Προβληματισμοί για την Παιδεία


Πολύ συχνά διαβάζουμε στο διαδίκτυο, σε θρησκευτικές κυρίως ιστοσελίδες, άρθρα σχετικά με την Παιδεία. Τα άρθρα αυτά επισημαίνουν ορθώς την κατάπτωση της ελληνικής εκπαίδευσης, τον σαφή αντιχριστιανικό προσανατολισμό της και την ακαταλληλότητα των σχολικών εγχειριδίων.
Πιο συγκεκριμένα, στα δύο σημεία που στέκονται όλοι οι ενιστάμενοι κατά της αντιχριστιανικής και ανήθικης εκπαιδεύσεως της νέας εποχής είναι η κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών - ή  η αντικατάστασή του με την θρησκειολογία - και η νόθευση όλων των βιβλίων με ακατάλληλο, ανήθικο ή ιστορικά αναληθές υλικό.
Και όντως είναι δύο πολύ σημαντικά ζητήματα, αλλά όχι όμως ουσιαστικά, αφού η επίλυσή τους δεν θα δημιουργούσε κανένα όφελος, αν δεν αλλάξουν άλλα πράγματα, όπως θα αποδείξουμε παρακάτω.
Κοντολογίς, ακόμη και τα καλύτερα βιβλία, εξ απόψεως θρησκευτικής, εθνικής και ηθικής, να εισάγουμε στα σχολεία, ακόμη και να τριπλασιάσουμε τις ώρες των θρησκευτικών, δεν θα έχουμε κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα, όσο δεν έχουμε πραγματικά χριστιανούς γονείς και εκπαιδευτικούς.


H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Ο Κοσμάς

5. Σεβόμαστε και τιμάμε τον μακαριστό πρώτην Φλωρίνης Χρυσόστομο για το τόλμημά του το 1935 να αποτειχιστεί από το «Νέο Ημερολόγιο», την «εκκλησία των πονηρευομένων» και να προσέλθει στην «Εκκλησία του Παλαιού Ημερολογίου»!
Στην προκειμένη περίπτωση ο ομολογητής αυτός Ιεράρχης δεν επεδίωξε το 1935 την ένωση κάποιων Παλαιοημερολογιτικών Παρατάξεων, που τότε δεν υπήρχαν, για την δημιουργία κάποιου Εθνικοθρησκευτικού Οργανισμού. Αυτό σημαίνει ότι και σήμερα, τα άτομα, δηλ. Παλαιοημερολογίτες, που μπορεί να ανήκουν στις διάφορες Παρατάξεις, κατανοώντας τον κίνδυνο που διατρέχει η πίστη και η πατρίδα μας, μπορούν να δημιουργήσουν από κοινού έναν οργανισμό, ένα σωματείο με σκοπό την προάσπιση της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού. Δεν μπορούν όμως να ιδρύσουν «Εκκλησία», στην οποία μάλιστα να αποδίδουν τον
τίτλο της «Μιάς Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας», γιατί η
Εκκλησία αυτή υπάρχει και την ίδρυσε ο Χριστός!
Με δεδομένο αυτό, ότι υπάρχει η "Μία" Εκκλησία του Χριστού, δηλ. μία απ' όλες τις πιό πάνω Παρατάξεις είναι η Εκκλησία, ταπεινά φρονούμε, ότι θα ήταν ευτύχημα, ορισμένα άτομα, να ξεκινούσαν μια προσπάθεια για τη δημιουργία μιάς κίνησης, όχι όμως Εκκλησίας, ώστε να συντονιστούν οι εκλεκτές ψυχές των γνησίων Ορθοδόξων πιστών, που τυχόν υπάρχουν στις διάφορες Παρατάξεις. Αυτό θα ωφελούσε και τους ίδιους, αλλά θα ανάγκαζε και τους ηγέτες των Παρατάξεών τους να βρουν τρόπους για την κατάργηση των σχισμάτων τους.

Το φλεγόμενο κελί.


Ρώτησαν κάποτε τον αββά Παλλάδιο, πού καταγόταν από τη Θεσσαλονίκη: 

-Κάνε αγάπη, πάτερ, και πες μας από ποια αιτία έγινες μοναχός;
 

-Στην πατρίδα μου, απάντησε εκείνος, μισό χιλιόμετρο μακριά από το τείχος, ζούσε ένας έγκλειστος μοναχός πού λεγόταν Δαβίδ. Είχε έρθει από τη Μεσοποταμία. Ήταν πολύ ενάρετος, ελεήμων και εγκρατής. Έμεινε κλεισμένος και προσευχόμενος στο κελί του, περίπου εβδομήντα χρόνια!
 

Εκείνο τον καιρό, εξ αιτίας βαρβαρικών επιδρομών, τα τείχη της Θεσσαλονίκης φυλάγονταν μέρα και νύχτα από τούς στρατιώτες.
 

Ένα βράδυ οι φρουροί του τείχους πού ήταν προς το μέρος του κελιού του εγκλείστου, είδαν να βγαίνουν φλόγες από τα παράθυρά του. Σκέφτηκαν ότι κάποιοι βάρβαροι πλησίασαν και έβαλαν φωτιά στο κελί. Όταν όμως ξημέρωσε, βγήκαν έξω και βρήκαν τον γέροντα ζωντανό και το κελί απείραχτο! Έμειναν γι’ αυτό έκπληκτοι... Την άλλη νύχτα ξαναβλέπουν φλόγες στο κελί. Το ίδιο γινόταν και τις επόμενες νύχτες. Το παράδοξο φαινόμενο έγινε γνωστό σ’ όλη την πόλη και πολλοί πήγαιναν και αγρυπνούσαν στο τείχος για να δουν το φλεγόμενο κελί. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι τον θάνατο του γέροντα. Αφού λοιπόν αντίκρισα το θαύμα, όχι μια και δύο, αλλά πολλές φορές είπα μέσα μου:
 

«Αν ο Θεός χαρίζει τόση δόξα στους δούλους Του στον κόσμο αυτό, πόση θα τούς χαρίσει στην αιωνιότητα, όταν σαν ήλιος θα λάμψη το πρόσωπό τους!». Αυτή ήταν η αιτία να φορέσω το μοναχικό τούτο σχήμα.
 

SIMONOPETRA - PSALM 110


Two letters of new martyr Valeriu Gafencu To His family.


A letter from Aiud (29 January 1946), Valeriu sent to his family.


“Life is something other than what people imagine. Man himself is something other than what he imagines himself to be. The Truth is something other than what the human mind imagines. I want to be sincere and open, down to the deepest fibers of my soul. From the very moment in which I first set foot in prison, I wondered why I was locked up. In the realm of social life, regarding my relations with the world in which I lived, I was always considered to be someone very good, an example of moral conduct. If I entered into conflict with anyone, it was only for the sake of Truth. After much struggle and unrest, after much pain, when the cup of suffering had filled up, there came a holy day, in June 1943, when I fell to the ground, on my knees, my forehead to the floor, my heart crushed, in an outburst of tears. I asked God to grant me light. On that day, I had lost all confidence in Man. I realized perfectly well that I was in truth, so why then was I suffering? In all my soul full of spirited self-assurance there had remained only love. No one understood me.

ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟΝ ΘΑΡΡΟΣ.


Αυτό το θάρρος το χρειαζόμαστε όλοι και ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, μας εξηγεί πως θα το βρούμε (Πρακτικά και Θεολογικά Κεφάλαια ) : 

«Εκείνος, που έχει οδηγόν του τον φόβον του Θεού, δεν φοβάται και όταν ακόμα ζη ανάμεσα σε πονηρούς ανθρώπους. Διότι, όταν έχει μέσα του τον φόβον του Θεού, κρατά το ανίκητον όπλον της πίστεως, ένα όπλον με το οποίον μπορεί να επιτύχη τα πάντα, ακόμα και αυτά, που φαίνονται δύσκολα και ακατόρθωτα σε πολλούς. Ο άνθρωπος, που φοβάται τον Θεόν, ζη μεν ανάμεσα σε κακούς και πονηρούς ανθρώπους, αλλά μοιάζει με γίγαντα ανάμεσα σε μαϊμούδες, ή με λιοντάρι, που βρυχάται ανάμεσα σε αδύνατα σκυλιά και σε αλεπούδες, γιατί το θάρρος του το βρίσκει και το αντλεί από τον φόβον του Θεού, που νοιώθει μέσα του».
 

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Ουδείς εν τη Εκκλησία έχει ως ιδικόν του κτήμα τα πάντα. Καθείς έχει τόσον, όσον του έχει ορίσει το Άγιον Πνεύμα κατά την θέσιν την οποίαν κατέχει εις το θεανθρώπινον σώμα της Εκκλησίας και κατά το μέτρον της πίστεώς του. Η αίσθησις αυτής της καθολικότητος, και η συνείδησις της προσωπικής παν-υπευθυνότητος, είναι το χαρακτηριστικόν γνώρισμα του κάθε χριστιανικού αισθήματος. Ο χριστιανός γνωρίζει πως όταν πίπτη παρασύρει μεθ΄ εαυτού και άλλους, όταν σηκώνεται, σηκώνει μαζί του και άλλους. Η ζωή του δεν είναι μόνον ιδική του, αλλά είναι συνυφασμένη με την ζωήν των άλλων εν τη κοινή πίστει αδελφών, επειδή όλοι αποτελούμεν το εν σώμα της Εκκλησίας. Εις την Εκκλησίαν έχομεν «άπαντα κοινά», τον Θεόν, την αγιότητα, την ψυχήν, την συνείδησιν, την καρδίαν, και όλα τα θεία δώρα. Με θαυμαστόν εν προσευχή και χάριτι τρόπον έκαστος ευρίσκεται μέσα εις όλους και όλοι μέσα εις έκαστον. Ποίος από ημάς γνωρίζει πόσα οφείλει εις τους Αγίους του Θεού και εις τας προσευχάς των! Ακόμη και αυτήν την ψυχήν του, την πίστιν του και την ιδίαν την σωτηρίαν του! Είσαι μέλος της Εκκλησίας; Αυτό σημαίνει ότι είσαι οργανικώς συνδεδεμένος με τους αγίους Αποστόλους και με τους Μάρτυρας, με τους Ομολογητάς και με όλας τας ουρανίους αγγελικάς Δυνάμεις. 

14 τζαμιά στην Αθήνα!!! Πάρε το σπαθί σου Μακρυγιάννη...


Το ποίημα είναι από το ιστολόγιο :
Ξύπνα αγωνιστή της Ρωμιοσύνης!
Σήκω, η Πατρίδα σε γυρεύει,
βάλε τη στολή της αντρειωσύνης.
Η Ελλάδα πάλι κινδυνεύει.

Λύκοι προβατόσχημοι τη ζώνουν,
με την προσωπίδα της φιλίας,
τ' άγια της φυλής μας βεβηλώνουν,
πολεμούν τα κάστρα της θρησκείας.

Τάφηκαν οι μνήμες των ηρώων,
σκόνες λησμοσύνης τις σκεπάσαν,
ήρθαν καραβάνια των εμπόρων,
τις σεπτές εικόνες ξεκρεμάσαν.

Σήκω, Στρατηγέ των οραμάτων,
όρθωσε τ΄ ανάστημα σαν πρώτα,
χάνετ' η γεννήτρα των θαυμάτων,
σβήνουν των ονείρων της τα φώτα.

Πάρε το σπαθί το τιμημένο,
να χτυπήσεις τα άγρια θηρία.
Διώξε το γραικύλο και τον ξένο,
 που κακοποιούν την ιστορία.

Θύμισε και πάλι στα παιδιά σου,
ποια ζωή αξίζει να βιώνουν,
δείξε τα εφτά τα τραύματά σου,
που μοιλούν για όσα μας ενώνουν.

Πες μας για τ΄αγνά ιδανικά σου,
τη βαθιά σου πίστη στο Χριστό μας,
τους αγώνες που δωσ' η γενιά σου,
για να λυτρωθούμε απ' τον εχθρό μας.

Ξύπνα, Μακρυγιάννη, της θυσίας,
της φιλοπατρίας και του θάρρους.
Σπεύσε στις κραυγές της αγωνίας,
για να διώξεις πάλι τους βαρβάρους.

Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς : γιά τήν ἐκπόρθηση τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Γένους χρησιμοποιεῖται τό Ἰσλάμ..


᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 8ῃ Ἀπριλίου 2013
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
Μέ πρόσχημα τήν ἐλευθερία τῆς θρησκευτικῆς συνειδήσεως πού δῆθεν παραβιάζεται γιά νομίμους καί παρανόμους κατοικούντας στό λεκανοπέδιο μουσουλμανικῆς θρησκευτικῆς παραδοχῆς συνανθρώπους μας πού ὡστόσο ἀκώλυτα καί ἐλεύθερα διατηροῦν 150 τόπους λατρείας τους, ἡ θεσμοθέτηση καί ἡ μετά πάσης κρατικῆς ἐπισημότητος ἑδραίωση στήν ἱστορική πρωτεύουσα τῆς Εὐρώπης τήν Ἀθήνα, τήν ποτισμένη μέ τό αἷμα τῶν μαρτύρων της γιά τήν ἀποτίναξη τῆς 400ετούς δουλείας τοῦ Ἰσλάμ μέ τήν σέ βάρος τοῦ Κρατικοῦ προϋπολογισμοῦ ἀπό τήν Πολιτεία ἀνέγερση τεμένους στό Βοτανικό, εἶναι ἕνα πολύ καλά ἐνορχηστρωμένο σχέδιο γιά τήν ἀπό πολλῶν χρόνων ἐπιχειρουμένη ἀποδόμηση τῆς Ἑλληνορθοδόξου ἰδιοπροσωπείας καί ταυτότητος τῆς χώρας.

Σάν πολιορκητικός κριός γιά τήν ἐκπόρθηση τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Γένους χρησιμοποιεῖται τό Ἰσλάμ, ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπό τίς δηλώσεις στό Δημοτικό Συμβούλιο Ἀθηνῶν τοῦ Δημάρχου κ. Γ. Καμίνη, ὁ ὁποῖος παρουσίασε τόν σέ ἐξέλιξη σχεδιασμό γιά τήν δημιουργία 14 ἄλλων Τζαμιῶν σέ ὅλη τήν ἔκταση τοῦ Δήμου Ἀθηναίων.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more