρόπον. Μας λείπει η μεγάλη ποίησις διότι η φαντασία μας αποκομένη από το κοσμικόν όλον πιάνεται από το μικρόν, με το μεγάλο απλώς παίζει, και τούτο, διότι τους ποιητάς μας δεν εμπνέει πλέον εκείνη η κοσμική αίσθησις των κλασσικών, οι οποίοι έδιδον εις τους στίχους των την υψηλοτέραν φωνήν, εις δε τους ήρωάς των την εσωτερικήν αναγκαιότητα. Ούτως ημείς ευρισκόμεθα να έχωμεν την πλέον ζωντανήν παράστασιν άνευ ηρώων, με την μάζαν και μαριονέτας ως ήρωας. Έχομεν ως τέχνην, σκηνοθεσίαν με τον πλέον δυνατόν εντυπωσιασμόν, την τέχνην των φαινομένων άνευ ουσίας. Έχομεν την πλουσιωτέραν ζωήν, αυτή όμως δεν έχει ειρήνην και πληρότητα, ούτε εσωτερικήν αρμονίαν διότι της λείπει η αίσθησις του όλου, της ειρηνεύσεως του ανθρώπου και του κόσμου. Όντως, η κρίσις της φιλοσοφίας αποβαίνει κρίσις της εποχής».                                                                       
Και ασφαλώς ήτο αδύνατον ο ουμανισμός να μη εξελιχθή εις μηδενισμόν.