Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. Eρμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.



Σύμφωνα ὅμως μέ τήν δυνητική ἑρμηνεία τοῦ ὑπό ἐξέτασιν ἱεροῦ Κανόνος, ὁ Ἐπίσκοπος αὐτός ὄχι μόνον δεν ἀναθεματίζεται λόγῳ τῆς αἱρέσεως, ἀλλά καί μνημονεύεται στά μυστήρια καί εἰδικά στή Θεία Λειτουργία καί ἀναγνωρίζεται ὡς Ἐπίσκοπος καί ἔχομε πλήρη ἐκκλησιαστική ἐπικοινωνία μετ’ αὐτοῦ, περιμένοντας ἡσύχως καί ἐν ὑπομονῇ τήν ἀπόφασι τῆς Συνόδου. Αὐτό σημαίνει, σύμφωνα μέ τήν δυνητική ἑρμηνεία ἤ ὅτι ὁ Ἐπίσκοπος ἐξαιρεῖται τῆς ἁγιογραφικῆς αὐτῆς ἐντολῆς ἤ ὅτι εἶναι ἀνώτερος τῶν Ἀποστόλων καί τῶν ἀγγέλων, δηλαδή εἶναι Θεός, διότι δεν ὑπάρχει τίποτε ἀνώτερο ἀπό αὐτούς. Ἐδῶ λοιπόν ἡ δυνητική αὐτή ἑρμηνεία ἀνατρέπει ἐκ θεμελίων ὁλόκληρη τήν ἁγ. Γραφή, θεοποιεῖ τόν Ἐπίσκοπο με τρόπο ἐφάμιλλο ἤ καί ἀνώτερο τοῦ Παπισμοῦ καί προσέτι μᾶς καθιστᾶ ὅλους, διά τῆς ὑπακοῆς καί ὑποταγῆς εἰς αὐτόν τόν αἱρετικό Ἐπίσκοπο, συνυπευθύνους ἤ συγκοινωνούς αὐτοῦ τοῦ ἁγιογραφικοῦ ἀναθέματος, κατά τό «ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτῳ ἀκοινώνητος ἔσται». Πόσο ἄραγε τραγικό καί ἐξωφρενικό εἶναι ὁ ἀπ. Παῦλος νά ἀναθεματίζεται ἄν διδάξη κάτι ἀντίθετο ἀπό τήν ἀληθινή πίστι καί ὁ κάθε σύγχρονος Ἐπίσκοπος, μέ βάσι τήν δυνητική θεωρία τοῦ Κανόνος, ἄν διδάξη καί αὐτός κάτι ἀντίθετο, ὄχι μόνο να μήν ἀναθεματίζεται, ἀλλά ἀπεναντίας νά παραμένη εἰς τήν θέσι του, νά μνημονεύεται στά μυστήρια καί νά εἶναι εἰς τύπον καί τόπον Χριστοῦ, νά ὑπακούωμε εἰς αὐτόν κλπ.

Συνεχίζεται.

Στην Ορθοδοξία συντελείται η προσωπική κοινωνία και συνάντηση του πιστού με τον Θεό


 Η Ορθοδοξία είναι η αποκάλυψη του Θεού με την ενανθρώπιση του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος. Δεν είναι δηλαδή η Ορθοδοξία απλώς μία θρησκευτική τελετουργία ή θρησκευτική γνωσιολογία και θρησκευτικός στοχασμός. Στην Ορθοδοξία συντελείται η προσωπική κοινωνία και συνάντηση του πιστού με τον Θεό, ο Οποίος στις σχέσεις Του με τον άνθρωπο δεν είναι μόνο Θεός , αλλά Θεάνθρωπος. Και η συνάντηση και κοινωνία του πιστού με τον Θεάνθρωπο συντελείται με την βιωματική ένταξή του στο Σώμα του Χριστού, την Αγία Εκκλησία Του και την μέθεξη της Θείας Χάριτος με τα μυστήρια της Εκκλησίας. Χωρίς την βιωματική αυτή ένταξη είναι αδύνατη η λύτρωση, η αναγέννηση και τελείωση του ανθρώπου. Η Ορθοδοξία ως καθαρώς πνευματική βασιλεία του Χριστού έχουσα αποκλειστικό σκοπό την πνευματική αναγέννηση, απολύτρωση και θέωση του ανθρώπου, αποτελεί την μοναδική δυνατότητα για την διαμόρφωση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων και συνεπώς κοινοτήτων με ανθρώπινο πρόσωπο, όπως απέδειξε με την δισχιλιετή προσφορά Της στην ανθρωπότητα.

Christians in Gaza abducted, forced to convert to Islam


Special to WorldTribune.com

RAMALLAH — Palestinian Christians have been forced to convert in the
Gaza Strip.
Christian sources said Islamists aligned with the Hamas regime were
threatening the estimated 2,000 Christians and their churches throughout the
Gaza Strip. They said at least five Greek Orthodox Christians have been
abducted and forced to convert to Islam in June and July.
Inside the Saint Porfirios Greek Orthodox church in Gaza City. /Reuters/Mohammed Salem










“We are such a tiny community, but we have become the priority for
radical Muslims,” a Christian source said.
In mid-July, Christians conducted an unprecedented protest supported by the Greek Orthodox Church in Gaza City. The protesters held signs that condemned Muslim abductions of young Christians.

12''Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ'' ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΤΡΑ 2 4 06


Οι Νεοταξίτες αποφάνθηκαν


Η ανακοίνωση της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής

Με απόφαση του αρχηγείου της ελληνικής Aποστολής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, τίθεται εκτός Ολυμπιακής Ομάδος η αθλήτρια στίβου του άλματος τριπλούν Παρασκευή Παπαχρήστου για δηλώσεις της που αντίκεινται στις αξίες και τα ιδεώδη του Ολυμπισμού.

Λίγο αργότερα ο πρόεδρος της ΕΟΕ Ισίδωρος Κούβελος δήλωσε για την Παπαχρήστου: «Δεν έδειξε κανέναν σεβασμό για μια θεμελιώδη ολυμπιακή αξία…



Και η δική μας ερώτηση σε αυτά τα δουλάρια της Νέας Τάξης της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής :

Πως επιτρέπει η τόσον υψηλή ευαισθησία σας στο σεβασμό των θεμελιωδών αξιών του Ολυμπισμού, και συμμετέχετε στους Ολυμπιακούς αγώνες μαζί με τον σφαγέα και κατακτητή του 37% του Ελληνικού Κυπριακού εδάφους; Συμμετοχή σημαίνει αποδοχή του βαρβαρότουρκου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Νωπό το ελληνικό αίμα στην Κύπρο μας, οι δε οικογένειες των αγνοουμένων ακόμη περιμένουν το τελικό αποτέλεσμα, από αυτούς  που δεν σέβονται τίποτε το ανθρώπινο και γράφουν αναιδώς στα παλαιά των υποδήματα όλες τις καταδικαστικές αποφάσεις του ΟΗΕ και άλλων διεθνών Οργανισμών.
 Ευαισθησία λοιπόν για την Παπαχρήστου και προκλητικός παχυδερμισμός για τα ιδεώδη του Ολυμπισμού που υποτίθεται ότι υπηρετείτε.

Υπάρχει μεγαλύτερη φρίκη και προσβολή και περίγελως από αυτό;

Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.


Η φιλανθρωπία του Θεανθρώπου Χριστού δεν έχει όρια και τέλος. Διότι, δια να αποκτήσωμεν ημείς οι άνθρωποι την αιωνίαν ζωήν, την εν Αυτώ και να την ζήσωμεν, δεν μας ζητείται ούτε μόρφωσις, ούτε δόξα, ούτε πλούτος, ούτε τίποτε από εκείνα τα οποία ημπορεί κάποιος από ημάς να μη έχη, αλλ΄ απαιτείται εκείνο μόνον, το οποίον δύναται καθένας μας να έχη: η πίστις εις τον Κύριον Ιησούν Χριστόν. Δια τούτο Αυτός—ο Μόνος Φιλάνθρωπος—ανήγγειλε εις το ανθρώπινον γένος το θαυμαστόν ευαγγέλιον: «Ούτω ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον Υιόν αυτού τον Μοναγενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, αλλ΄ έχη ζωήν αιώνιον… Ο πιστεύων εις τον Υιόν έχει ζωήν αιώνιον» (Ιωάνν. 3, 16, 36). Από ολόκληρον το ανθρώπινον γένος, μόνον ο Χριστός, ως μόνος αληθινός Θεός, που δίδει εις τον άνθρωπον εκείνο το οποίον κανείς εκ των αγγέλων ή των ανθρώπων δεν δύναται να δώση. Αυτός μόνος είχε την εξουσίαν και το κύρος να δηλώση: «Αμήν, αμήν λέγω υμίν, ο πιστεύων εις εμέ έχει ζωήν αιώνιον» (Ιωάνν. 6,47)  και «μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την ζωήν» (Ιωάνν. 5,24) ακόμη και εις αυτήν την ζωήν.    

  Συνεχίζεται.  

Να φτιάξουν αμέσως τζαμί για να ικανοποιήσουν τους Τουρκαλάδες, που έχουν μετατρέψει σε τζαμιά όλες τις εκκλησίες μας στην Πόλη, στον Πόντο και στην Β. Κύπρο!

Τζαμί στην Αθήνα απαιτούν οι Τουρκαλάδες!

Λέγαμε προχθές, ότι η τριμερής μνημονιακή συμπαιγνία αποφάσισε να δοθεί στους εν Ελλάδι μουσουλμάνους -δωρεάν φυσικά- είτε το ΟΑΚΑ, είτε το ΣΕΦ, για το Ραμαζάνι. Τελικώς, επελέγη το ΟΑΚΑ, όπως μας πληροφορεί σχετικά η… τουρκική εφημερίδα Vatan (Πατρίδα), η οποία αφενός μεν εκφράζει την ευαρέσκειά της για το γεγονός, αφετέρου όμως εκφράζει και την δυσαρέσκειά της, γιατί δεν υπάρχει τζαμί στην Αθήνα. Ιδού το σχετικό δημοσίευμα, υπό τον τίτλο «Κίνηση καλής θέλησης από την Αθήνα για το Ραμαζάνι»:
«Στην Αθήνα, στην μόνη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα της Ευρώπης που δεν έχει τζαμί, οι αρχές έκαναν μια κίνηση καλής θέλησης παραχωρώντας το Ολυμπιακό στάδιο στους Μουσουλμάνους, , για την προσευχή του Ραμαζανιού στις 19 Αυγούστου».
Τι περιμένουν, λοιπόν, οι υποτακτικοί των διεθνών τοκογλύφων; Να φτιάξουν αμέσως τζαμί για να ικανοποιήσουν τους Τουρκαλάδες, που έχουν μετατρέψει σε τζαμιά όλες τις εκκλησίες μας στην Πόλη, στον Πόντο και στην Β. Κύπρο!

X.A.

Η βία κατά των των Χριστιανών


Κωνσταντίνος Χολέβας –Πολιτικός Επιστήμων

Πολύ συγκινητική ήταν η αναφορά του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στις καταστροφές που προκάλεσε ο Αττίλας στα Ορθόδοξους ναούς, μοναστήρια, κοιμητήρια κ.α στην Κατεχόμενη Κύπρο. Η αναφορά περιέχεται στο μήνυμα του Πρωθυπουργού με την ευκαιρία της μαύρης επετείου της τουρκικής εισβολής του Ιουλίου 1974. Είναι θλιβερό να διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν και σήμερα διάφορες μορφές βίας κατά του Χριστιανισμού και μάλιστα στην Ευρώπη! Μπορεί να πέρασαν αιώνες από τους ρωμαϊκούς διωγμούς κατά των Χριστιανών, αλλά μόλις πριν από λίγα χρόνια κατέρρευσαν τα κομμουνιστικά καθεστώτα που οδήγησαν στον θάνατο ή στις φυλακές πολυάριθμους κληρικούς κυρίως Ορθοδόξους.
Ακόμη και μετά την πτώση των αθεϊστικών καθεστώτων υπάρχουν διεθνείς θεσμοί που ανησυχούν για τα διάφορα φαινόμενα βίας και μίσους κατά των Χριστιανών. Μάλιστα όσο κι αν σας φαίνεται απίστευτο στις αρχές του 21ου αιώνος ο Χριστιανισμός, είτε εκφράζεται με την πίστη, είτε αφορά ανθρώπους που τον ενσαρκώνουν είτε αφορά χώρους λατρείας, γίνεται στόχος εγκλημάτων μίσους από οπαδούς διαφόρων δοξασιών, θρησκειών ή ιδεολογιών. Ακριβώς με αυτό το θέμα ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) μέσω του Γραφείου του για τους Δημοκρατικούς Θεσμούς και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ( ODIHR) διοργάνωσε στη Ρώμη Σεμινάριο από 26 έως και 27 Ιουνίου. Ο τίτλος του Σεμιναρίου ήταν «Ο ρόλος της Κοινωνίας των Πολιτών στην Καταπολέμηση Εγκλημάτων Μίσους κατά Χριστιανών». Έλαβε χώρα στο κτήριο του Ιταλικού Υπουργείου Εξωτερικών και από ελληνικής πλευράς συμμετείχε ο Σύλλογος Κωνσταντινουπολιτών (έδρα Καλλιθέα) με εκπρόσωπο τον πρώην Πρόεδρό του Γεώργιο Λεύκαρο.
Σκοπός του Σεμιναρίου ήταν να αναδειχθεί το ζήτημα των εγκλημάτων μίσους (hate crimes) και μισαλλοδοξίας εις βάρος Χριστιανών ώστε να αναπτυχθούν ιδέες και προτάσεις για την καταγραφή, καταγγελία και αποτροπή τους εκ μέρους των οργανώσεων και κυρίως των κυβερνήσεων των χωρών του ΟΑΣΕ. Στο Σεμινάριο εκπροσωπήθηκαν 40 χώρες, μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ και η Ρωσία, ενώ με ενδιαφέρον σημειώνεται και η προσφώνηση από εκπρόσωπο της Αγίας Έδρας και του Πάπα.
Οι ομιλητές ανέφεραν παραδείγματα διακρίσεων εις βάρος Χριστιανών όπως π.χ. η απόλυση Βρετανής αεροσυνοδού επειδή φορούσε φανερά το σταυρουδάκι της. Τρομακτικά ήταν τα στοιχεία από την Σκωτία όπου το 95% των εγκλημάτων μίσους εναντίον χώρων λατρείας, κοιμητηρίων και άλλων καθιδρυμάτων αφορά επιθέσεις κατά Χριστιανικών στόχων. Έντονη συζήτηση έγινε και για τη νομική μάχη στην Ιταλία και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου περί του Εσταυρωμένου στις σχολικές αίθουσες., Τελικά η Ιταλία κέρδισε τη μάχη στη δεύτερη δίκη. Το Δικαστήριο έκρινε ότι έστω και αν στην αίθουσα υπάρχει πλειοψηφία μη Χριστιανών μαθητών, ο Χριστιανισμός παραμένει η βάση της κουλτούρας και του Δικαίου της Ιταλίας και έτσι ο Εσταυρωμένος μπορεί να αναρτάται σε όλες τοις σχολικές αίθουσες. Οι περισσότεροι ομιλητές τόνισαν ότι το μίσος και οι επιθέσεις κατά Χριστιανών δεν προκαλούνται τόσο από οπαδούς άλλων θρησκειών, αλλά περισσότερο από φανατικούς του εκκοσμικευμένου –άθρησκου κράτους, οι οποίοι ακολουθούν ορισμένες ακραίες τάσεις που εμφανίσθηκαν κατά τη Γαλλική Επανάσταση (κατήργησαν το Χριστιανικό ημερολόγιο, έβαλαν μία πόρνη πάνω στην Αγία Τράπεζα της Παναγίας των Παρισίων κ.λπ).
Ο εκπρόσωπος του Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτών υπογράμμισε τις καταστροφές Ορθοδόξων Χριστιανικών κοιμητηρίων στην Ίμβρο (2010) και στην Κωνσταντινούπολη (2009) και το γενικότερο κλίμα που καλλιεργείται κατά των Χριστιανών στην Τουρκία, όπου είχαμε το 2006 τη δολοφονία ενός Ρωμαιοκαθολικού κληρικού και το 2010 τον φόνο ενός Αρμενίου δημοσιογράφου. Η βία κατά των των Χριστιανών επισημαίνεται ακόμη και από άρθρα του τουρκικού τύπου (π.χ. ΖΑΜΑΝ, 10.2.2012), τα οποία ζητούν την καθιέρωση νόμου για την αποτροπή των εγκλημάτων μίσους. Ο Χριστός ξανασταυρώνεται!
Κ.Χ. 22.7.2012

ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Δ. ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ : Ο «ΕΛΛΗΝ ΛΟΓΟΣ» ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ


Ο Πατροκοσμάς, πιστεύω, λειτουργεί εκκλησιαστικά, και γι’ αυτό για μας και «εθνικά», και σε μια άλλη κατεύθυνση. Διασώζει την συνέχεια του ελληνικού-εκκλησιαστικού λόγου, αποκρούοντας τον μονισμό των Προπαγανδών, που έρχονταν από την Δύση. Ακόμη άνοιξε ένα δρόμο, που προφυλάσσει από την πόλωση, τεχνητή οπωσδήποτε, ανάμεσα στην δημοτική και καθαρεύουσα, που μας επέβαλαν από τα γραφεία τους ο Κοραής και ο Ψυχάρης, άγευστοι και οι δύο της εκκλησιαστικής ελευθερίας.
Το έργο αυτό της διακοπής της συνέχειας του ελληνικού λόγου ασκούσαν με τον δικό τους τρόπο και οι προτεσταντικές μεταφράσεις της Αγίας Γραφής τον 19ον αι. Εφάρμοζε, μάλιστα, η Βιβλική Εταιρεία (B.F.B.S.) μια κακόβουλη τακτική, που δυστυχώς συνεχίζεται ως σήμερα. Για να αποσπάσουν την άδεια των Ελληνικών Εκκλησιαστικών Αρχών, στην πρώτη έκδοση δημοσίευαν την μετάφραση μαζί με το πρωτότυπο. Στις επανεκδόσεις όμως αφαιρούσαν το πρωτότυπο, αφήνοντας μόνη την μετάφραση. Καλλιεργούσαν, έτσι, στον ελληνικό Λαό την συνείδηση, ότι η νεοελληνική μετάφραση είναι το αγιογραφικό κείμενο. Για την Παλαιά Διαθήκη, εξ άλλου, καταφεύγοντας στο «πρωτότυπο» εβραϊκό, απέρριπταν σιωπηρά και στην πράξη το κείμενο της Μεταφράσεως των Ο’, που ναι μεν δεν είναι το πρωτότυπο για μεγάλο αριθμό παλαιοδιαθηκικών βιβλίων, είναι όμως το παραδοσιακό κείμενο της Εκκλησίας, ήδη από τους πρώτους αιώνες. Η πρακτική αυτή συνεχίζεται, δυστυχώς, από την Βιβλική Εταιρεία ως σήμερα, υποθάλπεται δε και από εκκλησιαστικά πρόσωπα, τα οποία συνευδοκούν στην κυκλοφορία της Μεταφράσεως χωρίς το πρωτότυπο για λόγους οικονομίας, λησμονώντας όμως, ότι για τον Ελληνισμό η παραθεώρηση του πρωτοτύπου της Καινής Διαθήκης είναι πρόβλημα εθνικό, διότι αναιρείται η συνέχεια της ελληνικής γλώσσας και η γλώσσα του Ευαγγελίου, που γέννησε την νεοελληνική γλωσσική μορφή.
Οι επιχειρούντες καινοτομίες στην Λατρεία, όποιοι και αν είναι, είτε παρασυρόμενοι, είτε εν γνώσει τους, συμπράττουν με τους οπαδούς και «πράκτορες» των ξένων προπαγανδών, συμβάλλοντας στην διάσπαση της ιστορικής συνέχειας της γλώσσας μας. Η κί­νηση αυτή είναι μία όψη του «χωρισμού Εκκλησίας-Πολιτείας», η οποία στην ουσία είναι η βούληση για αποσύνδεση της Ορθοδοξίας από όλες τις δομές του εθνικού μας βίου. Το κύριο επιχείρημά τους είναι, ότι δεν υπάρχει συνέχεια στο Έθνος μας, αφού είναι Νεοελληνικό Έθνος, αλλά και στην Εκκλησία μας, διότι είναι Νεοελληνική Εκκλησία. (Αυτό διατεινόταν ο Θεόκλητος Φαρμακίδης τον 19ο αιώνα). Η λατρεία μας όμως αποδεικνύει την διπλή αυτή συνέχεια. Είναι μάλιστα, τραγικό να απορρίπτουμε οι Έλληνες την κιβωτό της γλώσσας και του πολιτισμού μας, που είναι η εκκλησιαστική λατρεία, με την παιδαριώδη ψευδαίσθηση ότι, αν μεταφρασθούν τα κείμενα της λατρείας, θα συρρεύσει ο κόσμος -και μάλιστα οι Νέοι- στην λατρεία. Δεν είναι η γλωσσική μορφή του λατρειακού λόγου, που απομακρύνει τον σημερινό άνθρωπο από την Εκκλησία, αλλ’ η ασυνέπεια, η απουσία γνησιότητας και αγωνιστικότητας και η σύμπραξή μας με τις δυνάμεις της Νέας Εποχής (πολιτικά και θρησκευτικά), που καταπιέζουν τον άνθρωπο και αλλοτριώνουν την κοινωνία.